Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-08-10 16:19

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 16:19

Hai Tineke,

Ik heb alleen de eerste bladzijde gelezen en daarna alleen jou reacties, dus ik weet niet wat voor een tips je al heb gehad. Ik zie in het filmpje wel wat je bedoeld, Kim is duidelijk ergens onrustig van. Als jij aangeeft dat ze dat gedrag anders nooit vertoond dan geloof ik je meteen. Zo is ze op mij ook nooit eerder overgekomen in je andere topics.

Je schrijft dat er niets is veranderd in het dagelijks leven van Kim. Is ze ook zo als jij er niet bij bent? Kun je daar achter komen door een van je stalgenoten ofzo? En als je haar observeert van een afstandje, zie je dan ook ander gedrag of onrust?

Misschien toch nog een beetje pubergedrag? Hengstigheid? Vraag ook even na op stal of ze misschien een nieuwe partij hooi zijn gaan voeren of wat dan ook.

Voor de rest denk ik dat je wel goed bezig bent. Je geeft zelf aan dat je consequent te werk gaat, grondwerk doet en d'r echt wel aan durft te pakken als het nodig is. Met een hengstenketting zou je haar wat beter kunnen corrigeren, maar hierbij moet je ook een snelle reactie hebben.. Als je paard jou al met haar schouder voorbij is dan dendert ze ook met een hengstenketting wel door, is mijn ervaring. Dus het blijft een kwestie van snel reageren en zorgen dat je haar (letterlijk) voor blijft.

Ik ben benieuwd hoe het nu gaat als je weer geweest bent.
Succes!

**Geplaatst**: 14-08-10 16:32

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 16:32

op zich niet raar dat je paard probeert de baas te spelen ( ik zie geen angst of paniek alleen ongeduld ) Een paard zal altijd blijven proberen hoe ver ze kunnen gaan ook al is de grens al duidelijk aangegeven, altijd even kijken of ze toch niet een stapje omhoog in rang kunnen zetten

. Ik heb vandaag m,n paard met de tractor kennis laten maken, vond ze het eng? lopen we er gewoon rustig een rondje omheen, sprint ze weg draaien we gewoon weer om naar het zelfde punt, op het laatst kon ze gewoon naast een lopende tractor staan zo dicht bij dat m,n vader haar kon aaien, doet ze het goed dan ga ik ook niet verder dan is het klaar.
Dus inderdaad zeer consequent zijn en beseffen dat ze altijd zal proberen of ze toch niet een rang omhoog kan. heel veel succes, ik blijf het volgen.

**Geplaatst**: 14-08-10 16:43

Geplaatst: 14-08-10 16:43

Celia schreef:
Dat is wel waar, maar ik ken TS niet dus ik weet ook niet hoe zij op andere dagen met Kim omgaat. Maar volgens mij heeft Kim anders wel altijd respect, en dat is net waarom TS zo met haar handen in het haar zit.

En dat achter je lopen is ook lastig want dan trappen ze op je hielen

Heb het topic een flinke tijd zitten doorlezen en wil hier toch even op reageren. Mij verbaast dit topic niet, hoewel, misschien wel... In de zin dat het zo lang geduurd heeft. Kim heeft nooit bijzonder veel respect gehad voor haar baas als ik de verhalen zo las, ze deed exact wat haar goed uit kwam en dat strookte toevallig ook met de wil van haar baas.

Niks geen angst te bespeuren op dit filmpje, zij wandelt met haar baas ipv haar baas met haar.

Ik zie ook absoluut geen onrust, hoogstens ongeduld.

Ik denk dat TS dringend moet gaan leren om heeeeel consequent te zijn met Kim en niet zich een slecht baasje voelen omdat ze haar een keertje een draai rond haar oren geeft.

**Geplaatst**: 14-08-10 16:43

Geplaatst: 14-08-10 16:43

KoudbloedKim schreef:
Johanna59: Ehh.. op stal? Ze staat gewoon op de poetsplaats hoor..

Martina, ik ga ook zeker wel volhouden.
Maar soms zakt de moed me even in de schoenen.

Oakland1990: Ik hén haar aangepakt en echt tikken uitgedeeld..
Maar op de één of andere manier lijkt niemand dat te lezen/snappen.

Chocobroodje: Ik was niet bang, maar vond het ook niet verantwoord om op haar rug te blijven zitten.
Ik ben dan ook afgestapt op het moment dat zij netjes stil stond.

Met een poetsplaats bedoel ik een plek waar ze tussen muren o.i.d. instaat. En met haar hoofd vast aan beide kanten.
Op het filmpje staat ze immers vast aan een stang?
Daar kan ze ook alle kanten op.
In mijn ogen neemt ze een loopje met jou.

**Geplaatst**: 14-08-10 16:48

Geplaatst: 14-08-10 16:48

KoudbloedKim schreef:
Tamaramt: Maar waarom zou dat nu een probleem zijn als het dat de afgelopen 3,3 jaar nooit is geweest?
Ik vind de opmerking "Jammer dat je een eigen paard hebt gekocht als je maar 4 keer per week heen gaat" een beetje overbodig.
Mijn paard staat 24/7 buiten en als ik 2 maanden niet rij, kan ik er gewoon op stappen zonder dat ze raar gaat doen.
Beetje jammer dat je er zo over denkt, maar goed.. dat is jouw mening.

Celia: Daar geloof ik zelf ook niet zo in.

je paard is nu 6 jaar toch? dat kan een pubertijd zijn en daardoor kun je problemen krijgen en daardoor moet je haar meer aan het werk zetten.
onzin om te zeggen dat ze dat eerst nooit nodig had en nu wel; kijk naar een klein kind bv; eerst was die zo lief en na een jaar echt een draak.
dat komt ook wel weer goed net zoals bij jouw paard indien je haar consequent aanpakt en afstraft en aan het werk zet.
zo n paard als die van jou had ik wel raad meegeweten op mijn werk.
gegarandeerd dat ze het dan niet meer doet hoor!
gewoon streng aanpakken ;jij bent de baas, de leider en daar dient zij respect voor te hebben!!!

**Geplaatst**: 14-08-10 16:57

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 16:57

waar loopt ze naar toe tineke als ze jou mee wil sleuren? gaat ze dan gelijk recht naar de wei?
in mijn ogen ''lijkt'' het alsof ze haar paarden maatje mist......misschien dat die wel hengstig is /was.
of misschien is ze wel gestegen in de rangorde van de wei,en denkt ze daar te moeten zijn.

**Geplaatst**: 14-08-10 17:01

Geplaatst: 14-08-10 17:01

Moet zeggen dat t me erg mee valt wat ik zie. Zie alleen een onrustig dier, maar ik zie geen paniek.
En zoals Tamaramt ook al zegt kan pubertijd een rol spelen.
Meisje bij ons op stal heeft een 7-jarig dier, onwijs lief, heel makkelijk.
Zo ineens vanuit het niks begon t paard te staken onder t rijden, achteruit te lopen en te steigeren. Dit duurde 2 weken en toen was t weer klaar. Kostte wel even flink doorzettingsvermogen van het meisje, maar ze heeft t goed opgelost.
Was bij haar ook puur pubergedrag. Dier was ook ineens vanuit t niks heel kijkerig in die weken. Nu is t weer de braafheid zelve.
Ik zou me er niet zo druk om maken. Zou geen spoken zien die er eigenlijk niet zijn. Wees duidelijk en consequent naar je paard

Komt ongetwijfeld weer helemaal goed!!

**Geplaatst**: 14-08-10 17:02

Geplaatst: 14-08-10 17:02

@Tamaramt: De beste stuurlui staan aan wal. Beetje jammer dat je zegt dat je er op je werk wel raad mee had geweten, maar niet met concrete antwoorden komt dan.

@koudbloedkim: Ik ben het wel eens met de rest. Ik denk dat ze enorm aan het puberen is. Ik heb deze tijd ook mee gemaakt met me paardje. Het is geen leuke periode, maar als je deze goed doorkomt houd je er een geweldig paardje aan over.

Ik heb gelezen dat je aan grondwerk doe. Heb ze daar wel respect voor je eigen ruimte? Als ik het filmpje zie dan dendert ze gewoon door je heen. Probeer meer je eigen ruimte te houden. En misschien doorop trainen? En verder inderdaad consequent zijn. En ook geen 1 vinger geven want ze nemen gelijk je hele hand.
Alhoewel het hier vanaf mijn computertje het natuurlijk heel makkelijk is om te zeggen. Jij moet het doen met een paard die meer weegt dan menigt paarden hier.. Dus ik wens je heel veel succes toe.

**Geplaatst**: 14-08-10 17:08

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 17:08

Ze komt op mij wel onrustig over(maar wie ben ik?) Wat doet ze als ze op de plek is waar ze heen gaat? Natuurlijk is dat wegrennen als jij haar vast hebt heel fout en persoonlijk had ik daar harder ingegrepen. Maar om nu te zeggen dat dit alleen komt uit drammen geloof ik niet.
Ieder geval succes.

**Geplaatst**: 14-08-10 17:49

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 17:49

Randie: Daar heb je gelijk in en ik ga dat ook in uitvoering brengen.

Millennium: Dat voorbeeld is inderdaad al gegeven en dat is voor mij iets te drastisch.
Dat zou mijn laatste redmiddel zijn.
Ja klopt, die fout heb ik jaren geleden een keer gemaakt en dat heeft me veel tijd gekost om dat weer recht te zetten.
Maar van je fouten leer je.

Celia: Kim loopt ook wel eens achter me, maar dat heb ik veel liever dan zo ineens voor me weg rennen.
Kim heeft inderdaad normaal wel respect voor mij en ik ook voor haar.
Soms gaat ze over mijn grenzen, maar dat pak ik dan natuurlijk wel aan.
Ja haha, Kim kan soms ook zo sneaky precies achter me gaan lopen en dat is inderdaad irritant.

Juuul: Ik heb me rot gezocht naar de aanleiding, maar tot op heden geen antwoord gevonden.
Join up heb ik met mijn paarden vaak gedaan, maar op Bokt is daar veel ophef over geweest en daar heb ik me wel wat van aangetrokken.
Dat doe ik dus liever niet met Kim.

LeineArthur: Bedankt.

Jessix: Nou je het zegt; ik heb een tijdje geleden heel lang naast de wei gezeten en toen Kim mij na ong. een half uur zag zitten, reageerde ze ook heel vreemd en wist ze niet wat/wie ik was.
Ik heb daar wel een filmpje van gemaakt, maar ik ben nu niet thuis, dus die kan ik niet laten zien.
In de wei doet ze gewoon zoals ze altijd doet, daar is niks aan veranderd.

Ik zal zowiezo morgen een update geven en van volgende week, als mijn arm wat minder pijn doet.

Mossel: Ik weet dat het zo werkt en tot nu toe heb ik er geen problemen mee gehad.
Dit is zo nieuw voor mij, want zelfs met de moeilijkste paarden op mijn werk heb ik dit nog niet mee gemaakt.
Maar het is wel een goed leermoment.

Ayasha: Weer zo'n aanname waar ik niks mee kan.. jammer.

Johanna59 schreef:
Zo aan een touw vast op stal, daar zie ik helemaal niets geks in. Ze kan ook alle kanten opdraaien. Kun je haar niet poetsen op een poetsplaats?

Niet iedereen heeft een poetsplaats tot zijn beschikking die aan die eisen voldoet.

Tamaramt: Maar dat ik 'maar' 4 keer per week heen ga, maakt mij nog geen slecht baasje en dat is ook geen reden om haar weg te doen.

Amazone77: Ze rent over het manege terrein, waar haar het beste uit komt, daar stopt ze.
Bij de veulentjes (is ze gek op), bij het gras of bij een tas waar wel eens snoepjes in kunnen zitten..
Er is niet één bepaalde plek, al is de wei natuurlijk ook erg uitnodigend.

LiVetime: Voor de 20ste keer; ik heb het niet over paniek gehad van Donderdag.

Ilsje87: Eigen ruimte, daar zijn we hard mee aan het werk door middel van grondwerk.
In het begin denderde ze daar dwars door heen, maar het laatste jaar is dat steeds beter geworden en tot voor dinsdag respecteerde ze dat goed.
Wat je zegt klopt; als ik haar één vinger geeft, neemt ze mijn hele hand.
Daarom heb ik me voorgenomen om haar dus ook geen vinger meer te geven.

Kohtje: Dat denk ik ook.. het is niet één ding; niet alleen onrustigheid, niet alleen pubergedrag etc.
Het is een combinatie van verschillende dingen.

**Geplaatst**: 14-08-10 18:08

Geplaatst: 14-08-10 18:08

IK heb precies zo'n paard: Bonte Jaopie.
Ik kreeg hem toe hj 6 maanden was, nu is hij 6 jaar, een kruisng Tinker x Fries.
Een eeuwig probleem "op de grond" (lees; naast hem, een absolute ramp, scheurt zich overal uit los, ook met hoofdstel en al)

Niet echter, als je OP hem zit, niet de makkelijkste zeg maar, maar een lachertje vergeleken bij alle JARENLANGE pogingen die we hebben gewaagd om (met 1 persoon, 2 personen los rukken)hengstenketting,ketting door zijn mond, etc. etc. Grondwerk, (een Parelli stok of zweep voelt hij gewoon niet); klap op zin borst: kwaad tegen in rennen, schop op zijn kont: hij schopt gewoon keihard terug.
Ja, ook bij andere, ZEEEEER ervaren paardenmensen, die "het wel even zouden doen". Ook "even uit de wei halen" (als 3-jarige in de belering bij toch ECHT ervaren paardenmensen) resulteerde in plat in een Bietenveld liggen, zonder Japie, die stond 20 meter verder. Het "plet" verhaal, is ook zeer bekend: toen ik hem voor de belering weg bracht zei ik het al: Die is eerder de stal uit dan jij.
"Gat mij niet gebeueren".
De andere dag was die beleerder zowat geplet tussen staldeur en Jaopie, heeft hij Jaopie een ENORM pak slaag gegeven.
Terecht, uiteraard.

Het is een vrij leuk en interessant paard om op te zitten en te rijden, mar het is na al die jaren nog steeds een onmogelijke draak als je er naast, op de grond staat.

Ja, ik heb met hem ook allerlei grondwerk gedaan, hielp het? Jawel, hij gaat keurig "terug" in de wei etc.
Maar zodra je hem an de hand al dan niet met hoofdstel, mee wil nemen, is het een helse ramp (het lijkt dan wel een hengst die ergens een merrie ruikt).

Rijden? Opstappen. Hij staat doodstil, netjes te wachten.

Maar het zelfde gezanik (het ongeregelde) begint weer zodra je na een rit afstapt en naast hem staat.
IK RIJD hem nu gewoon naar zijn wei, onder het zadel, geen enkel punt.

Wat er met KIM is weet ik niet, ik weet wel: al ze eenmaal door hebben, dat hun gewicht meer in 't schaaltje legt, zeg maar, ben je het pleit gewoon echt eventjes kwijt. Ik heb bij Japie ookNH mensen er bij gehad, die gaven het na tien minute metee op : "Eerst zelf nog maar eens aan door werken".
Ja, zeg, daarvoor vraag ik je toch niet om hulp?

Je moet niet wanhopen, maar gewoon weer met KIM gaan rijden.
Ondanks alle boekjes,. dan zadel je toch lekker in de weide/paddock op (neem de spullen er mee heen!).
Het probleem ontwijken, het kan zijn, maar zo lang je niet weet hoe je het aan moet pakken of oplossen, ga dan gewoon er om heen.

Jaopie is altijd een vrij lastig type geweest

**Geplaatst**: 14-08-10 18:13

Geplaatst: 14-08-10 18:13

Terpentijn: Heftig verhaal.. $:\$
Verschil met Kim is dat ze dit gedrag nog nooit eerder vertoond heeft.
Ik snap dat overal heen rijden voor jou en je paard wel werkt.
Dit ben ik met Kim echter niet van plan, aangezien ik geen paard van haar wil maken die ik in de wei op en af moet zadelen.
Ze moet zich gewoon weer gaan gedragen zoals ze normaal ook deed.

Edit; Dit is mijn meest recente filmpje.
Dit was dinsdag, de dag voor de buitenrit; http://www.youtube.com/watch?v=aqfznsKtWI8

**Geplaatst**: 14-08-10 18:25

Geplaatst: 14-08-10 18:25

1. Wat geef je haar te eten? heeft dit een hoge energiewaarde? (teveel voor een recreatiepaard, meestal)
2. Wat is haar leeftijd? (puberteit?)
3. Heb jij veel toegelaten de afgelopen tijd? (wat te makkelijk en te lief geweest)
4. Heeft ze beweging als jij er niet bent? (genoeg ruimte om zich te bewegen en te rennen als ze wil)
5. Heeft ze ergens last van? (psychisch, medisch?)

Ga dit lijstje eens af, kan je alles uitsluiten dan zou ik beginnen met een bloed onderzoek voor het rantsoen als ik jou was( de paarden van tegenwoordig krijgen veel te veel energiewaardes binnen door het voer wat ze krijgen en kunnen het niet kwijt, komt erg veel voor tegenwoordig)
En als dat veranderd/verbetert is en het gedrag blijft dan ga je naar een gedragdeskundige toe die jou en je paard onder handen nemen.... doet ze het ook bij andere? verzorger etc?

Kijk hier eerst eens goed naar want ik denk dat je hier al heel ver mee komt.

succes!

**Geplaatst**: 14-08-10 18:25

Geplaatst: 14-08-10 18:25

[quote="Ilsje87"]@Tamaramt: De beste stuurlui staan aan wal. Beetje jammer dat je zegt dat je er op je werk wel raad mee had geweten, maar niet met concrete antwoorden komt dan.

als je het hele topic doorgelezen had dan weet je dat ik al meerdere antwoorden en tips heb gegeven maar aangezien de ts daar niks mee doet blijf ik niet constant alles herhalen; graag of niet; toch??

**Geplaatst**: 14-08-10 18:29

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 18:29

@kbk ; leuk filmpje hoor maar dat ze eerst zo was en nu niet heeft niks met dit filmpje te maken toch?!
ik vind jullie een leuk stel samen en wens jullie veel geluk en plezier samen maar dat zul je toch echt de gegeven tis moeten gaan gebruiken.
bijna iedereen is het eens met het feit dat je paard domineert en niet respectvol is; dus aanpakken die handel voordat het excaleert en dat je een onhandelbare 1000 kger hebt

**Geplaatst**: 14-08-10 18:29

Geplaatst: 14-08-10 18:29

Dat wilde ik met Jaopie ook niet, lieve schat. Maar toen ik hem met hengstenketting/bit, optoming, toch echt niet meer naar voren kreeg zonder dat hij zich "los scheurde" (met alle evtl, levensgevaarlijke gevolgen van dien) en anderen hem ook met zweepjes en toestanden er bij het moesten opgeven, (ik heb op het pad "naar voren" wel DRIE stroomdraad afzettingen geplaatst, zo dat hij soweiso zou moeten stoppen. Dat deed hij ook keurig, daarna heb ik geleidelijk steeds een draad weggehaald. Hij kan namelijk ZO de straat op daveren als de laatste lijn weg is.
Om vertrouwen in te bouwen, ging ook goed, een aantal maanden, daarna opeens weer KLATS wegrennen.

Je houdt hem echt niet hoor, met je tikkende zweepje op zijn borst, ook een keiharde mep is gewoon: uitwijken en je proberen nog na te schoppen/trappen.

Wel als je er op zit.... raar genoeg en geheel ander paard. Staat eurig stil bij opstijgen, doet echt alles wat je wil op vraagt qua dressuur.
Heel erg bizar.
Ik ben wel alleen met hem op buitenrit gegaan ook.
Van de ene op de andere dag wou hij echter het erf niet meer af.
Maar hij wil wel eens meer "iets niet", ik (schiet me maar overhoop) stijg dan nooit af maar blijf er juist op, en rijd dan in een hoger tempo, na een cirkel gemaakt te hebben, het "enge" of "niet willen" juist weer aan. Dat lukt dan eigenlijk altijd. Ik zou het niet in mijn hoofd halen om op zulke momenten af te stijgen, dan kan hij er zo tussenuit spuiten. Doet hij dat dan niet als je er op zit? Nee, nooit, ik heb zelf dan ook het gevoel dan wel SAMEN zijn. Nee, dat is niet volgens "de leer" (want alles begint immers bij het grondwerk?)maar dit is wel zo als het met Jaopie lukt.
Ik ben nogal van 'de dressuur", maar dit lastige luisj kan ik dus in galop met een los doorhangende teugel overal heen rijden (niet door de Dorpsstraat, overigens, dan is alles : GETVER! ENG!) Maar door ieder nooit eerder gezien weideland, zelfs iedere idiote stikdonkere garage van een buur in, loopt hij gewoon onder het zadel in. Aan de hand? Vergeet het maar. Even aan de hand mee 25 meter?
Dat is nog NIEMAND gelukt met hem. Mij af en toe, we werken daar ook aan.
Maar een feest wordt 't waarschijnlijk nooit, zeg maar.
Er zijn ook MAANDEN lang, dat het helemaal prima gaat, overigens, maar soms heeft-ie ineens het absolute "NEE" hoofd er op staan.
Met de exacte gedragingen en gevolgen (ook aangebonden aan het halster voor een poetsbeurt) die jij beschrijft en in het filmpje hebt laten zien.
Hij staat overigens 24/7 in de wei, dus net als jouw merrie, dat kan het bij Kim dus ook niet zijn.

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 14-08-10 18:39, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-10 18:32

Geplaatst: 14-08-10 18:32

Raimondlover:
1. Overdag gras, s'avonds/s'nachts hooi (al 3 jaar)
2. 6 jaar, en ze begon de laatste maanden juist wat relaxter te worden in alles.
3. Nee, ik ben juist wat strenger voor haar geweest, maar geen grote afwijking van ervoor.
4. Ja..
5. Nee

Morgen komt er iemand langs (een jongen) die gaat kijken of hij een beetje met haar aan de slag kan.
Ik ben wel benieuwd hoe Kim op hem reageert, maar ik verwacht dat ze zich niet anders zal gedragen dan naar mij toe.
Zowiezo zal ik daar morgen een update over plaatsen.

Tamaramt: Wie zegt dat ik niks met jouw tips doe??
Weer zo'n overbodige conclusie. $:\$
Dat filmpje is niet om te laten zien hoe 'leuk' alles is..
Het is een filmpje van de dag voor haar 'uitbarsting' en als je deze naast het filmpje in de OP zet, zie je misschien wat ik bedoel.

Terpentijn: Dat geloof ik best! Dat jouw paard alleen te rijden is en dat het naast hem levensgevaarlijk is.

Maar jouw paard heeft zo te lezen weinig overeenkomsten met Kim en daardoor lijkt me die aanpak niet erg slim.

**Geplaatst**: 14-08-10 18:35

Geplaatst: 14-08-10 18:35

mijn paard staat ook niet stil als ik even weg lopen heeft verlatingsangst maar je paard is duidelijk de baas over jou doe er een hengstenketting aan en geef haar geen moment de ruimte!
als je der maar een beetje geeft gaat ze dat zie je ze is gewoon verwend duidelijk
edit had niet hele topic door gelezen maar mijn mening en een tip

**Geplaatst**: 14-08-10 18:40

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 18:40

Mijn Noriker deed dit ook. Ik snap je onmacht dan ook heel goed. 1000 kg die "even" een andere route neemt..Je hebt gewoon niets te vertellen. Bij mij had het te maken met weinig respect en verveeldheid. Maar ik vind het lastig om er bij jou iets over te zeggen. Succes ermee, ik hoop dat het snel beter wordt. Ik weet hoe het voelt om iedere x je paard te voelen wegglippen (heb ook aardig wat blaren eraan overgehouden..)

**Geplaatst**: 14-08-10 18:43

Geplaatst: 14-08-10 18:43

Nouja als ik naar je zwem topic kijk, zie ik ook dat kim je gewoon mee trekt het water uit omdat kim het zat is, dat noem ik niet bepaalt consequent, dat noem ik het paard z,n zin geven, en als ik dat zie denk ik toch dat je haar te veel haar zin hebt gegeven, daar zou ik naar verloop van tijd ook gebruik van gaan maken

**Geplaatst**: 14-08-10 18:48

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 18:48

Dieketje: Mijn paard staat wél stil als ik weg loop, ook als ik een half uur weg blijf.

Sandravra: Ja, ik ook.. heb donderdag ook een blaar met bloed eronder moeten doorprikken. $:\$
Bij Kim zou dat beide ook heel goed mee kunnen spelen hoor.. ik weet het alleen (nog) niet zeker.

Mossel: Verschil met dat topic en dinsdag/donderdag is dat ik daar in het water stond en niet eens grond onder mijn voeten had.
Feit blijft natuurlijk wel dat ze ook dan dit niet mag doen.

**Geplaatst**: 14-08-10 18:51

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 14-08-10 18:51

Nja ik weet verder niet hoe dat bij kim zit, maar als mijn paard 1x door heeft dat ze gewonnen heeft, kan ik weer opnieuw beginnen

**Geplaatst**: 14-08-10 18:53

Geplaatst: 14-08-10 18:53

jij kent jou paard het beste tineke,en ik hoop dat kim haar eigen weer snel zal gaan gedragen!
ik weet er zo 1 2 3 ook geen oplossing voor.
heel veel succes en ik blijf dit even volgen.

**Geplaatst**: 14-08-10 18:59

Geplaatst: 14-08-10 18:59

Nou ja "levensgevaarlijk" is het natuurlijk niet, dn was hij nu al ergens anders geweest..... als je begrijpt wat ik bedoel. Hij wijkt wel bij poetsen en gedoe, als ik zeg "om" en even een prikvinger in de zijde.
Maar dat gedrag aan het halster (vooral als je even weg loopt) jajajahaaa... hij heeft er al wat stuk getrokken. Doet-ie niet als je er bij om blijft rommelen, mar als ik echt 5 -10 minuten uit beeld verdwijn is het toch gewoon KRAK, dag halster.
Ik heb ook al een ketting-Belgenhalster geprobeerd.
Hielp niets.
Wonden achter zijn oren, na 5-10 minuten, hij raakt er alleen maar nerveus van.
Ik heb nu alleen nog hele zachte Fleece Halsters, dat gaat een stuk beter. Die trekt hij niet zo direct kapot.

Jaopie is natuurlijk ook, net als KIM bepaald geen lichtgewicht.
Maar ik geloof niet dat DAT nou iets uit maakt.
Zelfs een Shet (heb ik ook) met een dwarse kop van 100-150 kg hou je gewoon niet vast.
Ik denk dan ook, dat je gewoon de paasei naar de nering met zetten... ik zou helemaal niet rondjes gaan lopen, maar gewoon opstappen en gaan rijden, dan zie je vanzelf wel, waar zij haar "Nee" punten neerlegt.
Ik althans, heb het op de grond probleem met Jaopie NOOIT kunnen oplossen ook iet met tips en hulp van anderen.
Er is verder geen probleem als ik gewoon opstijg en ga rijden. Dat wil hij ook het liefste.

Zet Kim aan het werk. Dan MOET ze wel op jou letten.
Ze heeft een groot en machtig lijf; ook ik denk dat ze zich wellicht verveelt.
Als het niet lukt alleen met haar zelfs maar een rondje om te rijden, vraag dan iemand mee, als je kan.
Zo heb ik mijn Jaopie ook "om" gekregen.

Hoe dan ook is er een "patroon" ontstaan, naar mijn bescheiden mening, dat nu hoe dan ook doorbroken moet worden, door niet op dit problemenpunt te blijven doorhameren, mr gewoon iets geheel onverwachts, anders te ondernemen.

Het is maar een suggestie... bij mij met Jaopie werkt dit altijd erg goed... het is me duidelijk geworden, dat jouw KIM bepaald geen debieltje is... dat heb je vaker met koudbloeden... ze lijken niet zo intelligent of bijdehand....maar denken wel voornamelijk aan hun eigen welbevinden... koppigheid... is ook echt de koudbloed eigen.
Volgens mij heb je een slimme meid, die op haar toekomst dacht te zijn voorbereid.. door alleen maar te doen waar ze zelf zin in heeft.

Tsja... zie mij en Japie...

Er op gaan, rijden, aan het werk zetten!
Zo vaak als je kunt opbrengen, en dat geworstel op de grond even laten voor wat het i. Elke keer dat het WEER niet lukt, namelijk, weet KIM zekerder dat zij haar eigen gang kan gaan, en heb jij weer een stukje negatieve input van: "volgende keer gaat het vast weer niet lukken".
Heb ik ook ehad, het werd een vicieuze cirkel.
Ik ben gewoon iets anders gaan doen.
Opstappen, rijden, in de bak, te heftig, dan S-bochten en achtjes, dat is zwaar voor zulke zware knoerten, en ja, dan is opeens na drie keer "de bak" weer een hoek "ENG".
Gewoon doorgaan, ik zou echt zeggen probeer niet koet-ke-koet die grondtroep voor elkaar te krijgen; rijd meer, het is mij ook niet gelukt ZONDER in het zadel te gaan zitten.
Nu ben je heel gefixeerd op het niet aan de hand kunnen leiden van je paard.
Wat een afgang! Ik wilde wel door de grond zakken "kan ik zo iets niet eens..."? Nu ja, maar niemand kan Japie rijden, en ik wel. Zo is het ene paard gewoon weer anders (en ook anders te benaderen) dan het volgende. Ik heb ook een leuke jaarling-merrie sedert 2 maanden. Als je je keel schraapt is ze al geschrokken, bij wijze.
Toen Jaopie een jaarling was wilde hij iedereen doodschoppen en aan gort bijten.
Ik bedoel maar.
Ik ken het maar al te goed.
Even het koppie op een ander aspect zetten neemt mischien die druk er vanaf.

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 14-08-10 19:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-10 19:12

Geplaatst: 14-08-10 19:12

Eigenlijk moet ik wel een beetje lachen omdat ik op het filmpje een mix zie van mijn 2 paarden.

Mijn haflinger heeft ook wel eens van die buien dat stilstaan onmogenlijk is terwijl hij 9 van de 10 gewoon als een ouwe sul staat te wachten. Vroeger riep ik ook wel of liep ik naar hem toe maar dat werkt niet want dan wordt druk doen geassocieerd met aandacht.
Nu negeer ik het gewoon dan doet maar ff druk meestal houd dat met 15 minuten wel op.

Dat weglopen herken ik dan weer van mijn fjord. Op zich is de opvoeding best gelukt maar sinds ik rugpatient ben is er toch een foutje ingeslopen en dat is het wegrennen. Grondwerk aan me reet, paard blijft gewoon staan en verzet amper een stap of flikt daar het kunstje ook nog wel eens.
Toen had ik 2 keuzen of ik gebruik de stick tot ik er ziek van wordt en paard nog steeds niks doet of ik gebruik een hoofdstelletje.
Die laatste werkt wel. Ik geen kapot getrokken rug of vingers meer en een paard wat direct respect heeft.

Ga nou niet met je handen in het haar zitten of hopeloos worden na die paar keer dat het gebeurd is.