Geplaatst: 15-03-15 12:16 Robijntjah schreef:Ik heb 3 verschillende instructies
Ik ga eens kijken naar verschillende links die ik heb gehad over bijvoorbeeld fysio te paard etc.
Ik werkte voor dit topic al hard aan de volgende punten en dat blijf ik ook doen:
Gedurfder rijden (minder afwachtend)
Zit, loslaten in bekken en rug en rechter zitten
Dat zijn nu de grootste punten voor wat rijden betreft.
Daar ben je dan niet in vooruit gegaan (aan de foto's te zien dan). Overigens zit je nog steeds hetzelfde, voor en na je ongeluk. Aan je vorige topics te lezen was je voor Modesta al een angstige ruiter.
Dat je dan een 7 jarige "onbeleerde" (waarbij ik me afvraag hoe onbeleerd. want een onbeleerd paard stap je niet zomaar op) koopt met een verhaal, kan ik met mijn pet niet bij. In dat kader kan ik me dus helemaal vinden in de post van Ygritte van een paar pagina's terug (overigens ook weer eentje waar je helemaal niet op reageert). Met daarin de boodschap "ken je eigen grenzen". Je eigen grenzen kennen is echt geen schande.
Ygritte schreef:Ik denk dat dat voor mij de kern van paardrijden is: je eigen grenzen kennen, en die van het paard. En soms is er ergens grens waar je er liever niet een had, maar moet men dan altijd maar 'over die grens heen' en tóch bijvoorbeeld onder het zadel dingen vragen die zowel ruiter als paard erg lastig, eng of zelfs pijnlijk vinden ? Niet iedereen hoeft Anky te zijn (en niet elk paard kan en wil een Salinero zijn). Soms zorgen lichamelijke en geestelijke problemen er nou eenmaal voor dat enkel bossjokken of rondjes stappen tot de mogelijkheden ohz behoren - en dat vind ik persoonlijk helemaal prima. Er zijn meerdere wegen naar Rome, en meerdere wegen naar beweging, uitdaging en ontspanning voor een paard dan onder het zadel lopen. Zo zou ik zelf redeneren als ik tot zo'n conclusie kwam en tegen dit soort grenzen aanliep.
