Citaat:
Waarom altijd vasthouden aan vroeger???? We leven nu en de enige weg is de weg vooruit...
Dat ben ik met je eens, ware het niet dat het voor de dressuur wedstrijdsport geen opgeld doet. Integendeel - er worden methodes toegepast waarvoor ik in mijn jonge jaren waarschijnlijk van de opleiding afgeknikkerd zou worden, of op z'n minst gekenschetst zou worden als iemand die niet netjes met paarden omgaat. En het is niet nodig: ik noemde hem al (en er zijn er méér) Dr. Klimke. Toch ooit 's werelds beste ruiter genoemd en neem van mij maar aan dat hij de huidige methodes een gruwel zou vinden. Kijk, dat we nu bijna allemaal met een mobieltje rondlopen voor onze communicatie, da's uiteraard een verbetering in vergelijking met de eerste telefoons van meneer Bell. Maar een paard is geen ding - je kunt door wetenschap en technologie daar niet veel aan veranderen - je kunt hooguit wetenschap en technologie toepassen om je eigen kennis en training te verbeteren. Het is tegenwoordig echt zo lastig niet meer om een - ook voor leken - inzichtelijk beeld te scheppen van de inwerking op botjes/spieren etc. en op het moment dat je weet hoe die anatomie in elkaar zit, zou je je ook moeten realiseren dat er beperkingen zijn aan de mogelijkheden van rek. Wat mij betreft is het niet goed om door dwang iets te forceren, of dat nou met training is of in de omgang, dat blijft om het even.
Tja, en wat nu?
Wat mij betreft - en dat was ook de strekking van mijn allereerste post ( en dus ook een beetje dr kritiek in de richting van de TS) - zou het beter zijn om nu écht inhoudelijk te discussiëren over de effecten van verkeerde training. Het lijkt mij dat je gebruikmakend van wetenschappelijk onderzoek ( en misschien zelfs alleen maar door je grijze massa te gebruiken!) tot een normering voor wat wél of niet 'behapbaar' is voor een paard. Het gegeven op zich is al voldoende om er 's goed over na te denken. Want, zonder te vervallen in een soort van algemene veroordeling van al dan niet bekende ruiters.. kijk je met een open mind naar de resultaten die op wedstrijden van allerlei niveau getoond worden, dan is er toch heel wat aan de hand.
In de huidige tijd wordt wel eens gesproken over 'mensen met paarden' versus 'paardenmensen' .. Die uitspraak is in bepaalde mate wáár. Helaas geldt het ook voor de lesgevers: je hebt ( gelukkig maar!) nog altijd instructeurs met een hoofdletter I, maar je hebt ook een heleboel instructeurs waar de kennis minimaal is. Dat is dus ook al een invalshoek die voor verbetering vatbaar is.
Maar uiteindelijk ligt ieders verantwoordelijkheid bij zichzelf. Wil je een paard? Prima! Gefeliciteerd met de aanschaf van een uniek wezen waarmee je de mooiste ervaringen van je leven kunt opdoen. Maar realiseer je wel dat je streven moet zijn met dat paard een partnerschap aan te gaan en dat je binnen de kaders van de mogelijkheden mag werken aan het verbeteren van jezelf én het dier.
En omdat onze cognitieve mogelijkheden nu eenmaal wat anders zijn dan die van het paard, is het ook meteen je plicht om te realiseren dat je hem of haar nimmer tot slaaf mag maken. Wil je alleen maar voor de winst gaan? Overweeg dan het motorcrossen van HC - als zo'n apparaat stuk gaat, valt-ie nog te repareren. Met een paard is dat zo eenvoudig nog niet.
Mensen, ik heb in m'n inmiddels errug lange paardenleven honderden fouten gemaakt. Als ik er door mijn oude leermeesters op gewezen werd, dacht ik ook wel 's "zeikerd" en "ja maar.." Maar uiteindelijk verplicht de omgang en het berijden van een levend wezen dat je er tenminste over nadenkt en wie weet.. uiteindelijk ten gunste van het paard, wat van leert.
Geplaatst: 07-08-09 12:59 Als het allemaal zo goed voor de paarden was waren ze niet nodig!
(en anti-nog-een-heleboel-dingen, maar daar zijn al 490328987 discussies over gevoerd.) 
