Bokt.nl

Arabiertje* schreef:

Dat iedereen er een eigen mening over heeft. Oké, dat had ik wel kunnen verwachten. Maar dat de eigenaren slecht zijn voor Pacha? JAK ik vind het vreselijk dat ook maar iemand zo een mening kan hebben.. Het lijkt net alsof iemand wilt doen beweren dat ze Pacha enkel maar gered hebben voor de lol, eventjes enkele euros in het paard steken. Dagen, uren, maanden.. Er voor zorgen, enkel maar voor de lol? I dont think so. Ik ga maar even weer op mijn handen zitten..

carolalisa schreef:

en dit is precies wat ik bedoel. dat eerste stuk word ik helemaal misselijk alleen a van de gedachte dat mijn paard zo zou moeten leven. "na een paar maanden kon hij weer grazen" "hij kan naar buiten onder toezicht en zolang hij niet in de brandende zon staat" dus niet met soortgenootjes, lekker spelen en stoeien en rennen zoals een jong paard behoort te kunnen doen? "hij mocht eerst 15 minuten stappen en dan steeds een minuutje langer" om vervolgens 23.45 uur weer in stal te staan en pijn te lijden "hij moest op het begin geholpen worden omdat hij niet zo goed kon stappen" de vraag die nu in me opkomt is: waar ben je dan in godsnaam mee bezig? wat wil je nou bereiken? of denk je dan alleen maar aan jezelf en dat je dit paard niet kan missen? "als hij pijn had had hij de eigenaar allang eraf gebokt denk ik " denken ja, want zeker weten doet niemand het. ook ik niet. ik zeg ook niet dat ik zeker wet dat dit paard pijn lijdt, maar of het pard iemand eraf bokt ligt niet alleen aan 'bloed' maar met name aan het karakter, daarbij komt dat bokken mischien wel nog veel meer pijn doet en hij daarom niet bokt? sommige paarden laten echt alles toe. hoe pijnlijk, gemeen, respectloos of wreed dingen ook zijn, sommige paarden laten alles toe.. en totdat er een wonder gebeurd en dit paard kan praten kan je imo niet zeggen dat dit paard wel of geen pijn lijdt

carolalisa schreef:

dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

SjakieXX schreef:

Als het nou echt zo veel pijn heeft gedaan als menig mens hier omschrijft, dan was het dier uit zich zelf wel dood gegaan van de pijn hoor. Ik denk dat dit paard zoals ook vele zeggen een acceptabele pijn heeft gehad + natuurlijk de wil om te overleven.

chanel1985 schreef:

De eigenaren moeten zich inderdaad niet verdedigen, maar men kan er wel een andere mening op nahouden en niet akkoord gaan. (en dit mag gezegt worden, alsook dat er gezegt mag worden dat men er wel akkoord mee gaat)

chanel1985 schreef:

De eigenaren moeten zich inderdaad niet verdedigen, maar men kan er wel een andere mening op nahouden en niet akkoord gaan. (en dit mag gezegt worden, alsook dat er gezegt mag worden dat men er wel akkoord mee gaat)

chanel1985 schreef:

SjakieXX schreef:

Als het nou echt zo veel pijn heeft gedaan als menig mens hier omschrijft, dan was het dier uit zich zelf wel dood gegaan van de pijn hoor. Ik denk dat dit paard zoals ook vele zeggen een acceptabele pijn heeft gehad + natuurlijk de wil om te overleven.

Dus als een paard zware koliek heeft en er niets aan te doen is moeten we het zo maar laten "want het dier zal er zo wel dood gaan aan aan de pijn"

joenohoe schreef:

carolalisa schreef:

dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

Je oordeelt over iets waar je niets vanaf weet. Het paard wilde zelf leven, zie het filmpje onder andere. Als het paard teveel pijn had gehad, had hij het zelf opgegeven. Dit paard geniet nog van zijn leven, komt nog op de wei al is het niet in de zon... Je kent het paard niet, dus je kunt niet oordelen. Dat jezelf niet zover gaat, alla, ik was ook niet zover gegaan, niet met zoiets, niet als je zoiets ziet als op de eerste foto. IK had het niet aangekund. Maar dit paard ? Het wilde leven.

joenohoe schreef:

carolalisa schreef:

en dit is precies wat ik bedoel. dat eerste stuk word ik helemaal misselijk alleen a van de gedachte dat mijn paard zo zou moeten leven. "na een paar maanden kon hij weer grazen" "hij kan naar buiten onder toezicht en zolang hij niet in de brandende zon staat" dus niet met soortgenootjes, lekker spelen en stoeien en rennen zoals een jong paard behoort te kunnen doen? "hij mocht eerst 15 minuten stappen en dan steeds een minuutje langer" om vervolgens 23.45 uur weer in stal te staan en pijn te lijden "hij moest op het begin geholpen worden omdat hij niet zo goed kon stappen" de vraag die nu in me opkomt is: waar ben je dan in godsnaam mee bezig? wat wil je nou bereiken? of denk je dan alleen maar aan jezelf en dat je dit paard niet kan missen? "als hij pijn had had hij de eigenaar allang eraf gebokt denk ik " denken ja, want zeker weten doet niemand het. ook ik niet. ik zeg ook niet dat ik zeker wet dat dit paard pijn lijdt, maar of het pard iemand eraf bokt ligt niet alleen aan 'bloed' maar met name aan het karakter, daarbij komt dat bokken mischien wel nog veel meer pijn doet en hij daarom niet bokt? sommige paarden laten echt alles toe. hoe pijnlijk, gemeen, respectloos of wreed dingen ook zijn, sommige paarden laten alles toe.. en totdat er een wonder gebeurd en dit paard kan praten kan je imo niet zeggen dat dit paard wel of geen pijn lijdt

En wat doe je dan als je paard een zware peesblessure heeft waardoor hij of zij boksrust moet gedurende maanden ? Of als je paard een been breekt met goede kans op genezing maar hij kan een paar maanden niets ? Spuitje drin ? Nou dan ben ik blij dat ik jouw paard niet ben. Excuus dat ik zo reageer naar jou toe, maar ik vind dat je TS en de eigenaren van dit paard onterecht een soort van aanvalt. Als je het paard kent, mag je oordelen op deze manier, nu niet. Maar dat is slechts mijn bescheiden mening.

Berdien schreef:

Mijn god, wat een verschrikkelijke foto's. Arm, arm dier.

Ik vind het ontzettend dubbel. Aan de ene kant denk ik 'laat zo'n dier toch gaan.. zeker als het maar de vraag is of hij ooit weer paardwaardig kan leven'. Aan de andere kant, als een dier zelf aangeeft niet op te willen geven, moet je dat als eigenaar dan wel doen?

joenohoe schreef:

chanel1985 schreef:

Dus als een paard zware koliek heeft en er niets aan te doen is moeten we het zo maar laten "want het dier zal er zo wel dood gaan aan aan de pijn"

Wat is dat nou voor achterlijke opmerking ??? Dit paard kon genezen en dat blijkt wel. Dit paard heeft men geholpen te genezen net als men een paard met koliek zou helpen te genezen. Wat Sjakie waarschijnlijk bedoelt is als de pijn het paard teveel zou zijn, hij het zelf wel opgegeven zou hebben. En dan zouden de eigenaars hem echt niet zomaar hebben laten leven.

carolalisa schreef:

laat het nou net zo zijn dat mijn paard al eens een flinke peesblessure gehad heeft. ze heeft twee weken boxrust gehad en toen was ik er al klaar mee. hier werd mijn paard niet gelukkig van. dus ging ze op een eigen weitje, en daar was ze heerlijk tevreden. ondertussen is ze daar (allang) weer bovenop. het is maar goed dat mijn paard wel blij is met mij als eigenaar, want ik zorg ervoor dat mijn paard ondanks een blessure paardwaardig kan leven en dat er geen nutteoos pijn geleden hoeft te worden

joenohoe schreef:

carolalisa schreef:

laat het nou net zo zijn dat mijn paard al eens een flinke peesblessure gehad heeft. ze heeft twee weken boxrust gehad en toen was ik er al klaar mee. hier werd mijn paard niet gelukkig van. dus ging ze op een eigen weitje, en daar was ze heerlijk tevreden. ondertussen is ze daar (allang) weer bovenop. het is maar goed dat mijn paard wel blij is met mij als eigenaar, want ik zorg ervoor dat mijn paard ondanks een blessure paardwaardig kan leven en dat er geen nutteoos pijn geleden hoeft te worden

Nutteloos pijn lijden ? Bekijk het filmpje eens waar het paard met de staart in de lucht naast zijn baasje draaft en zeg dan nog eens dat het nutteloos was....