Odieta schreef:Nu is het aan de tijd en aan jou zelf om jouw wonden te laten helen en het langzaam aan een plekje te geven.
Naast mij zijn er vele anderen die met je mee voelen en aan jou denken.
Veel sterkte.. En vooral veel moed en kracht toegewenst. Ik bewonder jou om je kracht hier zo mee om te gaan !
Hier ga ik in mee...
Ik weet dat het heel veel moeite kost en gaat kosten, maar het leven gaat verder en helaas zonder dit bijzondere paard. Behalve dan dat dit nooit werkelijk weg is en zal zijn. Het bestaat nog steeds...in je hart. Zoveel liefde spreekt er uit dit topic al en dat is mooi, heel mooi. Je moet er alleen niet in wegkwijnen, dat zal je paard ook niet gewild hebben. Kom op, je hebt de moed gehad dit te beleven, laat zien dat je nog sterker bent en geef anderen een kans van slagen 
Heel veel succes!