Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-11 14:40

Geplaatst: 16-09-11 14:40

Ik lees al een poosje mee en wil toch even wat kwijt.
Je zegt namelijk dat je hem een mooie laatste maand geeft, ik ben hier nog niet zo zeker van.
Vat het niet verkeerd op!

Ik snap zeer zeker dat je het met liefde doet, maar het is een feit
dat echter hoefbevangenheid primair wordt veroorzaakt door een toxische reactie vanuit de lever.

Wat die toxische reactie weer veroorzaakt kan vele oorzaken hebben.

Ze zeggen wel eens "het zakt in mijn hoeven" en dat is precies wat er gebeurt, door de toxine worden er afvalstoffen in de hoeven opgeslagen

en blokkeren daardoor de doorbloeding, waardoor de laminea wordt afgebroken.
Dit kan een afbraakproces hebbenwat binnen een tijdsbestel van 18 uur kan plaatsvinden

Bloedcirculatie vindt plaats in de Secondaire Epidermale Laminea (SEL)alwaar "bolletjes"
materiaal worden aangemaakt welke worden getransporteerd naar de Primaire Epidermale
Laminea (PEL). In de PEL worden deze samengevoegd en als een hoornpijpje naar buiten
gebracht alwaar het de hoefwand vormt.
In het eerste stadium wordt door de drukverhoging de "shunt" (AVA) afgesloten. De capillaire vaten
verliezen bloedcirculatie door drukverhoging.

Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Mijn mening zegt dat je toch een foto moet laten maken en dan kijken of er nog iets aan te doen is en of de zenuwen niet beschadigt zijn want dat betwijfel ik.

Heel veel steun en sterkte!
Volbloedfan

**Geplaatst**: 16-09-11 15:25

Geplaatst: 16-09-11 15:25

Dit zal voorlopig mijn laatste post hier worden, want ik merk dat ik me hier veel te hard in opboei.
Ik kan me nog steeds moeilijk voorstellen dat er slecht aan doe om hem nog een kans te geven op een mooi leven of dat Gimli veel pijn heeft aangezien hij voldoende pijnstilling krijgt (bevestigde de DA gisteren nog). Hij is enthousiast en geniet met volle teugen van de aandacht die hij krijgt. In dat opzicht bedoelde ik die mooie laatste maand, maar dat had ik hier duidelijk ook weer niet mogen typen.
In elk geval, als hij inderdaad over 10 dagen niet staat, zal het advies van de DA gevolgd worden.

Ik zal via Bakkabouter wel de nodige tips krijgen die van hier komen en ze zal hier nog wel de nodige updates doen. Maar ik zit er nu gewoon echt ff door en kan reacties als, "Je zegt namelijk dat je hem een mooie laatste maand geeft, ik ben hier nog niet zo zeker van" op dit ogenblik er gewoon niet meer bijnemen. Ik heb de voorbije weken al zoveel geworsteld tussen: "ik doe hier goed aan, hij komt erdoor" en "ik ben geen haar beter dan de eigenaar die ervoor zorgde dat hij in deze toestand terecht gekomen is omdat ik hiermee blijf doorgaan" en hoe meer ik hier lees, hoe meer ik het gevoel heb dat het inderdaad het laatste gevoel het correcte.

**Geplaatst**: 16-09-11 16:14

Geplaatst: 16-09-11 16:14

Ik zet een puntje neer, wil graag weten hoe het afloopt

en hoop dat het goed gaat aflopen natuurlijk!

**Geplaatst**: 16-09-11 17:15

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 16-09-11 17:15

Karoke, dat dit even jouw laatste post is kan ik begrijpen, ik hoop dat je dit echter nog wel een beetje in de gaten houdt. Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat je er nu helemaal doorheen zit. Toen mijn (helaas vorige) paard ziek werd heb ik er ook dag en nacht bij gezeten, geprobeerd het beter te maken en haar maar zoveel mogelijk aandacht gegeven. Ondanks het feit dat ze er nu niet meer is ben ik blij dat ik op dat moment echt AL mijn aandacht bij haar gelegd heb. Mensen vonden dat ik meer aan mezelf moest denken en moest slapen, naar school moest en blablabla... heb ik allemaal in de wind geslagen en ik heb zoveel mogelijk van haar genoten. Ik had namelijk ook heel sterk het idee dat zij dat ook van mij deed! Misschien voelde zij al lang dat ze het niet ging winnen, dat weet ik verder niet, maar steeds als ik binnen kwam of haar aaide dan reageerde ze zo ontzettend lief op me dat het echt in alle opzichten goed voelde.

Vervolgens is ze toch overleden en daar konden we ook echt niets meer aan doen. Dan voel je je op en top klote en dan 'durven' mensen je toch nog te vertellen dat je haar naar een kliniek had moeten brengen... Mooie schop na is dat... Daar voel je je dan echt beter door ja... bedankt.
Nee, achteraf weet ik het zeker, ik had haar niet naar een kliniek moeten brengen. Twee maal daags kwam de arts bij ons, ze stond in haar eigen vertrouwde schone stal en ik kon haar de stres van de transport echt niet aan doen. Daar kon ze absoluut niet tegen en dat zou de boel alleen maar verslechteren. Dit was een strijd die we ook op de kliniek niet hadden gewonnen. Ze konden daar namelijk niets extra's doen dan dat we nu voor haar deden. Het enige verschil was dan dat ze op een vreemde plek stond, met vreemde mensen, een vreemde geur en een vreemd patroon. (Ook dit zij onze DA.. alles is in overleg gegaan)

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je je achteraf (of jij dan nu tijdens) constant afvraagt waar je goed mee doet... en echt waar, je doet het geweldig!
Niet iedereen zou zomaar een zielig zorgekindje op zich nemen. Niet iedereen durft te vechten voor een hopeloos gevalletje. Zolang een afgestudeerd arts, of zelfs twee, je adviseren hier mee door te gaan, en je merkt aan het kleine mannetje dat hij geniet van de aandacht, ookal heeft hij toch ergens pijn... dan is het toch niet verkeerd hem hier iets langer van te laten genieten?
Als dieren ECHT heel veel pijn hebben reageren ze niet meer op omstanders of worden ze zelfs boos of aggressief. Zolang hij alleen maar vrolijk en blij wordt als je aan komt zit het heust niet zo verkeerd. (En nee, andere bokkers, ik ben geen arts en weet ook wel dat er heust nog vanalles heel erg fout kan zitten en dat foto's daar een mooi uitsluitsel van kunnen geven, dit gaat gewoon om het principe of je dit diertje nu helpt of niet en dat het diertje nu tenminste mee krijgt wat liefde is...) Al zou dit zijn laatste maand zijn, als jij dan zo eerlijk kunt zijn hem te laten gaan wanneer het echt uitzichtloos is, dan handel je in mijn ogen nu op een goede wijze. Hij geniet, hij is blij, hij boekt vooruitgang, hij leeft EN hij krijg aandacht! Dat wil toch ieder baasje voor zijn dier?!

Kop op, geniet van zijn streken. Zolang hij nog tijd heeft voor grapjes valt het vast nog wel mee en komt het goed..!! En met die hoefjes, misschien wordt het nooit helemaal beter maar zal hij er geen pijn aan ondervinden, wat wil je dan nog meer? Het wordt toch geen sportpaard maar een gezellige grasmaaier toch?!

**Geplaatst**: 16-09-11 17:47

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 16-09-11 17:47

Mooi geschreven my_chimanga,ik zou het niet beter kunnen verwoorden.ts doet wat ie kan,en pony heeft het nu niet slecht!

**Geplaatst**: 16-09-11 18:24

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 16-09-11 18:24

Heb alles doorgelezen en kan maar een ding zeggen : RESPECT! Heel veel succes en ik hoop dat hij er door komt.

**Geplaatst**: 16-09-11 18:38

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 16-09-11 18:38

Mooi verwoord My_Chimanga. En ik sluit me ook aan bij Karoke. Vind het heel knap wat ze voor dit paardje over heeft. En als dan 2 DA's en de hoefsmid zeggen dat er geen foto's hoeven te worden gemaakt, dan zou ik dat in haar plaats ook niet doen.
Het zou fijn zijn als dat gezeur om foto's zou ophouden.

**Geplaatst**: 16-09-11 18:43

Geplaatst: 16-09-11 18:43

Respect voor jullie doen hoor, hoplelijk komt het goed met dit lieve manneke!

**Geplaatst**: 16-09-11 20:20

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 16-09-11 20:20

ik zit zo voor hem te duimen!

**Geplaatst**: 16-09-11 20:39

Geplaatst: 16-09-11 20:39

Ik ben 'n stille meelezer.
Ik kom hier elke dag effe piepen om Gimli's vorderingen op te volgen.
Respect voor jullie toewijding. Doe zo voort!
En hou ons op de hoogte...

**Geplaatst**: 16-09-11 21:05

Geplaatst: 16-09-11 21:05

En nog een keer..
Echt respect voor jullie zeg!
Zo super wat jullie allemaal voor Gimli doen en al gedaan hebben..
My_Chimanga heeft het echt heel mooi verteld en daar ben ik het ook mee eens..
Ben benieuwd naar de volgende foto's!

**Geplaatst**: 16-09-11 22:55

Geplaatst: 16-09-11 22:55

Ik weet niet of het omhoog krijgen nu al beter gaat maar misschien zou je eens kunnen kijken of je aan een motortakel kan komen Afbeelding

Het is dat je zo ver weg woont anders had je er van mij een kunnen lenen. Zo'n ding kan 2000 kg heffen

**Geplaatst**: 16-09-11 23:07

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 16-09-11 23:07

My chaminga mooi verwoord.

**Geplaatst**: 16-09-11 23:08

Geplaatst: 16-09-11 23:08

Heel mooi gezegd my_chimanga! Sluit me er helemaal bij aan

**Geplaatst**: 17-09-11 10:29

Geplaatst: 17-09-11 10:29

yvonnedv schreef:
Ik weet niet of het omhoog krijgen nu al beter gaat maar misschien zou je eens kunnen kijken of je aan een motortakel kan komen

Het is dat je zo ver weg woont anders had je er van mij een kunnen lenen. Zo'n ding kan 2000 kg heffen

Dit hebben we al geprobeerd, het probleem hiermee is, dat het paard eigenlijk bovenop de poten van de takel moet gaan liggen voor je hem kan optakelen. Opzich zou dat nog gaan, maar we zochten een manier om met 1 of 2 personen de pony te kunnen rechtzetten en als je de pony moet verslepen tot bovenop deze poten, dat gaat niet alleen, vandaar dat dit systeem is afgevoerd. Voorlopig gaat het goed om hem met 3 personen op zijn pootjes te zetten. Het is ook niet dat we nog veel moeite moeten doen, gewoon met 3 tegelijkertijd onze benen strekken bij het heffen en hij zet direct zijn pootjes, dan nog even vasthouden tot hij zijn evenwicht gevonden heeft en dan kunnen we hem gerust loslaten voor het komende uur.
Toch bedankt voor het voorstel! (ookal hadden we dit zelf al geprobeerd

)

**Geplaatst**: 17-09-11 10:38

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 17-09-11 10:38

En als je hem nu van voren of van achteren als hij niet plat ligt om de pony heen zet?

**Geplaatst**: 17-09-11 11:42

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 17-09-11 11:42

Bedankt, ik moest het echt even kwijt want ik weet hoe hopeloos je je voelt als je allerlei tegenstrijdige berichten krijgt maar je zelf de enige bent die het dier in de ogen kan kijken en kan zien of er nog hoop en liefde in zit of dat het doffe levenloze ogen zijn.
De beste stuurlui staan vaak aan wal... Ik denk dat TS ook anders zou reageren als het al van kleins af aan haar eigen pony was geweest en ze samen al veel hadden mee gemaakt. Dan wil je echt gelijk weten waar je aan toe bent. Maar als je nu kunt zien dat dit (voor jou) vreemde beestje toch blij wordt van de aandacht die het nu krijgt dan ben je al een echte dierenvriend als je deze zorg op je neemt. Voor deze plotselinge huisdieren heb je nu eenmaal niet altijd een spaarpot klaar staan om gelijk alle mogelijke onderzoeken uit te voeren, en naar mijn idee (vanuit de berichten dan he) is de situatie niet zo dramatisch dat het naar mishandeling neigt om hier nog een tijdje mee door te gaan. Dusse,,, Succes!!

**Geplaatst**: 17-09-11 16:45

Geplaatst: 17-09-11 16:45

ik vind dat jullie heel goed werk leveren en heb echt heel veel respect voor jullie wat jullie allemaal voor hem doen
en kan me heel goed voor stellen hoe zwaar dat moet zijn
en geef jullie groot gelijk dat jullie op de dierenarts en hoesmidt vertrouwen

**Geplaatst**: 18-09-11 12:14

Geplaatst: 18-09-11 12:14

Geef je ons dit weekend nog eens een update?

**Geplaatst**: 18-09-11 12:35

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 18-09-11 12:35

Ik snap dat die reacties rot aankomen ookal zijn ze goed bedoelt..
Je probeert echt te doen wat goed is, en dan lijkt het nog alsof je het verkeerde doet..

In ieder geval respect voor jullie, liever overlijd hij bij jullie met een volle buik dan waar hij eerst stond.

**Geplaatst**: 18-09-11 12:36

Geplaatst: 18-09-11 12:36

tamara_sissi schreef:
Geef je ons dit weekend nog eens een update?

graag wat mij betreft.

**Geplaatst**: 18-09-11 17:38

Geplaatst: 18-09-11 17:38

Ik vraag me af of er daadwerkelijk zoveel mensen in deze situatie hebben gezeten dat die mensen menen dat ze deze meiden verwijten moeten gaan maken .
Ze doen alles wat ze kunnen voor een pony die niet eens van hun was maar die ze niet aan zijn lot over konden laten.
Als 2 dierenartsen en een hoefsmid de hoop op een herstel nog niet opgeven dan is er nog een kans voor dit dier.
Als straks blijkt dat het niet meer verbeterd kan hij altijd nog ingeslapen worden.

Ik hoop dat hij nog kan herstellen en dat alle doemdenkers dan hun ongelijk krijgen.
Meiden, jullie zijn gewoon top en laat je niet onzeker maken door mensen die het allemaal beter weten.
Zij staan niet meerdere malen per dag en nacht in weer en wind klaar om die pony te helpen en zij zien niet elke kleine verandering die jullie de moed en de hoop geven om door te gaan

Ik kijk ook uit naar de foto's, niet die van de da maar die van een blije pony die op 4 voetjes staat

Succes meiden en hou vol ! +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-11 18:14

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-11 18:14

Nog even een update, deze keer helaas niet zo euforisch...

Een van de doorligwonden is serieus geïnfecteerd, en een aantal andere zien er ook niet schitterend uit. Een van zijn ogen is ook gezwollen, en tegen morgen waarschijnlijk ontstoken door de wrijving met de vlas/hooi.

Een klein lichtpuntje: we hebben vandaag op een workshopdag van de poedertoren gepraat met de mensen van www.horsespirit-rescue.be
Ze hebben ons gevraagd ons verhaal per mail door te sturen (wat we zonet hebben gedaan), en ze gaan komen kijken en indien nodig hem meenemen. Zij hebben immers meer ervaring en betere voorzieningen om pony's zoals Gimli op te vangen.
Laat ons dus hopen dat dit wat wordt...

**Geplaatst**: 18-09-11 18:19

Re: Pony gered, ons pennyverhaal (hopelijk met happy end...)

Geplaatst: 18-09-11 18:19

Dat zou mooi zijn als ze iets voor jullie en Gimli kunnen doen.

**Geplaatst**: 18-09-11 19:07

Geplaatst: 18-09-11 19:07

dat zou helemaal super zijn
ik duim met jullie mee