Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-11 20:23

Geplaatst: 24-02-11 20:23

Jeetje ik schrok ook even van de foto's

Respect voor de eigenaren en super dat het paard nog zoveel levenslust heeft

**Geplaatst**: 24-02-11 20:25

Geplaatst: 24-02-11 20:25

Prachtig dat het paard het gered heeft, maar ik heb er toch mijn vraagtekens bij.

**Geplaatst**: 24-02-11 20:26

Geplaatst: 24-02-11 20:26

normaal reageer ik niet in dit soort topics, maar ik heb echt diep respect voor jullie!
ik vind niet snel iets schokkend, maar hier draaide mn maag van om...
dit moet echt de nachtmerrie zijn van elke paardeneigenaar.

ik hoop net als hessel dat jullie nog vele jaren plezier van elkaar mogen hebben

**Geplaatst**: 24-02-11 20:31

Re: Het verhaal van Pacha, gered uit de brand! SCHOKKEND!

Geplaatst: 24-02-11 20:31

wat een verschrikkelijke foto's. arm paard.
ik heb een beetje een dubbel gevoel erbij. maar ben niet de enigste heb ik al gelezen.
maar wat goed om te zien dat het al een stuk beter met pacha gaat.

maar wat hebben de eigenaren er veel voor over zeg.
diepe respesct voor ze hoor.
voor de eigenaar is het ook een shock.

heel veel sterkte voor de eigenaar en vooral voor pacha.

**Geplaatst**: 24-02-11 20:41

Geplaatst: 24-02-11 20:41

Respect voor deze mensen. Het geeft wel aan dat ze veel om het paard geven omdat ze ook in financiele nood zaten.
Ik had het zelfde gedaan voor mijn paard. Als hij geen pijn zou hebben $_/-\o_$

**Geplaatst**: 24-02-11 20:47

Geplaatst: 24-02-11 20:47

Oef , dat ziet er enorm pijnlijk uit zeg , arm beestje

Als je die eerste foto's ziet dan vraag je je inderdaad af of het op dat moment niet beter was om het dier uit zijn lijden te verlossen.... :(:)

Maar als hij inderdaad zelf nog niet opgeeft , levenslust heeft , blijft eten en drinken en wil vechten....dan verdient hij op zich een kans en kan ik me goed voorstellen dat je hem dan die kans geeft , maar het lijkt mij een moeilijke beslissing hoor om die lijdensweg aan te zien , al dat getob waar je doorheen moet

Nu zo achteraf lijkt het een goede beslissing geweest te zijn , wat een heerlijk drafje heeft hij op het filmpje zeg , zo met zijn staart in een vlaggetje

**Geplaatst**: 24-02-11 20:50

Re: Het verhaal van Pacha, gered uit de brand! SCHOKKEND!

Geplaatst: 24-02-11 20:50

jeetje zeg, wat een enorm schokkende foto's. Durfde ze bijna niet te bekijken.
Maar wat is dit prachtige beestje mooi opgeknapt zeg, echt respect!!
Wat ik zelf zou doen in zon situatie zou ik echt niet weten. als het paard niet wil, wil ik het ook niet. Wil het paard wel vechten en blijven leven zou ik meevechten als het allemaal te behandelen is.
diep respect voor deze mensen zeg

**Geplaatst**: 24-02-11 20:51

Geplaatst: 24-02-11 20:51

Wow wat een verhaal zeg! Diep respect voor zowel het paard als de eigenaren!

Als een dier geen vechtlust meer heeft, zelf niet meer wil, dan zie je dat en voel je dat écht wel als eigenaar. Zeker als je zo betrokken bent als de eigenaren van dit paard. Ik vind het echt fantastisch dat deze mensen zo voor Pacha geknokt hebben! Tsja, ok, als ze hem direct in hadden laten slapen was hem een lange en moeilijke revalidatie bespaard gebleven... Maar het ergste is beslist achter de rug en nu gaat hij weer een hoop mooie jaren tegemoet

Overigens vertelde toevallig vandaag mn collega dat haar man jaaaren terug zwaar verbrand is geweest (op de camping, gasfles sprong dop vanaf, begon te vliegen en werd onderweg aangestoken door de bbq van de buurman, man kreeg een hele bups brandend vloeibaar gas op zn lijf).. Door goede opbouw en goede behandeling enz is t helemaal goedgekomen. Je ziet er helemaal niks meer van tenzij je het weet en erop let en hij kan zonder zonnebrand oid makkelijk in de felle zon, terwijl mn collega dan zwaar verbrandt... Bij mensen is de ene wond de andere niet, de ene mens de andere niet.. En dat geldt voor paarden net zo goed

Nee echt, respect voor de eigenaren die de vechtlust van hun paard gezien hebben en hebben geweigerd om het op te geven.

**Geplaatst**: 24-02-11 20:53

Geplaatst: 24-02-11 20:53

..Wow wat zien die eerste foto's eruit!

Mooi dat ze hem een kans hebben gegeven ..als een paard eet drinkt en wil vechten..dan helpen alle zalfjes en antibiotica ook meer dan een paard dat niet wil vechten!

Hij ziet er echt al veel beter uit..nu hopen dat hij en zijn eigenaren nooit meer zoiets hoeven mee te maken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-11 21:00

Re: Het verhaal van Pacha, gered uit de brand! SCHOKKEND!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-11 21:00

Ik post zo dadelijk nog wat foto's, van enkele dagen na de brand. Maar deze zijn ook heel schokkend, dus voor een gevoelige maag zou ik zeker niet kijken.

**Geplaatst**: 24-02-11 21:02

Geplaatst: 24-02-11 21:02

Arabiertje, heb even je profiel gelezen en wil je toch even zeggen dat ik mateloze bewondering heb voor wat jij voor je paardjes over hebt en hebt gehad. Wat Pacha betreft, het deed pijn om een paard zo te zien. Maar als je hem dan op dat filmpje zo ziet draven aan de hand, dan weet je dat zijn eigenaren het allerbeste voor hem gedaan hebben. Zal verschrikkelijk en moeilijk zijn geweest, net als alle herstel na brandwonden, maar wat fijn dat hij er nog is en dat hij nog van zijn eigenaren kan houden en zij van hem.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-11 21:06

Re: Het verhaal van Pacha, gered uit de brand! SCHOKKEND!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-11 21:06

Joenohoe: Leuk dat je mijn profiel bekeken hebt. Ik moet ze nog bewerken, want er zijn nog een hele boel paarden die er zeker en vast een plekje verdienen. Paarden die helaas naar de hemel zijn vertrokken.. =(

**Geplaatst**: 24-02-11 21:14

Geplaatst: 24-02-11 21:14

Arabiertje* schreef:
Joenohoe: Leuk dat je mijn profiel bekeken hebt. Ik moet ze nog bewerken, want er zijn nog een hele boel paarden die er zeker en vast een plekje verdienen. Paarden die helaas naar de hemel zijn vertrokken.. =(

Bij mij is eentje naar de hemel vertrokken, mijn Seven Year Itch. Ik had eindelijk een wei voor hem gevonden en daar stond prikkeldraad langs de kant. Er stonden al 20 jaar paarden nooit iets gebeurd, maar hij was niet voor het geluk geboren.... eerste jaar bijna dood aan bloedvergiftiging, 2e jaar sprong tot op het bot open, en het derde jaar kwam hij in het prikkeldraad... Manege eigenaar zei gelijk dat het bot geraakt was omdat hij zo verschrikkelijk veel pijn had, volgens de dierenarts niet. Hij mocht geen pijnstillers niks, wond vlak boven kroonrand. Ik ging bijna kapot die eerste nacht... 3 maanden mee gedokterd, alles aan gedaan, maar hij bleef zijn been kapot bijten. Op het laatst had hij een muilkorf om, een bijtkap, een houten halsrek met daaraan een touwtje aan een singel zodat hij niet bij zijn been kon. Zes weken ging het goed en ik zag hem steeds ongelukkiger worden. Toen, op een morgen, weer een bloedbad buiten, hij had alles afgewerkt... Toen kon ik niet meer, ik ging er zelf compleet kapot aan, bang om uit bed te komen, bang om thuis te komen uit mijn werk want wat zou ik vinden buiten... Ik mocht hem bij de dierenarts brengen, van waaruit hij naar de slager zou gaan. Alle rotzooi af stond hij in de box bij de dierenarts en het was zo onbegrijpelijk, hij keek weer helder de wereld in, zijn vacht glansde, maar als je dan in de box naar zijn voet keek, bloed, kapot, wild vlees.... Heb er soms nog nachtmerries van, dat ik hem niet kon redden, maar als ik doorgegaan was met dokteren was ik er zelf compleet aan onderdoor gegaan... Hoop nooit weer zoiets mee te maken.
Met mijn huidige paard ook veel beleefd, een verkeerd gediagnosticeerd iets, wat een hoefzweer bleek te zijn maar toen was haar halve hoef al aangetast = 3 weken kliniek en jaren met fysio haar weer spiertechnisch goed krijgen. In 2007 ongeluk, iets in voet gehad, koortsaanvallen, afgevoerd naar Emmeloord, operatie... Ook weer jaren revalideren met fysio en ostheo, maar ze is er nog en helemaal heel. Vorig jaar een veulen, mijn ultieme droom, een merrieveulen... Nooit spijt gehad van haar operatie, ook al moest ik er een lening voor afsluiten. Ze is er nog en gaat nooit meer weg, behalve met de 4 pootjes omhoog...

**Geplaatst**: 24-02-11 21:14

Geplaatst: 24-02-11 21:14

dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde

dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

**Geplaatst**: 24-02-11 21:15

Geplaatst: 24-02-11 21:15

Klopt het dat Pacha het paard is wat de brand overleefde uit dit Bokt-nieuwsbericht?

[VN] Een paard dood, twee zeer ernstig gewond in felle stalbrand

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-11 21:23

Re: Het verhaal van Pacha, gered uit de brand! SCHOKKEND!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-11 21:23

@Boefie: Inderdaad, dat is Pacha.

**Geplaatst**: 24-02-11 21:27

Geplaatst: 24-02-11 21:27

carolalisa schreef:
dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

Jij verwoordt helemaal hoe ik er ook over denk, een paard moet een paardwaardig leven kunnen hebben. Niet één waar hij enkel aan de hand 15 minuutjes buiten mag, pijn lijdt,....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-11 21:31

Re: Het verhaal van Pacha, gered uit de brand! SCHOKKEND!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-11 21:31

Oké, blijkbaar heb ik dit even verkeerd verantwoord.

Pacha is de eerste maanden na revalidatie 15minuten buiten gekomen. En elke dag een minuutje later, de eerste paar dagen moeste ze Pacha helpen. Omdat hij niet zo goed kon stappen en ook omdat hij niet kon grazen door de brandwondes die trokken. Ze hebben daar dan ook op getraind, en door dat de wondes in zijn nek beterde kon Pacha na enkele maanden zonder probleem grazen. (Daar post ik straks nog een foto van) Ik ben er zeker van dat Pacha nu wel enkele uren op de weide zal door brengen. Wel onder het oog van de eigenaars.. En wanneer de zon niet schijnt. (5u s'morgens of 10u s'avonds?) Dat het paard geen paardvolleven meer heeft vind ik onzin. Zeker als je het filmpje ziet hoe blij hij is, staart omhoog, showen. Sorry, maar ik denk niet dat een paard dit zou doen als hij echt ongelukkig is.

Als Pacha energie te veel zou hebben, en zogezegd maar 15minuten zou buiten komen. Zou hij zijn ruiter er volgens mij al lang afgebokt hebben

Want aan de filmpjes te zien op jumping, is het in ieder geval geen makkelijk paard dat echt wel wil werken. En ook wel heel veel bloed in zich heeft.. Je gaat me dan ook niet wijs maken, dat een jong dier. Met zoveel bloed braafjes onder het zadel gaat blijven lopen.. En zeker niet als hij zogezegd nog pijn zou hebben..

**Geplaatst**: 24-02-11 21:35

Geplaatst: 24-02-11 21:35

carolalisa schreef:
dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

Hier ben ik het volledig mee eens.
Arm paard....

**Geplaatst**: 24-02-11 21:37

Geplaatst: 24-02-11 21:37

manie schreef:
carolalisa schreef:
dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

Hier ben ik het volledig mee eens.
Arm paard....

sluit me aan bij bovenstaande, enige voor wie ik respect heb in dit verhaal is het paard, dat deze de leidensweg heeft geacepteerd..... hoofd lijkt me niet eens volledig hersteld en dan al een hoofdstel om doen en rijden..... vreselijk

Laatst bijgewerkt door MiniLoe op 24-02-11 21:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-02-11 21:37

Geplaatst: 24-02-11 21:37

Weet je wat ik zo jammer vind?
Dat niemand opmerkt wat voor FANTASTISCH springpaard dit was / is.

Echt een toppaard en erg mooi!

**Geplaatst**: 24-02-11 21:41

Geplaatst: 24-02-11 21:41

Arabiertje* schreef:
Oké, blijkbaar heb ik dit even verkeerd verantwoord.

Pacha is de eerste maanden na revalidatie 15minuten buiten gekomen. En elke dag een minuutje later, de eerste paar dagen moeste ze Pacha helpen. Omdat hij niet zo goed kon stappen en ook omdat hij niet kon grazen door de brandwondes die trokken. Ze hebben daar dan ook op getraind, en door dat de wondes in zijn nek beterde kon Pacha na enkele maanden zonder probleem grazen. (Daar post ik straks nog een foto van) Ik ben er zeker van dat Pacha nu wel enkele uren op de weide zal door brengen. Wel onder het oog van de eigenaars.. En wanneer de zon niet schijnt. (5u s'morgens of 10u s'avonds?) Dat het paard geen paardvolleven meer heeft vind ik onzin. Zeker als je het filmpje ziet hoe blij hij is, staart omhoog, showen. Sorry, maar ik denk niet dat een paard dit zou doen als hij echt ongelukkig is.

Als Pacha energie te veel zou hebben, en zogezegd maar 15minuten zou buiten komen. Zou hij zijn ruiter er volgens mij al lang afgebokt hebben Want aan de filmpjes te zien op jumping, is het in ieder geval geen makkelijk paard dat echt wel wil werken. En ook wel heel veel bloed in zich heeft.. Je gaat me dan ook niet wijs maken, dat een jong dier. Met zoveel bloed braafjes onder het zadel gaat blijven lopen.. En zeker niet als hij zogezegd nog pijn zou hebben..

en dit is precies wat ik bedoel. dat eerste stuk word ik helemaal misselijk alleen a van de gedachte dat mijn paard zo zou moeten leven. "na een paar maanden kon hij weer grazen" "hij kan naar buiten onder toezicht en zolang hij niet in de brandende zon staat" dus niet met soortgenootjes, lekker spelen en stoeien en rennen zoals een jong paard behoort te kunnen doen? "hij mocht eerst 15 minuten stappen en dan steeds een minuutje langer" om vervolgens 23.45 uur weer in stal te staan en pijn te lijden "hij moest op het begin geholpen worden omdat hij niet zo goed kon stappen" de vraag die nu in me opkomt is: waar ben je dan in godsnaam mee bezig? wat wil je nou bereiken? of denk je dan alleen maar aan jezelf en dat je dit paard niet kan missen? "als hij pijn had had hij de eigenaar allang eraf gebokt denk ik " denken ja, want zeker weten doet niemand het. ook ik niet. ik zeg ook niet dat ik zeker wet dat dit paard pijn lijdt, maar of het pard iemand eraf bokt ligt niet alleen aan 'bloed' maar met name aan het karakter, daarbij komt dat bokken mischien wel nog veel meer pijn doet en hij daarom niet bokt? sommige paarden laten echt alles toe. hoe pijnlijk, gemeen, respectloos of wreed dingen ook zijn, sommige paarden laten alles toe.. en totdat er een wonder gebeurd en dit paard kan praten kan je imo niet zeggen dat dit paard wel of geen pijn lijdt

**Geplaatst**: 24-02-11 21:42

Geplaatst: 24-02-11 21:42

Wow, respect voor de eigenaren! Ik ben van mening dat ze zich niet hoeven te verdedigen net zo min als jij. Deze keuze is gemaakt en of iemand anders voor de andere optie zou zijn gegaan is niet relevant meer. Paardje ziet er enorm goed uit! Ik heb met mijn pony ook altijd te maken gehad met voor- en tegenstanders. Ik heb gekozen om samen met het dier te vechten en zie het resultaat. (onderschrift) We zijn inmiddels bijna 5 jaar verder.
Ik ben ook van mening dat paarden het aangeven als ze niet meer willen. Je ziet het aan de ogen. De glans is er uit. Ik denk dat je als eigenaar ook wel weet of het einde oefening is of dat je er nog tijd en geld in wilt stoppen omdat er kans is op genezing. Ik heb het 2x meegemaakt. Mijn eerste pony wilde niet meer, ik heb haar met pijn in mijn hart laten gaan. Mercredi vocht als een leeuwin en ze is er bovenop gekomen. Elke dag maakt mijn hart een sprongetje als ik haar door de wei zie scheuren. Dat is me meer waard dan wat dan ook.

Nogmaals mijn respect $_/-\o_$ voor de eigenaren!

**Geplaatst**: 24-02-11 21:42

Geplaatst: 24-02-11 21:42

Ik sluit me volledig aan bij Carolalisa.
Wat heeft dit paard (onnodig) geleden! De enige held die er is is het paard.

**Geplaatst**: 24-02-11 21:43

Geplaatst: 24-02-11 21:43

carolalisa schreef:
dit gaat niet bij iedereen in goede aarde vallen

toen ik dit verhaal las gingen mijn nekharen overeind staan. en niet alleen aan het idee dat de stal in de fik staat en er nog paarden binnen staan maar ook aan het feit dat dit paard nog leeft. vervolgens bekeek ik de foto's en ik schrok me helemaal wild. ik had iets ergs verwacht maar dit?

ik zie hier veel reacties voorbij komen van mensen die het heel knap en goed vinden dat dit paard in leven gehouden is en maanden maar ook echt maandenlang verzorgd is, wat de nodige tijd en kosten met zich meebrengt maar ook de emotionele kant is niet bepaald makkelijk. en toch kan ik hier geen respect voor opbrengen. het spijt me zeer.

dit paard moet zo enorm veel pijn hebben gehad en mischien nog wel hebben. na maanden en maanden in de stal te hebben gestaan met de dagelijkse medische zorg die gegarandeerd ook pijn gedaan zal hebben vraag ik me af en hoeverre hier aan het paard is gedacht. mij maak je niet wijs dat dit paard gelukkig was. dat hij na maanden weer 15 minuutjes naar buiten mag. nou hoera wat een vreugde dit is toch geen leven meer voor een paard!? een dier dat onder soortgenoten hoort te zijn, regelmatig en langdurig zijn benen moet kunnen strekken.

daarbij vraag ik me ten zeerste af en hoeverre dit paard nog pijnvrij en dus gelukkig kan leven. ja ik heb gelezen dat er word verteld dat dit paard geen pijn heeft, ook niet onder het zadel want immers protesteert hij niet en hij eet nog. niet elk paard geeft pijn aan, niet elk paard stopt met eten als hij pijn heeft of ongelukkig is, niet elk paard is hetzelfde...

als dit mijn paard was overkomen dan was het direct na de brand ge-euthanaseerd, al had ik het eigenhandig moeten doen. ik denk niet makkelijk over euthanaseren. ik zou er echt alles aan doen om mijn paard beter te maken, maar wel als dit paardwaardig is. als mijn paard nog jarenang zou kunnen genieten op de wei met soortgenootjes en pijnvrij kon leven dan zou ik daar alles voor over hebben. maar als dit niet mogelijk is (dus niet pijnvrij of niet meer op de wei) dan zou ik ook los durven laten en het beste te kiezen voor mijn paard.

ik hoef geen verdediging, daar gaat het mij niet om. ik geef hier nu mijn mening.

Je oordeelt over iets waar je niets vanaf weet. Het paard wilde zelf leven, zie het filmpje onder andere. Als het paard teveel pijn had gehad, had hij het zelf opgegeven. Dit paard geniet nog van zijn leven, komt nog op de wei al is het niet in de zon... Je kent het paard niet, dus je kunt niet oordelen. Dat jezelf niet zover gaat, alla, ik was ook niet zover gegaan, niet met zoiets, niet als je zoiets ziet als op de eerste foto. IK had het niet aangekund. Maar dit paard ? Het wilde leven.