mick75 schreef:Voor wie het vroeg: Ja, ik heb alles doorgelezen, was een rotklus.
Ik blijf van mening dat er meteen een DA bij had moeten komen, dan maar tegen weekendtarief. Daar betaal je ze ook voor, spoedgeval of niet.
Maar ik lees ook overal dat er serieus nagedacht word over een medische mallemolen. En ik stel dan de ethische vraag of je dat een dier aan mag doen. Het is klaarzichtbaar dat het niet alleen om een verkeerde beenstand gaat, maar dat er veel meer aan de hand is. Hoef je geen DA voor te zijn, algemene paardenkennis is voldoende. Wat er precies mis is mag de DA dan weer bepalen.
Waar word de lijn getrokken van of het haalbaar is of niet? Word er aan de hand van de financieen gekeken of het paardje het waard is of naar het welzijn van het paard zelf? Word er wel rekening gehouden met alle zeer belangrijke paardse kennis het dier in deze fase hoort op te doen, krijgt het daar de mogelijkheid voor? Moet het dier op min of meer permanente boxrust vanwege operatiewonden en revalidatie? Mag het dier regelmatig buiten spelen met vriendjes? Krijgt het de kans om paardenmanieren te leren? Allemaal vragen waar ik geen duidelijk antwoord op heb gekregen, maar volgens mij van enorm belang zijn voor het dier zelf.
Dat was ik
Volgens mij wil de TS het beestje niet door een complete medische mallemolen laten gaan, omdat dat niet paardwaardig zou zijn. Staat in dit topic, op een van de eerste bladzijden dacht ik

. Mijn pony komt niks te kort en krijgt echt zijn hulp als het nodig is hoor, maar ik laat de weekenarts wel naar de echte serieuze gevallen gaan in plaats van hem bezet te houden met mogelijke kreupelheden. Ik vraag me af of je dat nog steeds een goede zet vindt van een ander als jouw paard daardoor moet wachten met wel een acuut levensbedreigend probleem. 