Moderators: Neonlight, balance, C_arola, Sica
vikawiek schreef:Heel herkenbaar, ik heb wel een eigen paard maar mis de fijne kneepjes van het paardrijden en doe het dan ook niet vaak. Ik zie door de angst vaak dingen ook negatief.
Wat mij heel erg helpt is een positief dagboek. Daarin schrijf ik alles wat goed ging, en soms is dat 3 figuren waar ik blij mee ben, andere keren dat ik überhaupt ben opgestapt
Hutcherson schreef:Tot ik bijrijder werd van een jong, niet-manegepaard. Man wat een verschil. Daar leerde ik rijden.
Geen brave rondjes hobbelen maar in rengalop over de veluwe en crossen over picknicktafels en olietanks.
musiqolog schreef:vikawiek schreef:Heel herkenbaar, ik heb wel een eigen paard maar mis de fijne kneepjes van het paardrijden en doe het dan ook niet vaak. Ik zie door de angst vaak dingen ook negatief.
Wat mij heel erg helpt is een positief dagboek. Daarin schrijf ik alles wat goed ging, en soms is dat 3 figuren waar ik blij mee ben, andere keren dat ik überhaupt ben opgestapt
O, maar dat is het probleem niet. Ik kan zo tien dingen noemen die vandaag goed gingen.Hutcherson schreef:Tot ik bijrijder werd van een jong, niet-manegepaard. Man wat een verschil. Daar leerde ik rijden.
Geen brave rondjes hobbelen maar in rengalop over de veluwe en crossen over picknicktafels en olietanks.
Oe, die vind ik wel pittig Hutcherson. Als dat pas leren rijden is, dan zal ik het vermoedelijk nooit leren...
musiqolog schreef:vikawiek schreef:Heel herkenbaar, ik heb wel een eigen paard maar mis de fijne kneepjes van het paardrijden en doe het dan ook niet vaak. Ik zie door de angst vaak dingen ook negatief.
Wat mij heel erg helpt is een positief dagboek. Daarin schrijf ik alles wat goed ging, en soms is dat 3 figuren waar ik blij mee ben, andere keren dat ik überhaupt ben opgestapt
O, maar dat is het probleem niet. Ik kan zo tien dingen noemen die vandaag goed gingen.Hutcherson schreef:Tot ik bijrijder werd van een jong, niet-manegepaard. Man wat een verschil. Daar leerde ik rijden.
Geen brave rondjes hobbelen maar in rengalop over de veluwe en crossen over picknicktafels en olietanks.
Oe, die vind ik wel pittig Hutcherson. Als dat pas leren rijden is, dan zal ik het vermoedelijk nooit leren...
Hutcherson schreef:Voor mij was het echt een eye-opener. De manegepaarden zijn (niks ten nadele want ze zijn erg nodig) wel echt afgestompt. Je moet hele harde hulpen geven om ze in beweging te krijgen. Als je mijn oudste aanspoort op diezelfde manier zit je direct aan de andere kant van de bak . Als je pech hebt, zonder paard.
Maartje1990 schreef:Waar woon je? Mijn vrouw geeft les en richt zich oa in het helpen rijden zonder angst
DemiSisa schreef:Ik wil even meegeven dat ik het mooi vind om te zien dat je, ondanks dat je het toch onwijs spannend en eng vind, er gewoon voor gaat! Hopelijk lukt het met hulp van je instructrice en wat goede tips vanuit hier om lekker in die proefjes te kunnen gaan knallen!
Mijn enige tip zou zijn: probeer niet te wachten op je instructrice voor opdrachten, maar zelf ook wat vaker figuren achter elkaar te rijden. Als je dat tijdens je les al gaat leren, gaat dat tijdens een wedstrijd ook makkelijker. En niet gelijk 10 figuren achter elkaar rijden, maar begin met bv. een grote volte bij A en daarna een grote volte bij C (of desnoods weer bij A na een rondje hoefslag). Dan heb je toch een stukje hoefslag om weer tot rust te komen, maar blijf je toch figuren rijden zonder 10 rondjes hoefslag te rijden (bij wijze van) tussen je oefeningen
Elisa2 schreef:Kan het zijn dat de onderliggende factor faalangst is?
Deze kan heel hardnekkig zijn en zorgen voor spanning en verkrampen, maar vergt een andere aanpak dan "gewone" angst.
Dorine92 schreef:Furst schreef:Mijn grootste droom is buitenrijden met mijn fjorden overginds
En wat staat jou in de weg om dit te bereiken? Zijn de fjorden niet braaf? Hebben zij geen ervaring met buitenrijden?
Felien_Kyra schreef:Wil je echt persé wedstrijden rijden? Is enkel de les rijden niet voldoende?