
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Tink89 schreef:Mooie vooruitgang!
Wat mij op de laatste foto's wel opvalt is de houding van je hoofd. Mijn instructeur zei altijd 'op de grond is niks interessants te zien'
BloemBloem schreef:Wat super fijn voor je dat je weer zo lekker aan het sturen bent.
Snap je helemaal met wat je zegt dat het confronterend en leuk tegelijk is. Hier ook onlangs mijn hartenpaard in moeten laten slapen en nu, heel soms plet ik "de" pony van mijn dochter en stiekem geniet ik daar toch van
Ik wil je topic niet verpesten, maar ik word echt doodmoe van al die betweters die zelf geen foto's durven te posten als ze aan het rijden zijn, pfffff!
Lekker zo door blijven puzzelen, kundig ben je zat zo vanaf al je foto's te zien.
GabberGill schreef:Ik kan een heleboel hebben behalve als er woorden in mijn mond worden gelegd. Zoals veiligheid zoeken in de slofteugel.
GabberGill schreef:Dan snap je het denk ik nog niet helemaal. Ik zoek geen zekerheid, als ik namelijk iets heb geleerd met dit kaliber paarden is dat dat je nooit zekerheid hebt en er een zijde draadje tussen goed of fout zit. Veel van dit type paarden verdraagt een pelham bit niet eens. Ze kan heel kalm en koel tonen maar dat is ze niet. Het is het respect naar haar toe wat het hem doet.
Ik kan je een verhaal vertellen van een vorig paard waar ik de pelham in hing met een soortgelijk karakter en verhaal. Deze was al uit der doen en ik wilde afvloeien, ging aan de kletter en weet je wat ik kon? Helemaal niets. Puur omdat ze nog meer paniek maakte op de onderste teugel. Als ik wilde remmen begon ze haar hoofd overal tegenaan en naartoe te slaan. De keer erop dus geen pelham, maar haar eigen bitje met een slofjes ook gewoon zeer losjes, maar wel het bekende bit voor haar. We hebben het gered als je naar de foto's een paar reacties hierboven kijkt.
Niet ieder paard reageert goed op een pelham ook dat heb ik in de loop der jaren geleerd. Als ik haar reactie ken gaat de slof eraf. Ik ben namelijk niet zo onder de indruk van bepaald gedrag. Mijn vorige kon uit het niets de lucht in springen en zeer lelijk bokken. Ik rij gewoon door in alle rust en kalmte met een lach op mijn gezicht terwijl ik ze vertel dat het goed is.
Avalanche schreef:GabberGill schreef:Gewoon lopen zonder contact en wat ze daar doet maakt me nog heel weinig uit. Vertrouwen krijgen in het werken met mij vind ik veel belangrijker.
Die hoor ik mensen om me heen ook vaak roepen en ik ben het er niet mee eens.
Ik denk dat op het moment dat zij naar voren en omlaag komt, een stabiele hand juist vertrouwen geeft. Ze hoeft het dan niet zelf te doen, en ze mag ook steunen op jou
Ayasha schreef:En hoe verenig je dat met een paard op eigen benen moet lopen?
Ayasha schreef:Dat gezeur over gewicht is voor mensen die de finetuning niet hebben om zonder druk te rijden.
Avalanche schreef:Ayasha schreef:En hoe verenig je dat met een paard op eigen benen moet lopen?
Goede vraag. Ik ben daar nu mee bezig. In eerste instantie opvangen, op het moment dat paard naar beneden en omlaag komt, die hand ook aanbieden, maar niet blijven dragen. Dus daar ook weer zacht worden en niet het paard gaan dragen, zodat je uiteindelijk een zachte verbinding heeft waar het paard zichzelf draagt.Ayasha schreef:Dat gezeur over gewicht is voor mensen die de finetuning niet hebben om zonder druk te rijden.
Vertel?