Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-20 10:17

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 10:17

Ik huil met je mee, letterlijk, heb een maand geleden mijn Shadow verloren, niet aan koliek, maar aan acute leukemie, de machteloosheid is onbeschrijflijk. Wat een verdrietige toestand voor jullie. Ik hoop zo ontzettend voor Kari en voor jou dat het goedkomt.

**Geplaatst**: 19-11-20 10:19

Geplaatst: 19-11-20 10:19

Vreselijk TS, om je paard zo te moeten zien afzien. Ik hoop heel erg op een goede afloop (tegen de verwachtingen in, als ik het goed begrijp). Zo niet, een dikke knuffel. Afscheid nemen is zo verschrikkelijk zwaar.

**Geplaatst**: 19-11-20 10:59

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 10:59

Ik duim voor jou en je knappe en dappere Kari :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-20 14:13

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-20 14:13

Jolliegirl schreef:
Woow wat een verhaal!

Kan hij ook niet zo ontzettend loom zijn omdat hij geen voedingsstoffen tot zich heeft. Hij staat nuchter natuurlijk. Zal niet het 1e paard zijn wat daar zo ontzettend naar van is.

Dat heb ik me inderdaad ook afgevraagd.. Het herstel kost natuurlijk heel veel energie terwijl er niets aangevuld werd.. Hij heeft ook een flinke jas uitgedaan.

Kaitlyn schreef:
Jeetje TS wat een verhaal.
Ik ben benieuwd hoe afgelopen week is verlopen voor jullie. Zelf in januari mijn paard op de kliniek gehad met koliek, operatie en complicaties en je bent zo machteloos.

Herkenbaar gevoel dus.. Zou je mij (Evt. via pb) misschien eens willen laten weten wat voor complicaties jullie gehad hebben? ik ben heel benieuwd naar de ervaringen van anderen..

Monique1963 schreef:
Ik huil met je mee, letterlijk, heb een maand geleden mijn Shadow verloren, niet aan koliek, maar aan acute leukemie, de machteloosheid is onbeschrijflijk. Wat een verdrietige toestand voor jullie. Ik hoop zo ontzettend voor Kari en voor jou dat het goedkomt.

Wat verdrietig, dat is ook niet niets.. Sterkte met het verlies gewenst. Op dit moment realiseren we ons ook weer even hoe dankbaar je mag zijn als je paard 'gewoon' gezond is en hoe kostbaar ze voor ons zijn..

Verder ook iedereen heel erg bedankt voor alle meelevende reacties! :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-20 14:33

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-20 14:33

Maandagochtend

Uiteindelijk toch in slaap gevallen. Mijn hele lijf voelt vermoeid en zeer aan. De voorgaande avond spookt er van alles door m'n hoofd; hoe gaat de euthanasie te werkt? Is Kàri daar al klaar voor? Wat kies je na het inslapen; ophalen of toch cremeren.. Allemaal dingen waar ik heus wel eens over na gedacht had maar eigenlijk nooit concreet omdat Kàri nog zo'n jong paard is. Geen excuus natuurlijk maar toch hoop je dan dat het moment nog heel lang op zich laat wachten.

Ik had inmiddels op zondag avond in de facebookgroep denken over paarden en the horse vet corner ook een berichtje geplaats met een soort hulp-oproep. Het kon toch niet zo zijn dat mijn lieve Kari nu al naar de eeuwige groene weides moest en dat de doktoren er niet achter konden komen wat er aan de hand was? Daar kreeg ik gelukkig heel veel reacties en steun en gelukkig ook een aantal goede tips. Daarom besloot ik om maandagochtend gelijk EquiTom in België te bellen. Die schijnen meer ervaring te hebben met dit soort zaken. Dossier opgevraagd bij de kliniek waar hij staat (moest ik eerst de helft van de factuur afbetalen, autsjjjj) en doorgestuurd. Een heel fijn gesprek gehad met de chirurg van daar en hij gaf aan dat Lidocaïne toch echt nog wel een optie zou zijn om te proberen en verder toch wel weer laten eten.

Na dit gesprek belde de kliniek waar hij staat. Met trillende vingers de telefoon opgenomen.
En daar kwam een soort van verlossend bericht; er waren vanochtend toch wat geluiden in de darmen gehoord en Kàri leek iets comfortabeler dus ze wouden het toch nog even afwachten....
HUH?! Dat dat nog ging gebeuren was eigenlijk ondenkbaar maar jeetje wat was ik opgelucht. Hij mocht in elk geval vandaag nog blijven leven. Ik moest even lachen bij het terugdenken aan wat mijn vriend (3 jaar geleden Spaans benauwd voor paarden en nu hartstikke gek op Kàri) zaterdagavond had gezegd; *als hij dit overleefd, beloof ik dat ik wil leren paardrijden*. Zou het dan toch nog gaan gebeuren?
Uiteraard durdfe ik niet echt blij te zijn. De kans dat het alsnog goed kwam was heel klein had de specialist ook aan de telefoon gezegd. Maargoed, toch met een sprankje hoop weer in de auto naar Wolvega.

Afbeelding

Daar troffen we een toch iets opgewektere Kari aan. Hij begon inmiddels wondjes bij zijn neus te krijgen van het kapje wat hij op had gehad en natuurlijk van het sonderen. Daar had hij af en toe een bloedneus van gehad, zo sneu om te zien. Verder gingen ze het infuus nu via een ader op de singelplek geven. Hij had wat hematomen in zijn hals dus dat wouden ze even rust geven.

Verder mocht meneertje die ochtend aan de hand even wat grazen. Ein-de-lijk. Daar was hij zelf toch eigenlijk ook wel heel content mee

Hij was goed te pas. Zou het dan toch....? Zou mijn dappere vriendje dit overleven? Hij mocht ook wat gemaaid gras eten. Ook dat ging er op stal prima in. Het zou natuurlijk ook geen IJslander zijn als hij geen verschrikkelijke honger had :Y)

Laatst bijgewerkt door Doyal op 19-11-20 14:48, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-11-20 14:35

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 14:35

Ik hoop het heel erg. Heb steeds gekeken of er al nieuws was. Hoop heel erg dat het gaat lukken.

Nogmaals heel veel sterkte!!

**Geplaatst**: 19-11-20 14:43

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 14:43

Ik hoop heel erg voor jullie dat Kári er doorheen komt! Zelf drie jaar geleden mijn 4.5-jarige drachtige merrie moeten laten inslapen. Een verdraaiing van de darm, eenmaal op de kliniek konden ze niks meer voor haar doen. Ik hoop heel erg dat het jullie wel gegund is om langer samen te blijven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-20 14:48

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-20 14:48

Maandagavond

Omdat Kàri er eigenlijk nu niet meer zou zijn, had ik niemand geregeld om mee te gaan. En aangezien ik het niet fijn vind om alleen te gaan, toch maar een vriendin gevraagd. Op het laatst haar afspraken omgezet en we stonden keurig om 16 uur op de kliniek. Ook toen mocht hij aan de hand even eten maar tsjonge jonge wat was hij fanatiek. Bijna niet te houden terwijl meneer zich toch echt rustig moest houden met zijn buikwond. Zin in gras had hij ook niet echt en aangezien hij zich erg druk stond te maken, toch maar weer naar binnen gegaan.

Afbeelding

Daar wou meneer de 'ik ben een ijslander dus ik eet alles' ineens ook geen gras meer. Hmm.. Dat is raar. Maar oké,het hele systeem moet ook weer op gang komen dus ook niet gelijk zorgwekkend.
Verder was hij wel gewoon redelijk alert. Ik blijkbaar wat minder want het heeft me minstens een kwartier gekost voor ik door had wat er in de stal lag.. POEP!!! Dat heb ik zo ongeveer ook door het hele stallengebouw heen geschreeuwd geloof ik

Tsjonge wat was ik daar blij mee. De kans dat dit nog zou gebeuren was heel klein maar gelukkig hebben we doorgezet. De gedachte dat ik hem gisteravond nog wou laten inslapen maar dat hij er nu toch nog was, drong later tot me door. We hadden de juiste keuze gemaakt.

Ook alle artsen waren erg gelukkig met de vlaai die Kari gelegd had.. Anders kon je het niet noemen. Maar hé, er kwam tenminste wat uit. Dat was al een wonder an sich. De specialist reageerde ook erg verbaasd en gaf aan dat Kari het dan nu echt verder zelf zal moeten gaan doen. Kijken of de boel weer goed op gang komt. Gelukkig krijgt hij die kans. Het is nog wel steeds de vraag of er niet toch iets niet goed in die darmen zit maar time will tell.. Ze konden dat nu wel onderzoeken maar alleen door hem weer open te maken en dat wil ik hem eigenlijk niet aan doen. We wachten af. Heel bijzonder om die avond te gaan slapen terwijl Kari daar nog op stal staat. Het is nog steeds spannend maar we zijn in elk geval een flinke stap voor uit gegaan.

**Geplaatst**: 19-11-20 15:23

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 15:23

En dan zit ik thuis met tranen over mijn wangen, omdat jij poep gevonden hebt!
We duimen allemaal met je mee. Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 19-11-20 15:36

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 15:36

Jeetje wat geeft dat paard jullie een hoop kopzorgen en stress, arm dier met zoveel pijn. Ik hoop natuurlijk die hij er bovenop komt en zal je updates blijven volgen.

**Geplaatst**: 19-11-20 15:49

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 15:49

wat een spannende tijd.. ik leef met je mee.. wij hebben net onze Marondy opgehaald uit Wolvega na een koliek operatie..

**Geplaatst**: 19-11-20 15:50

Geplaatst: 19-11-20 15:50

Jemig wat een rollercoaster. Ik snap precies hoe je je voelt en dat is echt een klotegevoel.. Nog geen maand geleden opende ik mijn topic en zaten paard en ik (weliswaar andere diagnose, maar zelfde gevoel en stress) ook behoorlijk in een dal samen. Mijn meisje, gaan we het redden?

Schrijf lekker van je af op bokt. Dat doet echt goed, lucht op en er zijn veel onwijs lieve mensen die je dan kunnen steunen en op een goede afloop meeduimen. Ik ga daar ook actief in meedoen. Hopelijk is Kari zo'n type wonderpaard dat je later nog steeds op je wei ziet lopen en dat je kunt glimlachen omdat jullie het toch gered hebben. Ik wens het je enorm toe.

Pas je ook goed op jezelf? Je wordt echtwel aardig heel en weer geslingerd in zo'n situatie. Goed voor jezelf zorgen ook.

Ik leef met je mee.

**Geplaatst**: 19-11-20 15:58

Geplaatst: 19-11-20 15:58

Wow wat ontzettend spannend en heftig! Ik hoop dat het allemaal goed komt. Ik duim voor jullie!

**Geplaatst**: 19-11-20 16:08

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 16:08

Wat een positieve update! Wat fijn!
En wat goed dat je je gevoel gevolgd hebt en hem nog de kans gegeven hebt.

Heel goed gedaan!

Verwen hem maar goed, dat doet hem duidelijk onwijs goed aan z'n reacties te zien!

**Geplaatst**: 19-11-20 16:08

Geplaatst: 19-11-20 16:08

Ik blijf volgen en duim voor jou en Kari :(:)

**Geplaatst**: 19-11-20 16:10

Geplaatst: 19-11-20 16:10

jeetje met een brok in mijn keel lees ik je verhaal en oh ik voelde gewoon je blijdschap met de poep!

**Geplaatst**: 19-11-20 16:43

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 16:43

Wat heftig... beterschap

**Geplaatst**: 19-11-20 17:01

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 17:01

Wat een stress! Beterschap gewenst!

**Geplaatst**: 19-11-20 17:18

Geplaatst: 19-11-20 17:18

Ellende dit. Wat een stress geeft dat hé.

Mijn oudje ( destijds 21 ) is ook geopereerd van een stuk darm die rond een lipoom gedraaid was.
Lang verhaal kort: alles prima verlopen maar zijn darmen vielen stil de dag na de OP.
Dit heeft zo'n 2 weken geduurd. Toen kreeg hij opeens weer koliek en was het bijna einde verhaal. Maar blijkbaar kwam alles weer op gang want de ochtend erna waren er weer mooie darmgeluiden te horen links en rechts.
Hij mocht wel altijd wat gras eten en kreeg ook af en toe wat pap.
Hij heeft ongeveer 3 weken in de kliniek gestaan en is toch nog 30 jaar geworden

Hou de moed erin. Ik duim voor jullie mee dat het allemaal goed komt !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-20 18:40

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-20 18:40

Dinsdag

Omdat ze het idee hebben dat Kari toch echt stok ongelukkig is in zijn box, mocht hij dinsdag een paar uur op een kleine weide staan. Is natuurlijk wel een risico met zijn buikwond maar stress is ook niet bevorderend voor zijn genezing. Verder proberen ze hem nu gelukkig zo min mogelijk morfine te geven omdat dit ook behoorlijk vertragend op de darmen kan werken. Uiteraard krijgt hij waar nodig nog wel andere pijnstillers want hij moet zich natuurlijk wel zo comfortabel mogelijk voelen.

Toen we 's ochtends aankwamen stond hij al op zijn weitje. Daar was hij gelukkig gelijk met zijn hoofd naar de grond gegaan en had niet gek gedaan. Toen ik hem zo in de wei zag staan, moest ik toch wel even slikken. Fijn voor hem dat hij toch even datgene mag doen waar hij goed in is en blij van wordt Afbeelding

Hij heeft die dag tot 14.30 uur op de wei gestaan.. Vond ik best lang maar goed ik vertrouw er maar op dat ze weten wat ze doen. Toen ik savonds bij hem kwam, was hij ook wel in zichzelf gekeerd. Moe of toch wat pijn? Of beide.. Hij kan het ons niet vertellen. We hebben nog even binnen met hem wat gestapt en daar knapte hij wel weer van op.
Afbeelding

Mijn stalgenootjes hadden vandaag heel lief een bos bloemen en een kaartje laten bezorgen. Ik merk dat alle steun die we krijgen me echt helpt. Kari moet natuurlijk het allerzwaarste karwei klaren maar ik moet zeggen dat dit wel echt een achtbaan aan emoties veroorzaakt en aangezien ik al niet lekker in m'n vel zit, het nu toch wel wat begint op te breken. Gelukkig had hij een goede dag vandaag dus dat geeft wel weer een beetje moed. Ik hoop dat deze stijgende lijn zich doorzet. Kari heeft natuurlijk nog steeds een bloedworminfectie en horzellarven in zijn maag. Ik vraag me dan ook af wat deze voor effect op het functioneren van zijn darmen hebben. Hij mest gelukkig wel weer maar niet veel. Aan de andere kant heeft de boel natuurlijk wel 3 a 4 dagen helemaal stil gelegen dus dat heeft vast ook tijd nodig.

Verder brand er al vanaf afgelopen vrijdag een kaarsje voor Kari. Die dingen moeten 24 uur branden maar deze was voortijdig uitgegaan. Ik ben helemaal niet bijgelovig maar dit vond ik toch niet zo tof snel weer aangestoken en we hopen er maar het beste van. Kari heeft al eerder bewezen dat hij best sterk is dus het kaarsje een paar minuten niet aangeweest is, moet ie maar even doorstaan

**Geplaatst**: 19-11-20 19:10

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 19-11-20 19:10

Wat moet dit slopend zijn ...
Ik hoop echt heel hard dat het goed gaat komen met Kári!
IJslanders laten zich niet zo snel kennen, en dat is niet altijd een voordeel, helaas.
Sterkte!

**Geplaatst**: 19-11-20 19:12

Geplaatst: 19-11-20 19:12

Jeetje wat een verhaal.... Ik ga heel hard duimen dat hij er helemaal overheen komt!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-20 19:13

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-20 19:13

Askja schreef:
Wat moet dit slopend zijn ...
Ik hoop echt heel hard dat het goed gaat komen met Kári!
IJslanders laten zich niet zo snel kennen, en dat is niet altijd een voordeel, helaas.
Sterkte!

Ja, dat is echt wel een groot nadeel inderdaad. Ik moet zeggen dat ik het ook wel steeds lastiger begin te vinden hoor. Hij houdt zich zo goed maar hij heeft gewoon nog wel pijn. Aan de andere kant is hij nu van zover gekomen dat ik nu ook niet zomaar op wil geven.

**Geplaatst**: 19-11-20 19:34

Geplaatst: 19-11-20 19:34

Beterschap voor Kari :(:)

En sterkte voor jou, verschrikkelijk om toe te moeten kijken hoe je vriendje pijn zit te lijden.
Je hebt wel een fijne duidelijke manier van verslaglegging!

**Geplaatst**: 19-11-20 20:03

Geplaatst: 19-11-20 20:03

Wat heftig zeg, en wat een spanning.
Ik ga heel hard duimen dat het allemaal goed mag komen.

Mijn haflinger merrie is 1 juli ook geopereerd aan koliek, dus ik ken je spanning gelukkig is het goed gekomen en rijden we inmiddels weer lekker rond, dus hoop houden! Want het kan.