Geplaatst: 25-11-18 14:26 Askja schreef:Kan dit paard voorwaarts-neerwaarts strekken op de correcte manier?
Dat zou de basis moeten zijn, en vandaar geleidelijk rijden naar een horizontale balans met halslengte en dus ook veel meer teugellengte.
Dat zul je heel geleidelijk op moeten bouwen, het paard moet leren de bovenlijn te 'openen' door zich te ontspannen, van daaruit het bit echt aan te nemen en ernaartoe te strekken, en zich in deze verbinding voorwaarts laten rijden. Ik zou om te beginnen je hand eens een stuk laten zakken om hem meer uit te nodigen om zijn hals wat te laten zakken. Niet je handen naar beneden duwen, maar ontspannen af laten hangen zodat je de schoft en bovenkant van de schouder van he paard tussen je handen hebt, daarbij een hele lichte (!), maar wel gelijkmatige verbinding houden en je paard daarin voorwaarts rijden. Zodra je ook maar iets van een neiging voelt om zijn hals wat verder naar beneden te ontspannen, laat je de teugel iets doorglijden zonder de verbinding los te gooien. Dit vergt best wat gevoel en finetuning, het is een kwestie van je teugelcontact en beenhulpen heel goed op elkaar afstemmen. Je teugelcontact moet daarbij steeds naar voren gericht zijn, in plaats van te veel naar je toe. Het oogt nu statisch, jij hebt 1 handpositie en 1 teugellengte, en daarmee nodig je je paard veel te weinig uit om zich naar het bit te strekken.
Zorg verder dat je zacht en ontspannen meezit in de bewegingen; als hij je niet zo gemakkelijk laat zitten kun je best (tijdelijk) iets verlicht zitten, maar wel met behoud van je balans (niet voorover kiepen).
Oefen hier eens wat mee, en zoek vooral ook goede instructie, bijv. in de lijn van Rien van der Schaft, dat kan je verder helpen.
Allereerst een super toffe tuiger heb je! Ik werk en rij ook graag met tuigers, maar ze zijn wel net ff anders, vind ik!
Ik wilde een soort zelfde verhaal gaan typen als bovenstaande, maar Askja heeft het perfect verwoord!
Ben het hier helemaal mee eens.
Wat ik zelf ook merk dat het werk aan de hand( is voor elk paard goed) maar zeker een tuiger heeft vaak geen idee hoe wat of waar z'n benen uithangen, en ook de zelfhouding moet best aan geknutseld worden, wil je correct rug gebruik krijgen.
Daarbij zijn ze vaak erg strak in het frame, en is het lastig om dit onder het zadel te verbeteren, gewoon weg omdat ze het niet kennen en het erg tegendraads is van hoe en waarom ze gefokt zijn.
Leren schouders plaatsen en bekken kantelen vinden ze vaak erug moeilijk.
Van stuwkracht wil je naar draagkracht, paard moet weten hoe dat moet, en dat werkt heel goed als je dat stap voor stap aan de hand of lange lijn uitlegt en ze worden hier sterker van en leren het lichaam en benen beter gebruiken zonder de inwerking en of tegenwerking van het gewicht van de ruiter.
Hier verbeteren ze echt enorm van, de balans word zoveel beter.
Daarnaast denk ik dat je houding ook wel aandacht verdiend, als ik het zo op de foto bekijk, denk ik dat je bekken je niet correct kan plaatsen, Ik zou daar eens mee aan het werk gaan met bijv. een Anne Muller opgeleide of goede centerend riding juf
hoe kan dat, een paard beweegt ook onder het zadel, en dan hoort het nog steeds goed te leggen. 
