Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-04-17 17:47

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 26-04-17 17:47

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar volgende keer kan je het paard waarschijnlijk beter omdraaien en stilzetten of in de richting van de tractor stappen. Zo kan ze de tractor beter zien aankomen.

**Geplaatst**: 26-04-17 17:56

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 26-04-17 17:56

Je bent echt zelf te gespannen. Al vanaf het begin zit jij naar geluiden te luisteren waar ze van kan schrikken. Dat moet je echt loslaten. Het is heel moeilijk, maar jij verandert, dus je paard reageert op jou.

Hoe gaat het in de bak? Als je je echt prettig voelt met rijden op dit paard, ga je een klein stukje het erf af en weer terug. Steeds iets verder tot het voor jou goed voelt. Het zou ook een keer kunnen helpen om met iemand samen te gaan die op een braaf paard zit en wat met je kletst om af te leiden.

Dat verkeer leer je wel mee omgaan, want dat blijft altijd zo. Je hebt fijne medeweggebruikers en nare.

Niet te ver gaan meteen. Als de eigenaresse weer mee gaat, probeer lekker te kletsen, dat helpt echt.

**Geplaatst**: 26-04-17 20:40

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 26-04-17 20:40

Sorry, maar idd het leed dat buitenrijden heet, want als ik een paard zou rijden wat zo reageert op Trekkers of degelijke voertuigen zou ik toch eerst veiling op het erf het paard daar mak voor maken. Je bent een gevaar op de weg, en waarschijnlijk de ergernis van alle boeren in de buurt.als die steeds het werk moeten stil leggen omdat er een huppelend paard aan komt, worden die het ook snel goed zat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-17 21:40

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-17 21:40

in de bak gaat alles goed, niks aan de hand. als op het eigen terrein de stalhouder met de tractor aan het rijden is is er niks aan de hand, maar goed dat is ook vertrouwd terrein.

ik denk dat we ook een te groot rondje hebben genomen om mee te beginnen, en te veel dingen tegen gekomen zijn waar ik zelf al een heel scenario bij kan bedenken.

ik zal eerst mezelf moeten leren afsluiten en ontspannen eer ik ermee verder kan.

snap de andere kant natuurlijk ook wel van de boeren hoor.

**Geplaatst**: 26-04-17 21:55

Geplaatst: 26-04-17 21:55

Afstappen mag ook. (vroeger was dat not done om van je paard af te stappen bij angstige situaties) maar tegenwoordig heb ik geleerd dat het geen afgang is om af te stappen. Het is nog altijd JOUW veiligheid die nummer 1 is en dan het paard.
Afstappen en je paard leiden langs het gevaar is een goede methode om hem te laten weten dat het niet eng is.

**Geplaatst**: 26-04-17 23:27

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 26-04-17 23:27

Je moet een beetje zo denken, dat jouw paard daar in die omgeving woont en van alles ziet en hoort. Jij gaat focussen op geluiden en ik weet wel zeker dat je gespannen raakt. Dat is geen ramp, en je hoeft je niet te schamen, want dat hebben zoveel mensen. Maar het is wel een probleem, dus ga het rustig opbouwen. Neem iemand mee die je vertrouwd en rustig is om tegen te kletsen. Ik laat agstige mensen vaak iets vertellen, zoals; hoe hun dag was en dan ontspan je al veel meer. En zoals gezegd, niet te ver, start met klein stukje. Elke goede ervaring is belangrijker dan hoelang de ervaring was.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-04-17 07:38

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-17 07:38

ja volgende keer gewoon rustiger opbouwen en desnoods met een ander paard erbij.

was voor mij even te veel in 1 keer! ik ben een paar keer flink gevallen, doordat het paard ergens van schrok (andere paarden, niet dit paard) en ik heb echt gewoon zo een schrik gekregen voor te vallen (echt specifiek op het mezelf bezeren, niet zo zeer schrik hebben van de situatie) aangezien ik lichamelijk kleinzerig ben...

ik schaam me zeker niet om af te stappen, maar ik had ook zoiets van ja dan 'verleg' ik m'n grenzen ook niet echt... en leer ik het nooit zeg maar... klinkt dat logisch?

**Geplaatst**: 27-04-17 10:18

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 10:18

Als afstappen voorkomt dat je eraf valt... gewoon afstappen, want de laatste situatie had daarmee zeer waarschijnlijk niet plaatsgevonden. Ernaast heeft het paard meer steun, zeker als anders de ruiter zeer gespannen is, terwijl je er naast meer zelfverzekerd bent.

**Geplaatst**: 27-04-17 10:28

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 10:28

Nou laatst liep ik er voor het eerst naast terwijl er een spannende situatie ontstond. Vond het doooooodeng. Ik zit er veel liever op.

Anyway. Als je wat spannends ziet Kijk Er Niet Naar. Kijk een andere kant op. Als jij er naar gaat kijken gaat het paard er ook naar kijken. En blijven rijden. Niet ineens verkrampt gaan zitten en stoppen met communiceren, dan weer dat arme dier ook niet meer wattie moet

**Geplaatst**: 27-04-17 10:33

Geplaatst: 27-04-17 10:33

Naar buitengaan met een paard dat wel bom/trekker proef is daar leert ie alleen maar van dat het niet eng hoeft te zijn. Elke x dat je dit soort tripjes maakt en dit gebeurt leert ie alleen maar nog meer van dat het eng is.

**Geplaatst**: 27-04-17 10:36

Geplaatst: 27-04-17 10:36

Ik ben toch echt afgestapt toen er 200 (!) motoren kwamen pauzeren bij het restaurant waar ik langs moest en dat was langs een 80 km weg. Ik kan je vertellen die komen niet aan op de parkeerplaats en zetten dan netjes de motor af etc... nee die moeten uiteraard nog een hele tijd " stoer" doen dus ik koos ervoor eraf te gaan. Mocht mijn pony gaan rennen dan zonder mij zodat wij niet samen verongelukken.

Maar ik doe ook regelmatig grondwerk met haar en ze liep heel gespannen maar wel braaf mee. Toen we er ruim voorbij waren slaakte ze ook echt een enorme zucht. :(:)

**Geplaatst**: 27-04-17 10:42

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 10:42

Ik ben bang dat als ik er naast loop dat ze bovenop me springt. Ik kan haar niet voelen als ik ernaast sta en voorwaarts/voorwaartse druk houden is erg lastig terwijl ze dat nodig heeft om enge obstakels te overwinnen.
Niet bij iedereen werkt dat hetzelfde natuurlijk. Maar IK vind het ernaast enger dan erop

**Geplaatst**: 27-04-17 10:57

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 10:57

Hoezo springt ze bovenop je? Dat is het eerste dat leert met grondwerk in een veilige omgeving. Blijf uit mijn persoonlijke ruimte... met andere woorden " heb respect voor mij" en ik zorg dat je veilig bent.

Voorwaarts houden is ernaast net zo als erop, maar dat is een andere discussie

**Geplaatst**: 27-04-17 11:03

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 11:03

Laten we het er op houden dat ze braver en beter aan te sturen is wanneer ik erop zit. Zelfs al is dat alleen maar voor mijn gevoel zo

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-04-17 11:47

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-17 11:47

ik wil zeker wel grondwerk gaan doen, met name ook naar schriktraining toe.

alleen ik rij haar meestal maar 2x in de week, en dat is altijd dressuurmatig. ik wil er wedstrijden mee starten en op wedstrijdterrein is ze gewoon braaf. hooguit dat ze iets meer gespannen is maar dat lijkt me ook wel een beetje normaal. de eigenaresse is er nu 2x mee gestart op wedstrijd

mijn focus ligt ook echt op dressuuren ipv buitenrijden, misschien omdat m'n interesse er niet ligt dat dat ook meespeelt?

**Geplaatst**: 27-04-17 13:05

Geplaatst: 27-04-17 13:05

Qimm schreef:
Ik ben bang dat als ik er naast loop dat ze bovenop me springt. Ik kan haar niet voelen als ik ernaast sta en voorwaarts/voorwaartse druk houden is erg lastig terwijl ze dat nodig heeft om enge obstakels te overwinnen.
Niet bij iedereen werkt dat hetzelfde natuurlijk. Maar IK vind het ernaast enger dan erop

Ik ben er stiekem ook zo één

**Geplaatst**: 27-04-17 13:21

Geplaatst: 27-04-17 13:21

Afstappen zou ik nooit zo snel doen, want mijn pony weet iets te goed hoe hij dan van zijn lastige baas af moet komen.

Ik weet namelijk zeker dat die van in mijn tegen mij aan zou springen is namelijk niet de eerste keer ook al weet hij ook heel goed dat hij niet in mijn ruimte mag komen. Hij zorg wel dat het snel en onverwachts gebeurt.

Bij enge dingen zorg ik altijd dat de neus van het paard altijd de kant op wijs die het verst van stal is. En pony weet in tussen ook zelf heel goed dat midden op de weg lopen soms veiliger is dan netjes in de berm. Al sta ik nu dan in Brabant met mijn pony, maar wel heel blij met mijn randstad pony die eigenlijk nergens echt bang voor is. Tenzij hij een excuus zoek om snel weer naar stal te kunnen. :')

**Geplaatst**: 27-04-17 13:32

Geplaatst: 27-04-17 13:32

Als je onzeker bent, ga dan niet naar buiten voordat je weet hoe je paard reageerd in het verkeer. Bij mij is stap 1 niet over mijn persoonlijke grens komen. Stap 2 wandelen naast de weg. Pep je zelf op met de woorden: doorlopen er is niets aan de hand. Niet omkijken als je paard raar doet en zeker niets zeggen!!!! Ik doe dit nu ook met mijn nieuwe paard. Die 6 jaar lang alleen een dijk met een molen heeft gezien. Hij is cooler dan ik dacht . De stap naar buiten komt nu al snel dichtbij. De eerste keer altijd samen met een ervaren paard. Dat is voor jou ook veel fijner, met elkaar kletsen ontspant enorm.

**Geplaatst**: 27-04-17 15:43

Geplaatst: 27-04-17 15:43

Ineke2 schreef:
Ik ben toch echt afgestapt toen er 200 (!) motoren kwamen pauzeren bij het restaurant waar ik langs moest en dat was langs een 80 km weg. Ik kan je vertellen die komen niet aan op de parkeerplaats en zetten dan netjes de motor af etc... nee die moeten uiteraard nog een hele tijd " stoer" doen dus ik koos ervoor eraf te gaan. Mocht mijn pony gaan rennen dan zonder mij zodat wij niet samen verongelukken.

Maar ik doe ook regelmatig grondwerk met haar en ze liep heel gespannen maar wel braaf mee. Toen we er ruim voorbij waren slaakte ze ook echt een enorme zucht.

En toch zit dat probleem bij jezelf. Dat is niet erg en niemand moet zich schamen. Maar paarden horen en zien dingen ver van tevoren al. Ze zijn heel veel geluiden gewend en als wij normaal blijven en hetzelfde is het voor hun toch eerder normaal.
Wij hebben hier in het bos ook motrocrossers en buggy's die langs crossen. Meeste remmen af, maar als ze voorbij zijn en gas geven hoor je vaak ook een flink geluid.
Laatst kwamen er hier echt heel laag over de boomtoppen leger heli's waar ik zelf wel even van schrok, maar onze paarden minimaal. Ze komen vaker over en als ze de situatie kunnen inschatten is dat prima.

Ik rij buitenritten met mensen die angst hebben. Meestal 1 op 1. Ik vertel die mensen hoe het paardje is waar ze op komen en geef ze vertrouwen in dat paard. Maar feitelijk moeten ze mij op mn blauwe ogen geloven. We kletsen dan en hebben het over de angst en hoe de paarden zijn.

Het is bij ons vooral belangrijk dat mensen de paarden loslaten. Ze lopen aan lang teugeltje, zodat ze niet teveel spanning krijgen. En heel belangrijk ze mogen juist lekker om zich heen kijken. Ze zien goed waar ze lopen en kunnen de omgeving goed inschatten.

Ik zie mensen met slof naar buiten gaan en veel spanning en gedribbel. Dat is niet raar. Het paard krijgt geen vertrouwen van de ruiter, maar wel enorm veel spanning. Die van ons doen erg veel van ons, omdat we ze er veel vertrouwen in geven. Ze zijn dus ook erg dapper. Zelfs eentje die pas in November is gekomen.

Een schrikreactie is niet erg. Als je ontspannen op je paard zit, dan is het een kleine move en weer verder. Daarna niet boos worden, of spanning krijgen. Je moet het meteen weer loslaten.

Laatst iemand mee die niet bang is, maar wel wat minder graag met eigen paard naar buiten ging, want die deed dit en dat. Ik zeg dan altijd; Maar je gelooft mij wel dat mijn paard braaf is en daar zit je zo op?

Je hoeft je nooit te schamen voor angst, maar eraan werken kan je wel veel plezier teruggeven. Laat je daarom ook nooit gek maken door anderen.

**Geplaatst**: 27-04-17 15:51

Geplaatst: 27-04-17 15:51

Superpony, als we niet langs een 80 km weg reden was ik blijven zitten. Als ze in het bos of zelfs in een woonwijk gaat rennen dan is daar ruimte voor en stopt ze vanzelf wel na een paar meter ( of wat langer mocht ze echt goed geschrokken zijn) maar ik moet aan de veiligheid van heel wat meer mensen denken dan alleen mezelf op zo'n drukke plaats.

In de wei is ze trouwens ook echt bang voor flink motorgeluid. Laatst kwamen er een aantal luide motoren langs de wei gereden en ze wist niet hoe snel ze naar de andere kant moest komen. Had ik verder geen invloed op, want ik was zelf niet in de wei.

**Geplaatst**: 27-04-17 16:10

Geplaatst: 27-04-17 16:10

Ik rij ook in het verkeer en kies er regelmatig voor om toch af te stappen, beter dat dan dat achteropkomende of tegemoetkomende automobilist die de S bocht met 80 meent te moeten rijden mij en mijn paard schept, afstappen is dan vaak verstandigste keuze. Bovendien voor paarden ook vaak fijn, steun van de baas om iets engs voorbij te lopen. In het verkeer maak ik andere keuzes dan dat ik in het bos zou maken.

(Even voor de goede orde, durf te beweren dat die van mij verkeersmak + zijn, maar het blijven paarden. https://youtu.be/9pEeumhJE5c (lag oud sluisje/brug, is weggesloopt en binnen 2 wkn nieuwe voor gemaakt, met deze rookwolken en klere herrie kom je er ook nog gewoon langs. )

**Geplaatst**: 27-04-17 16:21

Geplaatst: 27-04-17 16:21

Melewel94 schreef:
ja volgende keer gewoon rustiger opbouwen en desnoods met een ander paard erbij.

was voor mij even te veel in 1 keer! ik ben een paar keer flink gevallen, doordat het paard ergens van schrok (andere paarden, niet dit paard) en ik heb echt gewoon zo een schrik gekregen voor te vallen (echt specifiek op het mezelf bezeren, niet zo zeer schrik hebben van de situatie) aangezien ik lichamelijk kleinzerig ben...

ik schaam me zeker niet om af te stappen, maar ik had ook zoiets van ja dan 'verleg' ik m'n grenzen ook niet echt... en leer ik het nooit zeg maar... klinkt dat logisch?

Er zijn veel mensen die zeggen dat je je grenzen moet verleggen en dat "het leven begint buiten je comfortzone". Ik ben het daar niet mee eens als het in combinatie met paarden is. Want paarden voelen jouw spanning haarfijn aan en reageren daar dan op.

Ik geloof in herhaling van positieve stappen binnen je comfortzone waardoor je vertrouwen en comfortzone vanzelf uitgebreid wordt. Toevallig is dat ook een onderwerp in mijn workshop voor ruiters met (faal)angst as zaterdag. Dan met een hele psychologische verklaring erbij maar dat gaat voor hier te ver

**Geplaatst**: 27-04-17 18:04

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 18:04

En toch hebben mensen spanning. Als de ruiter verandert, omdat de situatie meer risico's meebrengt, voelt een paard dat direct. Ik denk en lees ook dat veel mensen toch niet bewust zijn van bijv de invloed van hun eigen spanning. Zelfs een versnelde ademhaling heeft al invloed. Je kan rijden op zit en gewicht. Ik kijk waar ik heen wil, niet waar ik van weg wil. Als ik naar auto's of trekkers kijk, voelt mijn paard dat.

En zoals ik al zei, je moet een paard laten kijken. Heel veel mensen rijden met korte teugels en geven het paard 0,0 zelfvertrouwen of mogelijkheid om de omgeving af te speuren. Paarden zien en horen dingen veel eerder.

Ik hou ook rekening met anderen om ons heen, maar ik ga niet mijn paarden opeens kort pakken als ik wat zie.

Het is ook schijnveiligheid om te denken dat je dan meer te vertellen hebt. Spanning en kort pakken doe je voor jezelf. Het paard heeft er last van.

**Geplaatst**: 27-04-17 20:41

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 27-04-17 20:41

Naast rijden men ik ook. Onder het zadel krijg ik mijn paard in draf niet over een brug. Voor de kar kan dat in galop. Ik bedoel hiermee te zeggen dat een paard onder het zadel alles voelt. . Je hoofd is 5 kilo zwaar als je lang naar een (eng) object kijkt geeft dat al spanning bij een paard. Altijd je hoofd rechtop houden .

**Geplaatst**: 28-04-17 09:36

Re: het 'leed' dat buitenrijden heet...

Geplaatst: 28-04-17 09:36

Kan je niet eens een paar keer een buitenrit anders maken op een ander totaal bomproef paard? Misschien met een manege mee met een buitenrit? Grote kans dat je dan ook geen enge dingen tegenkomt, maar misschien ga je het dan leuker vinden?

Plus, als jouw interesse niet ligt in het buitenrijden en je wilt in de bak dressuren: Dan doe je dat toch gewoon lekker? Niemand zegt dat je buiten MOET rijden (toch?) en het gaat om het plezier van jou en je paard. Er zijn volgens mij genoeg paarden die weinig buitenritten maken, omdat de stal zich niet bevindt op een plek waar dat kan.