Clovertje schreef:Al jaren niet meer op bokt geweest, laat staan iets geschreven of ergens op gereageerd. Al helemaal niet op dit soort topics. Ik wilde ze nooit lezen, mijn paardje zou instens 100 worden, er gewoon altijd zijn... Je wilt niet aan die dag denken. En dan opeens is het over.....
Ik zou alleen even iets opzoeken, maar was gedwongen jouw topic te lezen.
Ik heb net 3 weken terug mijn maatje, mijn levenskameraad, mijn soulmate, moeten laten gaan. Er zijn geen woorden die kunnen beschrijven hoe het voelt, het is niet uit te leggen....
Maar jouw woorden zeggen het allemaal. Dank je wel voor je mooie bericht, ik vond er een beetje troost in. Hopelijk vind jij er een heel klein beetje troost in dat Pumbaa dit heeft gedaan voor mij.
Wow dat is echt bijzonder, dankjewel. Wat mooi dat je er toch een beetje troost in hebt kunnen vinden. Heel erg veel sterkte gewenst met het verlies van je soulmate... Ook nog zo vers, zo kort geleden, het is gewoon onbegrijpelijk hoe snel het kan gaan. Mocht je willen praten met een lotgenoot, mn inbox staat open. Soms is het gewoon 'fijn' om te weten dat je niet de enige bent die het doormaakt en dat mensen het verdriet echt kunnen begrijpen omdat ze hetzelfde doormaken, ook al is elke situatie anders natuurlijk, maar het kan een troost zijn. Dankjewel voor je berichtje.