allereerst even een foto van voren, hier zie je goed wat er gebeurd...
[
Afbeelding ]
Erg frustrerend voor mij om te zien want voor mijn ongeluk zat ik nooit ingeknikt of wat dan ook en was inderdaad sowieso mijn hele houding beter.
Even een vergelijkje:
[
Afbeelding ]
Op deze foto loopt ze overigens voor het oog errug gaaf maar ik had er totaal geen invloed op behalve blijven zitten en overleven

Toen was ze altijd nog erg gespannen wat zich uitte in extreem vluchtgedrag.
Goed, hoe beïnvloedt mijn heup mijn houding?
Het is mijn rechterheup die gebroken is geweest, hierdoor heb ik 5 afwijkingen in mijn beenstand opgelopen. De lengte van mijn been verschilt met mijn andere been, de hoek ten opzichte van mijn bekken en knieën is veranderd, ik heb een forse bewegingsbeperking van mijn been naar buiten toe.
Ik had verwacht dat ik naar links zou gaan compenseren maar het is andersom geworden, ik zit meer op mijn rechterzitbeenknobbel. Ik ben er hard mee bezig om dit te veranderen, met resultaat, vorig jaar was het nog vele malen erger

Het naar voren zitten is iets wat er altijd wel een beetje heeft ingezeten bij me maar is sinds mijn ongeluk zeker erger geworden.
Ik denk dat ik er ook een stukje (schijn)balans in gevonden heb en ik schiet er dan nog erg naar terug op momenten die voor mij spannend zijn. Daarbij is het ook iets wat Mo en ik samen ontwikkeld hebben denk ik, ze heeft een periode (nog voor ons ongeluk) gehad dat ik niet in het zadel kon bewegen of ze was weg, met een forse sprong zeg maar, en hoe meer ik bleef zitten, hoe meer zij schrok van mijn gewicht wat dan net iets achter bleef. Ik ben dat onbewust gaan vermijden en iets naar voren gaan zitten.
Echt een combinatie van allerlei factoren dus. Ik merk nog steeds dat sinds het ongeluk mijn balans niet meer is wat het van te voren was, erg frusterend maar het is niet anders, komt vast wel weer een keer terug.
Schoudervoor kan ik heel af en toe een klein eindje meepakken, om haar meer aan mijn buitenteugel te krijgen maar echter alleen op momenten dat ik eraan kan komen. Pakken we in die stukjes dus ook mee, ook zijn we op de volte bezig met wat laagdrempelige eenzijdige beenhulpen, dit levert echter nog wel de nodige spanning en afstemming op haha!
In draf en in galop kan ik nu aardig schakelen, puur op zit, in stap is dit echt nog te vroeg, zodra ik wat meer doe dan laten stappen gaat die onderhals er weer op en verzanden we in gedribbel en als ik dat niet correct oplos, weer wegstuiven in paniek. Gelukkig stappen we al meer dan 2 maanden geleden, toen kon ik niet los of uitstappen en dat gaat nu aardig.
Erg verhelderend weer voor mijzelf ook om zo antwoord te geven op verschillende vragen en geeft mijzelf ook weer handvatten om sommige dingen weer eens wat meer op te pakken en alert op te zijn
