Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
zoeenliv schreef:Nou en of het moeilijk is.... Ik ga met een steen in m'n maag elke dag naar haar toe en als ik er dan ben dan wil ik eigenlijk niet meer naar huis... Ik denk dat (hoe raar het ook klinkt) als ze er straks niet meer is er ook een soort van opluchting is!? Je zit er zo tegen aan te hikken omdat je weet dat het snel voorbij is!
Heel erg dubbel allemaal wat ik voel, en moeilijk te beschrijven...