Dankjullie wel! Margrathea, ik rijd daar inderdaad helemaal zonder tuig. Het was niet de bedoeling, maar ik zat stevig en ze mocht dus even doorgaan, achteraf ben ik daar heel blij mee, want ik krijg nog steeds een grote glimlach op mijn gezicht als ik die foto zie
Mooi topic Ellis. Uiteraard ben je altijd welkom om eens op de paarden te komen rijden. Helaas voor je zitten we niet echt in de buurt, maar wie weet ooit, als je een eigen auto hebt....?
Kafu
Berichten: 77
Geregistreerd: 19-10-10
Woonplaats: In de buurt van mijn paarden
Geplaatst: 13-04-14 18:48
Heel mooi verteld, en wat een pijn heb jij doorstaan voor dat je echt stopte. Ook ik heb een chronische beperking maar voor mij gelukkig, door verstandig en te luisteren naar mijn klachten, ging het berg op. Helaas voor jou zit er geen positieve vooruitgang in. ik zeg dus niet dat jij niet geluisterd hebt, maar jouw beperking luisterd niet naar rustig aan doen, jouw beperking gaat gewoon achter uit, super vervelend voor jou. Gelukkig heb jij voor je eigen goede en fijne herinneringen gezorgd. Dit neemt niemand je meer af. Ik weet niet hoe oud je bent maar misschien stopt de achteruitgang bij jou en kun je weer een klein beetje vooruit. ik weet niet goed wat jouw mogelijkheden zijn maar probeer te genieten van de mogelijkheden die je nog hebt, je bent al heel ver gekomen en dat is echt een compliment naar jouw toe
Wow, wat komt je topic binnen als een bom! Ik hoop dat je een manier vind, om toch met paarden bezig te blijven en dat je daarin misschien ook een ander paard kan vinden, als het echt niet meer met Floor kan zijn! Iig een mooi topic meis! Het is dat Vie geen makkelijke is, anders had je best een x een ritje kunnen komen maken! Gun het je zo
kschulte
Berichten: 283
Geregistreerd: 02-07-09
Geplaatst: 14-04-14 08:25
Wat bijzonder wat jullie allemaal gedaan hebben samen. Je mag trots op jezelf zijn, dit kan je nooit meer afgenomen zijn. Heel verdrietig dat het niet meer kan, hopelijk kan je evengoed genieten van de mooie herinneringen.
Wat een verhaal en heel veel sterkte. Respect wat je nog allemaal met haar hebt gedaan. Ik hoop dat je toch nog van de paarden kan blijven genieten op welke manier dan ook.
Het feit dat je niet meer mag rijden hoeft je liefde voor paarden niet in de weg te zitten. Er is idd al geopperd om te gaan mennen. En dan de vraag, waarom ben je op zoek naar een paard met vlakke gangen, als je toch niet meer mag rijden?
Dimple
Berichten: 7439
Geregistreerd: 23-10-01
Woonplaats: @home in de polder
Geplaatst: 14-04-14 08:36
Wat een verhaal en knap wat je tot nu toe hebt bereikt.
Zou je de eigenaren van Floor zo ver kunnen krijgen dat ze haar beleren? Ik heb zelf ook een menbewijs en ondanks dat ik na het behalen bijna niet meer heb gemend vond ik het super leuk om te doen.
Je bent heel anders met je paard bezig en mocht ik ooit niet meer te paard kunnen klimmen hoop dat ik dat ik het mennen weer kan oppakken.
Cassidy, ik mag het rijden nu langzaam opbouwen en ik hoef ook niet 4 keer per week te rijden 1x per twee maanden is wat mij betreft ook prima. Zolang ik maar zo min mogelijk pijn en klachten ervan heb
milou_rio
Berichten: 45
Geregistreerd: 19-06-11
Geplaatst: 14-04-14 15:37
Wauw wat een respect! Ik kreeg echt kippenvel toen ik dit aan het lezen was. Het is zo mooi om te lezen hoe sommige mensen een band hebben op gemaakt met een paard. Ik snap het heel erg dat je er helemaal kapot van bent, dat snapt iedereen denk ik. Heel veel sterkte ermee en ik hoop dat je toch nog een leuk ander paardje vind.
angrywolf
Berichten: 1245
Geregistreerd: 25-04-09
Woonplaats: Alkmaar
Geplaatst: 14-04-14 15:39
Is het niet wat om te kijken naar een ijslander? In tölt zit je namelijk bijna helemaal stil, dus is dat niet wat voor je?
Wat dapper en knap hoe je jouw verhaal hebt geschreven. Ik moest ook aan mennen denken, maar ook aan vrijheidsdressuur. Het omgaan en plezier met het paard moet de drijfveer blijven om het ongemak dat je later op de dag ervaart te compenseren. luister naar je lichaam, wat kan, wat is nog leuk.
Ik wens je succes en sterkte in deze moeilijke zoektocht. misschien zijn er Bokkers in de buurt bij jouw met een gangenpaard of een kar
EllisL
Berichten: 2562
Geregistreerd: 14-01-10
Geplaatst door de TopicStarter: 14-04-14 17:26
Angrywolf, dat wil ik heel graag, maar bij mijn weten staan die niet echt in de buurt bij mij jammergenoeg
Voor de rest, dankjulliewel!
angrywolf
Berichten: 1245
Geregistreerd: 25-04-09
Woonplaats: Alkmaar
Geplaatst: 14-04-14 17:31
Dat is heel jammer
Vind het erg rot voor je, hoop voor je dat je ooit weer kan rijden
Ik heb respect voor je Ellis, ik wist niet dat je gestopt was met paardrijden. Maar door de wei galopperen zonder tuig dat doe ik je niet na hoor. Hoe erg je het paardrijden ook mist, je hebt gekozen voor jezelf en voor je toekomst en dat is geen leuk besluit maar wel een verstandig besluit!
Prachtig verhaal, ik heb heel veel respect voor je. Ik werd zelf door je verhaal wel een beetje met de neus op de feiten gedrukt. Heb zelf een fries en een beperking en merk dat ik veel meer last heb na t rijden dan wanneer ik een paard heb gereden met vlakke gangen.
Heel mooi geschreven, jullie waren een super leuk team! Je moet inderdaad maar zo denken, gelukkig heb ik àl die dingen kunnen doen en wie weet wat de toekomst brengt?
Nu even goed kijken naar wat jezelf wel en niet aankan en tegen de tijd dat het mogelijk is met school en andere priveomstandigheden, misschien eens gaan kijken hoe je het paardrijden toch als een hobby kan houden op een andere manier. Idd misschien beginnen aan mennen (lijkt mij keigaaf), meer aan de hand of miss toch naar een geschikt rijpaard zoeken waar je geen last hebt van je rug
Iniedergeval veel succes, wij gaan gwn stiekem nog een keer een strandritje maken