
Hij was echt heel triest op de kliniek, dus mocht ik hem woensdag al halen. Hij stond daar te treuren, wilde niet eten, enz.
Ik had een banaan meegenomen (is z'n fovoriet) en daar werd hij al blij van, maar toen hij de trailer met hooinet zag was hij helemaal happy, direct lekker gaan eten, net was leeg toen we thuis aankwamen

Tja en hoe gaat het nu...
Fuur voelt zich goed, maar moet een maand in z'n box blijven, daar is hij het dus helemaal niet mee eens

Aan de hand stappen kan de wond al doen opengaan, dus hij mag echt helemaal niet uit z'n stal. Ik haal hem er wel even uit om te mesten, maar vandaag was dat zelfs al genoeg om de wond toch weer een beetje te laten bloeden.
Daarnaast moet ik hem iedere dag medicatie via de mond toedienen (vloeistof) en dat is een strijd op zich. Hij heeft me al 2 keer uit elkaar getrokken, zo boos is hij dan.
Dus al met al blij dat hij weer thuis is, maar toch ook wel een beetje verdrietig dat hij in z'n box moet blijven. Ik weet natuurlijk zelf ook best dat het de beste beslissing is, mocht de wond opengaan (ongeveer 20 cm lang) dan hebben we een serieus probleem. Maar ik voel me zo rot naar hem toe, je kan het ze niet uitleggen hè...
Beetje dubbel dus.
Thanx voor het vragen
