Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-05-11 20:34

Geplaatst: 12-05-11 20:34

Heb je ook al eens geprobeerd met recht richten? ( of heb ik daar overheen gelezen)
Mijn dame heeft er veel baat bij gehad, het was niet zo dat ze "scheef" was. Of dat het noodzaak of iets dergelijks was om het te gaan doen.
Maar net als de jouwe was ze voor niets of weinig te porren.
Alles ging altijd maar in de 1e versnelling ze schakkelde nooit door ze zetten m alleen vaak in zn vrij.( dan deed ze dus niets meer)
Ook haar overgewicht is hier goed mee verdwenen zonder dat ze overdreven heeft lopen ploeteren.
Wissel het nu af met rijden met zadel en hoofdstel, maar ook zonder, en longeren en grondwerk etc.
Mijne heeft er dus een hele omschakeling meegemaakt, wellicht iets om te proberen.

wens je iig veel succes, je vind nog wel de manier voor jullie!

**Geplaatst**: 12-05-11 20:35

Geplaatst: 12-05-11 20:35

Toen is er een volledig (bloed)onderzoek gebeurt en was alles in orde. Ik weet dat toen ook o.a. de lever enzo getest is. En hij is al heel z'n leven zo geweest ... dus ja, ik weet het verder ook niet meer ...

Bedoel je een foto waar hij volledig op staat?

@ Ryjajejo : rechtrichten is sowieso basis, dus daar ben ik samen met mijn lesgeefster mee bezig geweest

**Geplaatst**: 12-05-11 20:37

Geplaatst: 12-05-11 20:37

Ennn heb je ook geprobeerd om veel dingen tegelijk te doen...? Mn vriendin heeft een shet die het allemaal hartstikke leuk vond [we sprongen met hem, aan de hand] Totdat hij er na drie weken genoeg van had en je hem er met geen mogelijkheid meer overheen kreeg.
We springen wel niet meer met hem maar hij vindt het geweldig om nieuwe dingen te leren [kan ik dit eigenlijk wel met een shet vergelijken?] en hij houdt er vooral van om dingen TEGELijk te leren. [hij onthoudt het ook nog!

]

Of heb je dat OOk al geprobeerd...?

**Geplaatst**: 12-05-11 20:39

Geplaatst: 12-05-11 20:39

Dat ookal

Stukje vrijspringen, even vrijheidsdressuur, even longeren .. Alles kort & afwisselend. Of gewoon verschillende kunstjes achter elkaar, ookal gaat het ene nog niet super, toch door naar het andere. Iets (wat al dan niet goed gaat) even niet meer doen en dan ineens er weer bijnemen. Ik zeg het, ik heb volgens mij alles qua afwisselen/niet afwisselen wel gehad

**Geplaatst**: 12-05-11 20:42

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 20:42

Doet hij bij andere mensen hetzelfde?

**Geplaatst**: 12-05-11 20:45

Geplaatst: 12-05-11 20:45

mensen, mensen lezen voor je reageerd...pfff......
ik neem me petje af dat je eraan begnnen bent.....alle respekt voor jou...
ik kan je niet helpen al zou ik het willen...kende het paard niet eens.....
echt petje af dat je het probeerd....

**Geplaatst**: 12-05-11 20:46

Geplaatst: 12-05-11 20:46

Welke andere mensen?

Ik ben de enige die met hem werkt en z'n verzorgster is er natuurlijk maar die krijgt er niks mee gedaan (maar dat vind ik normaal, het kind is 12

). Ik sta niet op een manege of pensionstal ofzo dus er zijn geen andere mensen ... Verder kan je wel eens iemand een keertje met hem laten werken, maar dat zegt niks. Dan zou er iemand al een paar maanden mee moeten bezig zijn en dan niemand anders meer, dan kan je wat zinnigs erover denken denk ik ...

**Geplaatst**: 12-05-11 20:47

Geplaatst: 12-05-11 20:47

Ik zie toevallig iets voorbij komen over achteruit zetten dmv met t halstertouw wapperen... En de reactie van jouw paard is bijzonder herkenbaar. Toen ik dat probeerde met mijn pony stond ie me ook stom aan te kijken, idd ook tot op het punt dat de musketon zo'n beetje om zn oren vliegt. Werd uiteindelijk een bijzonder gefrustreerd gebeuren en kwam uiteindelijk huilend thuis omdat ik mn pony een mep verkocht had...

Zie eigenlijk een hoop dingen voorbij schuiven die heel herkenbaar zijn, en tegelijkertijd is mijn poown zó anders dan de jouwe. Weet wel dat Bis ook zo'n vreselijke gebruiksaanwijzing heeft en als ik een keer iets anders probeer resulteert dat vrijwel altijd in een hoop drama. Bis moet ik echt ''voelen'' om iets te bereiken. En als dat lukt, gaat ie op een vingertje keurig in zn achteruit en loopt de sterren van de hemel voor me.

Hoewel ik echt wel de indruk krijg dat je zo'n beetje alles al geprobeerd hebt, denk ik ergens dat je misschien juist te veel geprobeerd hebt. How about lekker een tijdje gewoon buiten wandelen, hem in de bak zetten en zelf in een mooie hoek op de grond gaan zitten, dat idee

En miss heb je dat ook al geprobeerd hoor

Maar probeer hem te vinden... Probeer verder een tijdje niks meer, misschien is ie intussen helemaal de kluts kwijt met al die verschillende aanpakken

En probeer zo min mogelijk volgens de vaste richtlijnen te werken.. Als ik dat doe met Bis zijn we allebei zwaar gefrustreerd terwijl als ik alles loslaat en gewoon zo met hem in de weer ben als mn gevoel ingeeft gaat t super!

Moeilijk hoor! Hoop dat jullie er nog uit kunnen komen!

**Geplaatst**: 12-05-11 20:50

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 20:50

Dat in een mooie hoek op de grond gaat zitten heb ik al (meermaals) geprobeerd

Heb ook ergens gezegd (al weet ik al niet meer of dat hier wel was, krijg ook veel pb's enzo

) dat ik het maar niks vind als ik om de zoveel tijd terug in een hoekje moet gaan zitten en weer helemaal opnieuw moet beginnen zeg maar ... Er zijn keren dat we niks doen, gewoon borstelen & rondhangen .. Dus hij heeft niet te klagen

**Geplaatst**: 12-05-11 20:57

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 20:57

Tsja, moeilijk hoor! Je moet maar net de juiste knoppen zien te vinden idd.. Ben al lang al blij dat Bis zn gebruiksaanwijzing redelijk vorm begint te krijgen, kan me je frustratie goed voorstellen..

Al eens een goeroepoppetje geprobeerd? Miss Voest eens een mailtje sturen? Hoewel je dat miss óók al hebt geprobeerd

**Geplaatst**: 12-05-11 21:09

Geplaatst: 12-05-11 21:09

Neen, de echte goeroes nog niet

Wel heb ik een lesgeefster die via de NH-manier zeg maar werkt, maar gekeken naar het paard (en niet volgens een bepaalde methode/stappenplan), denk dat ik zoiets moet hebben, want de rest heb ik eerlijk gezegd niet zo'n vertrouwen in bij hem

(ik heb mijn lesgeefster een mail gestuurd, ik hoop echt dat ze toch wat tijd vindt voor ons ...)

Edit; ik heb trouwens net mijn plannetje bedacht voor de volgende keer..
Morgen geef ik ons rust (al moet ik wel werken

) maar zaterdag ga ik hem eerst uitgebreid borstelen enzo, heel op het gemakje. En dan gaan we rustigaan wat basis doen (volgen, halthouden etc.) en ga ik hem een stukkie longeren. Niks moet, longeren wel ~~}>

En als dat goed gaat stoppen we er weer mee ... (dus hoe langer hij de ezel uithangt, hoe langer het zal duren

). Denk dat we misschien toch weer even door zo'n punt uitmoeten en dat hij dan weer even gaat denken van "oh, ik snap het, ik doe alweer mijn best voor je" .. Hebben we nogal eens gehad ... Als ik alles maar blijf vragen en niet eens een moment zeg van "en nu gaan we dit gewoon doen" dan stompt hij af ofzo denk ik ... Ik ga zien wat het geeft

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 12-05-11 21:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-05-11 21:25

Geplaatst: 12-05-11 21:25

Ik zie van jou altijd alleen maar topics langskomen waarvan ik dan een beetje in de lacht schiet, dus het is voor mij wel een verrassing dat het toch niet zo lekker gaat tussen jullie eigenlijk.

Ik herken het helemaal niet, maar wat je beschrijft klinkt wel heel vervelend als je er, ondanks dat je zo je best doet, het gevoel van krijgt dat je het bijltje erbij neer wilt gooien. Heb je misschien wel eens overwogen om een bijrijder te nemen die affiniteit/ervaring heeft met wat 'eigenwijze' paarden en die gewoon eens twee maanden drie dagen per week met hem aan de slag te laten gaan? Al is het maar als experiment om te zien hoe hij daarop reageert?

Staat je pony eigenlijk wel samen met andere pony's? Hoe doet hij het in de kudde?

**Geplaatst**: 12-05-11 21:29

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 21:29

Gek hé .. heb nogal verbaasde reacties gehad

Maar zoals ik zeg: er zijn momenten/dagen dat het gewoon goed gaat, dat we lol hebben, dat hij meewerkt en dat we allebei blij zijn ... Maar ik heb het idee dat die in de minderheid zijn en dat het alleen maar bergaf gaat, dus iets moet er gebeuren .. Al weet ik ondertussen niet meer wat

Heb ik nog niet overwogen neen .. ik weet ook niet of ik dat wel wil .. Als het die persoon wel allemaal lukt, wat dan? Pony maar verkopen? Ik wil het zelf kunnen, het zelf bereiken, het is mijn pony ... Snap je?

Ik vind het al erg dat mijn verzorgster vertelt dat hij elke dag op haar hinnikt als ze erlangs komt als ze naar school gaat

(maar ik zou ook op haar hinniken hoor, zij geeft altijd aandacht & knuffels & snoepjes en vraagt nooit wat :Y)

).

**Geplaatst**: 12-05-11 21:33

Geplaatst: 12-05-11 21:33

Ik kan heel goed begrijpen dat het idee je tegenstaat. Maar misschien kan het net je pony een zetje geven in de richting van 'luisteren is niet zo erg ook als ik eigenlijk geen zin in heb', waardoor ook jij weer prettiger met hem aan de slag kunt. Gewoon om de patronen die er tussen jou en hem (ongewild) vast zijn ontstaan te doorbreken op de momenten dat het spaak loopt.

**Geplaatst**: 12-05-11 21:35

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 21:35

Maar kan ik daar zelf niet uit geraken met behulp van een lesgeefster bv.? Die kan zien wat er gebeurd, dingen die ikzelf niet voel, en dan kan die zeggen van "ik zou nu dit of dat .." .. of het even overnemen als het niet duidelijk genoeg is bv.

**Geplaatst**: 12-05-11 21:41

Geplaatst: 12-05-11 21:41

[***] schreef:
Dat ookal
Stukje vrijspringen, even vrijheidsdressuur, even longeren .. Alles kort & afwisselend. Of gewoon verschillende kunstjes achter elkaar, ookal gaat het ene nog niet super, toch door naar het andere. Iets (wat al dan niet goed gaat) even niet meer doen en dan ineens er weer bijnemen. Ik zeg het, ik heb volgens mij alles qua afwisselen/niet afwisselen wel gehad

Hier en uit je andere verhalen lees ik dat je geen enkele oefening doorzet!
Paard vind het niet leuk, ander onderwerp!
Persoonlijk denk ik dat daar je fout zit!
Heb je hem ooit wel eens een oefenig echt af laten maken, al is dat dan onder "dwang"??
Geef je hem...sorrie, klinkt een beetje grof..wel eens een flinke optater gegeven als hij het echt verdomde? En bleef je dan door werken tot je in elk geval iets van een resultaat had?
Kon/kan je hem ook terug op stal zetten met het gevoel dat jij de baas bent geweest?

**Geplaatst**: 12-05-11 21:42

Geplaatst: 12-05-11 21:42

Misschien wel, maar aan de andere kant heeft je dat tot nu toe dus toch net niet genoeg geholpen. Ik denk dat, ik neem aan, één uurtje les per week iets te weinig is is om vaste patronen echt te doorbreken als je los van dat ene uurtje er zelf voor staat.
Of misschien kun je dan eens iets als een meerdaagse cursus proberen of iets dergelijks? (Ik probeer maar een beetje mee te denken.)

**Geplaatst**: 12-05-11 21:45

Geplaatst: 12-05-11 21:45

@ aerdenhout1 : Dat heb ik ookal geprobeerd

Zoals gezegd: ik denk dat alles wel is voorbijgekomen maar het allemaal neerschrijven is ook weer zo uitgebreid

Ik heb met hem gewerkt dat ik het ene eerst goed genoeg wilde voordat ik naar het volgende ging.
Ik heb met hem gewerkt dat als hij niet wilde hij toch uiteindelijk ging, hoe dan ook.
En doorgaans werk ik met hem tot ik tenminste op het einde het gevoel heb "hij heeft toch iets goed gedaan" en dan rond ik af en mag hij weer z'n eigen ding doen. Vandaag echter kreeg ik er niks uit (en ik trek altijd veel tijd uit voor hem, maar aan mijn tijd zit toch een einde, ik moest gewoon naar huis op dat moment).

Alles werkt .. voor een korte periode .. niks blijft werken ...

@ Elanor : misschien

Maar ik ga het toch eerst zelf nog proberen, ben er nog niet klaar voor om hem uit handen te geven denk ik

**Geplaatst**: 12-05-11 21:49

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 21:49

Goed..een poging nog, want het is heel moeilijk om advies te geven zonder amazone en paard te kennen!
Als je hem nu vergelijkt met hoe hij kwam ( dus toen je hem kocht) en nu, wat zie je dan aan verschil?

**Geplaatst**: 12-05-11 21:52

Geplaatst: 12-05-11 21:52

Dat er dagen/momenten zijn dat hij echt super z'n best doet, dat ik hem aan het lopen krijg en er eigenlijk zelf weinig voor moet doen, dat hij dingen doet die hij gewoon leuk lijkt te vinden ...

In het begin liep hij omdat hij moest, longeren lukte niet, los laten lopen lukte niet, aan de hand draven lukte niet (behalve op endurance-wedstrijd want dan wist ie gewoon dat het een klein stukje moest :')

). Hem laten vrijspringen? Dat was een droom die waarschijnlijk nooit zou uitkomen ...

Maar tegelijk heeft hij ook nog steeds momenten dat het hem allemaal geen barst interesseert en hij niet van plan is om ook maar iets van moeite te doen .. Maar dat heeft hij altijd gehad en is dus eigenlijk geen verschil

**Geplaatst**: 12-05-11 21:55

Geplaatst: 12-05-11 21:55

Heb je al eens een Parelli instructeur die veel ervaring met left brain introverte paarden heeft gevraagd of die kan helpen? Dat soort paarden heeft uitdaging nodig anders vinden ze het verspilde moeite om in beweging te komen, lijkt me die van jou ook

**Geplaatst**: 12-05-11 21:57

Geplaatst: 12-05-11 21:57

Neen, specifiek zo'n instructeur nog niet (zou ook niet weten of die überhaupt hier in de buurt zitten, lijkt me sterk maar zal eens kijken). Maar ik heb het daar ook wat moeilijk mee ... Ik heb niks tegen Parelli maar dat zijn dus die stappenplannen waar ik het niet mee heb .. Als je zo'n instructeur vraagt komt die 9/10 aan met in z'n hoofd "ok, dit is een LBI paard en die gaan we eens zo en zo en zo aanpakken" ...

En uitdaging denk ik dat hij wel genoeg krijgt .. maar toch vindt hij het de moeite allemaal niet ...
(het is makkelijk zeggen "je paard heeft uitdaging nodig", ik weet gewoon niet meer wat ik nog kan proberen..)

**Geplaatst**: 12-05-11 22:00

Geplaatst: 12-05-11 22:00

Hey Sabine,

ik herken mijn pony wel wat in de jouwe, maar misschien wat minder extreem. Dominant gevalletje, lompe macho, liever lui dan moe. Kan vanalles, maar meneer moet er maar net zin in hebben. Heeft hij dat niet is het ook onbegonnen werk.

Wat mij enorm heeft geholpen is hem accepteren zoals hij is. Wat niet betekent dat ik niet nog af en toe gefrustreerd of zelfs razend kwaad op hem ben. Maar ik heb geleerd om op tijd op te houden met aandringen als hij "zijn dag niet heeft". Want bij hem is het echt wisselend. De ene dag gaat het lekker en de volgende dag is er niets met hem aan te vangen. Op zulke dagen vraag ik gewoon minder van hem. Er is echter een principe waar ik aan vasthoud: er mag geen gevaarlijke situatie ontstaan. Dat heeft er mee te maken dat ik veel met hem buitenrijd en mijn leven mij lief is. Dus als het gevaarlijk wordt omdat mijnheer er geen zin in heeft, dan mep ik hem er desnoods door.

Klinkt hard, maar een voorbeeldje: aan het begin van elke rit probeer ik hem te activeren. Op sommige dagen heb ik succes en na de eerste 10 minuten hard werken (van mijn kant welteverstaan

) is hij er dan door en gaat hij meewerken. Dan krijg ik hem lekker actief aan het lopen, kan oefeningen vragen enzovoort.
Gaat het na 10 minuten nog steeds niet doe ik het die dag gewoon wat rustiger aan, stel minder eisen aan houding en tempo en vraag minder moeilijke oefeningen of ga een buitenritje met hem maken ipv in de bak te blijven vechten. Dan accepteer ik dat hij "zijn dag niet heeft". Maar de basisregels voor de veiligheid zet ik ook op zulke dagen consequent door: stilstaan is stilstaan, richting en gang worden door mij bepaald.

By the way: ik heb door omstandigheden twee bijrijdsters. Die lopen met hem tegen dezelfde problemen aan en kiezen voor soortgelijke oplossingen. En ze worden er ook soms moe van :')

Dat hoort er met zo'n pony blijkbaar bij. :Y)

**Geplaatst**: 12-05-11 22:03

Geplaatst: 12-05-11 22:03

Nu ben je niet helemaal eerlijk...Je kan hem nu longeren, los laten lopen, aan de hand draven en ik weet eigenlijk heel zeker dat hij ook met rijden een stuk beter is geworden dan toen je hem net had.
Ga nu eens uit van de kleine vorderingen die je wel maakt, en niet van wat je had willen bereiken!
Hoe fustrerend ook, niet elk paard laat zich makkelijk werken. En bij die van jou heb je een lange adem nodig!
Maar jou eigen gevoel weerkaatst op het gevoel van je paard, dus als jij al gaat werken met hem, met het idee, waar doe ik het voor, lukt toch niet, dan gaat het niet lukken!
Klinkt heel eenvoudig, maar is een hele grote knop om om te zetten voor jou!
POsitief elke keer weer met hem aan de gang, heb je een keer je dag niet, laat hem staan!
Maar moeilijk, moeilijk, moeilijk!
En zoals soesita zegt...accepteer hem zoals hij is, kan je dat niet dan is een andere baas zoeken denk ik voor beide beter!

**Geplaatst**: 12-05-11 22:07

Geplaatst: 12-05-11 22:07

[***] schreef:
Neen, specifiek zo'n instructeur nog niet (zou ook niet weten of die überhaupt hier in de buurt zitten, lijkt me sterk maar zal eens kijken). Maar ik heb het daar ook wat moeilijk mee ... Ik heb niks tegen Parelli maar dat zijn dus die stappenplannen waar ik het niet mee heb .. Als je zo'n instructeur vraagt komt die 9/10 aan met in z'n hoofd "ok, dit is een LBI paard en die gaan we eens zo en zo en zo aanpakken" ...

En uitdaging denk ik dat hij wel genoeg krijgt .. maar toch vindt hij het de moeite allemaal niet ...
(het is makkelijk zeggen "je paard heeft uitdaging nodig", ik weet gewoon niet meer wat ik nog kan proberen..)

een les hoeft niet speciaal een heel stappenplan te zijn, maak het ook voor de instructeur een uitdaging dat je specifiek LBI paard wil leren motiveren. Ik heb van het weekend op de Equiday met een paar instructeurs gepraat en die waren heel gemotiveerd en geinteresseerd in mij en niet om mij een pakket te verkopen. Je hebt al genoeg ervaring dus je hoeft niet perse level 1 te leren, je kunt best specifiek een probleem uitleggen ik geloof niet dat ze niet bereid zullen zijn je te helpen.

Het is het proberen waard, je hebt al zoveel geprobeerd dat je misschien liever even niks meer wilt, maar niet geschoten is altijd mis en stel je voor het werkt.