Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-10 17:16

Geplaatst: 17-12-10 17:16

Je hebt je keuze al gemaakt denk ik Ans.
En wat je kiest zal het beste zijn voor Layka.
Ze vecht al 3 weken lang samen met jou.... het is moeilijk maar maak de juiste beslissing meid

**Geplaatst**: 17-12-10 17:22

Geplaatst: 17-12-10 17:22

Lieve TS. Aan veel van de dingen die jouw paardje nu heeft, kan wel degelijk iets gedaan worden.
Cushings is een ziekte en door die ziekte krijgt jouw paard weerstandsproblemen. Maar weerstand kun je boosten!!! En daarmee kun je veel van de bijverschijnselen van cushings de baas worden en uiteindelijk voorkomen. Wat jammer dat je nog niet eerder in het cushingstopic langs bent geweest want daar lees je dat er wel degelijk hoop is voor je paard!

Ik heb zelf een paard met cushings die er 4 jaar geleden verschrikkelijk aan toe was. Hij is nu al 4 jaar aan de pergolide en is met zijn 28 jaar er weer super aan toe.

De huidproblemen die je paard heeft, zijn weerstandsproblemen.
Als de wiedeweergaa dus proberen die weerstand te helpen, want dat helpt echt!!
Echinacea druppels van Bloem of een ander merk bij de drogist halen en 2 keer 40 of 50 druppels op een boterham of knackebrod gaan geven per dag. Daarmee help je haar vechten tegen de huidproblemen.
En MSM zwavel poeder helpt ook te vechten tegen huidproblemen.

Cushings heeft geen stadium... Cushings heeft bijwerkingen die erger zijn als de cushing niet wordt bestreden door pergolide en als de weerstand niet wordt ondersteund.
Cushings blijft bestaan maar kan onder controle komen door pergolide.

Een heel belangrijke vraag, is jouw paard hoefbevangen geweest??

En een andere heel erg belangrijke opmerking. Starten met pergolide moet liefst heel langzaam aan.
Dus practisch nooit met 3 pillen tegelijk!! Sterker nog, 1 pil is al veel om mee te starten, met 3 pillen dan voelt je paard zich zo beroerd dat ze echt niet meer zal eten van de misselijkheid die ze door de pillen heeft.
Eerlijk gezegd twijfel ik een beetje aan de kennis van jouw DA mbt cushings.

en nog een laatste belangrijke vraag - Hoe zwaar is jouw paard? Want de dosis van pergolide is ook afhankelijk van het gewicht van jouw paard. En hoe oud is jouw paard, wat voor type is het?

En verder: in ieder geval heeeeel erg veel sterkte. Ik hoop heel erg dat je toch je paard nog een kans durft te geven. Want huidproblemen zijn echt op te lossen. En als de cushings behandeld wordt, kan er veel veranderen voor je paard.
Is er al een goede tandarts voor de tanden van je paardje geweest? Tandproblemen en ontstekingen zijn een bijwerking van cushings, maar ook die problemen zijn te herstellen.

Paarden met hoefbevangenheid, die zijn moeilijker qua herstel.

EDIT: de meeste paarden knappen inderdaad na 4 weken (van buitenaf te zien) langzamerhand op met pergolide. Maar het gaat vanaf dag 1 binnen het lichaam aan de gang om de hormonen van je paard en de overproductie van cortisol die dit alles veroorzaken op orde te brengen.

**Geplaatst**: 17-12-10 17:36

Geplaatst: 17-12-10 17:36

Nounou Fargo, iets minder mag ook wel.
TS heeft nu ontdekt dat er sprake is van cushing.
Verwijten dat iemand de juiste kennis/link voorheen niet had vind ik niet helemaal koosjer. En dan hoef dat helemaal niet 'schreeuwend'. TS vindt het al moeilijk genoeg.

Het is aan de TS in hoeverre zij het een paardwaardig leven vindt.
De een doktert lang, de andere kiest eerder voor euthanasie. Voor beide valt wat te zeggen.
De een doktert wel door met een cushingpaard met bijv. terugkerende hoefbevangenheid. De ander vindt dat niet eerlijk tegenover een paard.
Het kan zijn dat het paard idd er van opknapt, maar de DA van TS heeft daar ook zicht op.
Cushing is weldegelijk een voortschrijdend proces. Het gezwel wordt groter, met alle gevolgen van dien. Medicijnen kunnen het niet genezen, wel de effecten verzachten of onderdrukken.
TS heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 17-12-10 17:37

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 17:37

Ik zie de reactie niet als een verwijt, maar zeer bruikbare informatie!

**Geplaatst**: 17-12-10 17:41

Geplaatst: 17-12-10 17:41

senna21 schreef:
Nounou Fargo, iets minder mag ook wel.
TS heeft nu ontdekt dat er sprake is van cushing.
Verwijten dat iemand de juiste kennis/link voorheen niet had vind ik niet helemaal koosjer. En dan hoef dat helemaal niet 'schreeuwend'. TS vindt het al moeilijk genoeg.

Het is aan de TS in hoeverre zij het een paardwaardig leven vindt.
De een doktert lang, de andere kiest eerder voor euthanasie. Voor beide valt wat te zeggen.
De een doktert wel door met een cushingpaard met bijv. terugkerende hoefbevangenheid. De ander vindt dat niet eerlijk tegenover een paard.
Het kan zijn dat het paard idd er van opknapt, maar de DA van TS heeft daar ook zicht op.
Cushing is weldegelijk een voortschrijdend proces. Het gezwel wordt groter, met alle gevolgen van dien. Medicijnen kunnen het niet genezen, wel de effecten verzachten of onderdrukken.
TS heel veel sterkte.

Als je me een beetje zou kennen (maar dat doe je niet, dat geeft ook niet

) dan zou je weten dat dit bericht een handreiking en een noodkreet is want TS wordt kennelijk niet door de beste cushing DA in de wereld (sorry ironisch en

) geholpen en geadviseerd. En ik wil aangeven dat er wel degelijk hoop is voor een paard met cushing.

Edit: TS, dat jouw paard nu zo graag afzondering en rust zoekt, dat is waarschijnlijk het gevolg van de hormonen die helemaal van slag zijn. Paarden met cushing, zijn misselijk, vaak duizelig, soms zelfs depressief en worden onzeker. Op het moment dat ze behandeld worden en de hormonen op orde komen, komt hun ware aard langzaam maar zeker weer terug en worden ze uiteindelijk weer normaler en komen eigen karaktertrekken terug.
Edit2: NB: ik lees nu dat het om een pony gaat; ponies zijn heel erg gevoelig voor pergolide, dus zo'n hoge dosis zou echt onverantwoord zijn.

nogmaals veel sterkte :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-10 20:01

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-10 20:01

Bedankt voor de reacties allemaal.

fargo: Ik waardeer je bericht wel (al was het vetgedrukte en noodkreet niet echt nodig geweest...)
Het gaat om een ponymerrie van ongeveer 1.30m en 350 kilo schatte de DA.

Mijn pony:

In augustus kocht ik der voor mijn dochter.
Ze was zeer braaf te rijden, ietwat zuur in stal maar de perfecte leerpony.
Na der een week thuis te hebben viel mij der gedrag op.. afzonderen, scharrelen op een paar m² en amper eten.
Ze brulde elke middag richting stal toen een aantal paarden naar binnen gingen dus besloten haar ook op stal te zetten snachts.
Hier voelde ze zich fijn, ze was liever binnen dan buiten (vond ik vreemd...)
Na die eerste week TA erbij gehaald, ik vond der nl uit der mond stinken en ze at niet goed.

Dramatisch gebit, veel tandsteen, losse kies en over de andere kiezen maar niet te spreken. (zigzaggend, enorme haken, open wangen etc)
Deze maand moest ze weer voor controle/behandeling.

Der bij gaan voeren met slobbers, het rijden met dochtertje ging wel lekker maar nog nooit een opgewekte pony.
Naja zo krab je je eens achter de oren van hoe kan dat nou... wat vitamines bij gaan geven, om de maand een vitaminespuit geven, goed ontwormen.

Later samengezet met mijn ruin, ze miepte enorm en dacht op een gegeven moment dat ze wat gingen spelen, al was het voor Layka achteraf meer van "rot op" ipv spelen.
Ze was liever alleen, maakte een depressieve indruk.

Toen de laatste week november.. ze kreeg 3 hele dikke benen, waarna de regenschurft losbarstte.
Ik wist niet wat ze had en kreeg van mijn eigen DA een antibiotica tegen bacterieële infectie, deze sloeg het weekend sowieso nog niet aan en maandags meteen kliniek gebeld waar ik dinsdagochtend met der terechtkon.
Vermoeden was regenschurft, hogere dosering AB geven en goed droog houden.
Zo gezegd zo gedaan.. tot na een week de pony amper nog liep en hoefbevangen leek.. ze was er erger aan toe dan eerst.

Kliniek gebeld en kon er weer op dinsdag terecht, 7 december.
Andere DA erbij.
Korstjes weggehaald en op kweek gezet, Layka moest een nachtje op de kliniek blijven wegens urine onderzoek naar cushing.
Woensdags de pony opgehaald en kreeg een kuur metacam mee.
Deze kuur heeft ze krapaan een week gehad naast de ABkuur.
Op de kliniek is ze gewassen met betadine scrub en zijn de grootste korsten weggehaald.

Ze leek zich even beter te voelen de eerste dagen, maar na 2 dagen begon ze terug te vallen, ook der eetlust nam weer af.
Het weekend was ze weer terug bij af en ik vond dit niet kunnen zo.. de metacam zat ze nog aan toen overigens.
Ze kreeg weer talloze nieuwe korstjes en der huid stond weer megastrak.
Besloten der bij huis neer te zetten zodat ik der beter in de gaten kon houden, evt kon scheren en de plekken kon gaan behandelen met betadine.

De dag dat ik zou gaan scheren (gister) kreeg ik telefoon van de kliniek.
Layka heeft cushing.

Het verklaarde een boel en ik had het wel verwacht maar de schok was groot.
Het verklaarde:
- der depressiviteit,
- waarom ze het zo snel koud had altijd
- der pijnlijke gebit
- de regenschurft
- verminderde eetlust (ook drinkt ze niet veel...)
- geen weerstand/verminderd-verstoord imuunsysteem

Er staat een pony die niet veel meer wil eten, die niet veel meer drinkt, wiens huid zo vol ontstekingen zit, een pony die al 3 weken met pijn staat en zich zo ontzettend niet fijn voelt.

Tuurlijk zou der huid behandeld kunnen worden, maar moet ik dit willen met deze weersomstandigheden? De winter is nog maar net begonnen.
Krijg ik der huid überhaupt onder controle? (het zit werkelijk overal...)
De eerste poging is in ieder geval al mislukt want de regenschurft is zich opnieuw gaan ontwikkelen.
Ze zou veel binnen moeten staan, met sneeuw mag ze niet buiten, met regen niet.. ze moet droog opgestald worden en mag niet nat worden.
Tja we wonen wel in NL.....

Volgens de kliniek kon ik een kuur geven van pergolide, zij hebben me beschreven hoeveel ik van de kuur zou moeten geven.
Waarom zoveel? Misschien door de ernstige toestand waarin de pony verkeert? geen idee...
Paardenkliniek Wolvega staat zeer goed aangeschreven en zou niet weten waarom ik aan die kliniek zou moeten twijfelen.
Of ze de kuur zou trekken zou een 2e vraag zijn.

En het spijt me voor wie ik tegen het hoofd stoot, ik heb altijd álles maar dan ook álles voor mijn paarden over maar niet ten koste van de paarden zelf omdat ík ze niet kan missen.
Maar helaas zal ik dit meisje laten gaan zodat ze niet meer hoeft te lijden, geen pijn meer heeft.
En ooit zal ik der weerzien evenals mijn andere paarden die der voor zijn gegaan.
En het doet mij héél héél erg veel pijn dat ik der nu al moet missen....

Y;(

Als twee bruine ogen je vragen,
Help me, want ik voel me niet zo fijn.
Mag je dan, omdat je voelt, dit is het einde...
Egoïstisch zijn?

Als je van de dokter hoort,
dit komt nooit meer goed.
En ze krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan ,omdat je haar niet wilt missen...
Egoïstisch zijn?

Nee ik vind van niet......

**Geplaatst**: 17-12-10 20:09

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 20:09

Ik wil jou en je gezin heel veel sterkte wensen in de komende tijd.
Het is echt niet makkelijk, nogmaals sterkte.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:12

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 20:12

Dappere keus...!
En vooral eerlijk...!

Hopelijk zal alles rustig en snel gaan, neem aan dat ze ingeslapen wordt?

Sterkte met dit moeilijke besluit!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-10 20:17

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-10 20:17

Dank je onne.

Jolliegirl: Ja ze zal net als mijn paard 2 jaar geleden rustig ingeslapen worden.
Alles komt weer boven en zie er enorm tegenop, zal erbij zijn tot der laatste zucht.. weet het allemaal nog als de dag van gister en hoopte er nog lang niet weer voor hoeven staan, maar helaas...

**Geplaatst**: 17-12-10 20:19

Geplaatst: 17-12-10 20:19

Jeetje Ans, wat een dapper besluit.. :(:)

Je hebt gedaan wat je kon, en meer dan dit kun je niet doen meid.... het is een moeilijke keus maar ik denk dat je de juiste maakt voor Layka... :(:)

Heel veel sterkte toegewenst, ook Amber.. :(:)

**Geplaatst**: 17-12-10 20:25

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 20:25

Geen dank hoor, weet hoe je , je moet voelen.
weet wat deze rot ziekte kan uitspoken met je dier.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:29

Geplaatst: 17-12-10 20:29

Neeee, niet afmaken!!!!!!!!!!

Geef haar nog een kans.
3 Weken ziek zijn en nu een spuit erin?
Ze kan in diezelfde tijd helemaal opknappen.
Geloof het!!!
Alle verschijnselen die je opnoemt staan in verband met haar slechte immuunsysteem en de verstoorde hormoonhuishouding.
Wat is nu makkelijker dan haar een paar weken Pergolide voeren .
Natuurlijk kun je de Cushing niet genezen, maar een leven met Pergolide kan voor een paard heel paardwaardig zijn!
Godzijdank leeft mijn paard nog, dankzij de Pergolide, en is ze helemaal opgeknapt.
Zo ken ik meerdere gevallen.
Ze is ziek omdat ze de juiste medicijnen niet krijgt, NIET omdat ze niet beter kan worden.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:36

Geplaatst: 17-12-10 20:36

Ans,
Super veel sterkte gewenst voor de komende tijd, ook voor je mams en amber. :(:)

Heel veel sterkte met je besluit en dit is dan ook JOU besluit even voor de mensen die hier anders over denken,
jij en alleen jij weet hoe ziek ze is en of ze nog beter wordt of dat dat gewoon nooit meer goed gaat komen en ze altijd pijn blijft houden..

Heel veel liefs en een dikke knuff Gin

**Geplaatst**: 17-12-10 20:40

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 20:40

Eiber, zou je even wat rustiger willen reageren?
TS is bezig met een moeilijk besluit, en tuurlijk mag je je mening hebben maar dat zou je ook iets vriendelijker kunnen vertellen.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:40

Geplaatst: 17-12-10 20:40

tijgerr91 schreef:
,jij en alleen jij weet hoe ziek ze is en of ze nog beter wordt of dat dat gewoon nooit meer goed gaat komen en ze altijd pijn blijft houden..

Ik denk het niet, dat zou alleen zo zijn als er geen medicatie voor dit probleem zou zijn.
Natuurlijk is het besluit om de pony te laten inslapen afhankelijk van iemands persoonlijke interpretatie van het het dier, en in dit geval lijkt dat de voornaamste beweegreden.
Als de eigenaar het lijden niet meer kan aanzien is het besluit genomen................

**Geplaatst**: 17-12-10 20:42

Geplaatst: 17-12-10 20:42

Ben het eens dat er een hoop op pregolide ed , goed kunnen reageren en een heel fijn leven kunnen hebben.

Mijn paard helaas niet, en die kreeg zowel pregolide als bromocriptine, hij/ zij was er van binnen heel slecht aan toe.
Ja ik had er een die zowel ruin was en voor een deel merrie.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:43

Geplaatst: 17-12-10 20:43

MarloesRixt schreef:
Eiber, zou je even wat rustiger willen reageren?
TS is bezig met een moeilijk besluit, en tuurlijk mag je je mening hebben maar dat zou je ook iets vriendelijker kunnen vertellen.

Ik ben zo direct omdat ik vermoed dat dit besluit genomen wordt op uitsluitend emotionele gronden.
Dan kan iemand daar later, als bekend wordt dat er nog reëele mogelijkheden hadden bestaan om het dier in kwestie te redden, heel veel schuldgevoelens aan over houden.
Ik hoop door zo direct te zijn nog iets voor het paardje en de TS te kunnen betekenen.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:44

Geplaatst: 17-12-10 20:44

Heel veel sterkte ans de komende tijd,
het is echt een rot beslissing!

**Geplaatst**: 17-12-10 20:49

Geplaatst: 17-12-10 20:49

Ja maar TS geeft zelf al aan dat het paardje al 3 weken lang heel veel pijn heeft en daarvoor ook al een hele slechte weerstand en alles had, ook het gebit en is heel slecht en ze kan alleen slobber eten, zo kan een paardje nooit veel aansterken en echt veel beter worden. En nogmaals, TS heeft er ook een da bij gehad in de kliniek en die hebben er ook heus wel verstand van. Het is en blijft haar keuze en ik vind dat dat ook gerespecteerd moet worden, dus met iets meer gevoel mag er wel gereageerd worden.

**Geplaatst**: 17-12-10 20:50

Geplaatst: 17-12-10 20:50

Neskolay schreef:
Dank je onne.

Jolliegirl: Ja ze zal net als mijn paard 2 jaar geleden rustig ingeslapen worden.
Alles komt weer boven en zie er enorm tegenop, zal erbij zijn tot der laatste zucht.. weet het allemaal nog als de dag van gister en hoopte er nog lang niet weer voor hoeven staan, maar helaas...

't komt wel goed!
Je bent eerlijk, en dat is het belangrijkste!

**Geplaatst**: 17-12-10 21:01

Geplaatst: 17-12-10 21:01

tijgerr91 schreef:
Ja maar TS geeft zelf al aan dat het paardje al 3 weken lang heel veel pijn heeft en daarvoor ook al een hele slechte weerstand en alles had, ook het gebit en is heel slecht en ze kan alleen slobber eten, zo kan een paardje nooit veel aansterken en echt veel beter worden. En nogmaals, TS heeft er ook een da bij gehad in de kliniek en die hebben er ook heus wel verstand van. Het is en blijft haar keuze en ik vind dat dat ook gerespecteerd moet worden, dus met iets meer gevoel mag er wel gereageerd worden.

Mogen we met zijn allen dan alleen maar de TS gelijk geven en zeggen dat het zo goed van haar is dat zij in dit geval haar paardje wil laten afmaken?
Natuurlijk is een paard ziek van rainrot en van Cushing, zeker als ze het ook nog eens tegelijkertijd heeft.
Maar dit is geen dodelijke combinatie.
3 Weken ziek zijn is niet onoverkomelijk lijden, ook omdat er nog een gerede kans is op genezing.
Persoonlijk zou ik pas vrede kunnen hebben met afmaken als er absoluut geen sprake is van de mogelijkheid tot behandeling in combinatie met ondraaglijk lijden.

**Geplaatst**: 17-12-10 21:05

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 21:05

Misschien lijd ze wel ondraaglijk, wat weet jij daar nou van? Heb jij het beestje met eigen ogen gezien?
Het lijkt mij het beste om de TS gewoon onze steun te geven in haar beslissing! En als zij besluit om haar paardje in te laten slapen om wat voor reden dan ook dan is dat haar besluit, ze zal haar lieve paardje heus niet in laten slapen als zij het gevoel niet had nog wat te kunnen betekenen voor haar!

**Geplaatst**: 17-12-10 21:07

Re: Toch cushing... en nu...

Geplaatst: 17-12-10 21:07

Zullen we de discussie stoppen en de TS in haar waarde laten?????

**Geplaatst**: 17-12-10 21:14

Geplaatst: 17-12-10 21:14

tijgerr91 schreef:
Misschien lijd ze wel ondraaglijk, wat weet jij daar nou van? Heb jij het beestje met eigen ogen gezien?
Het lijkt mij het beste om de TS gewoon onze steun te geven in haar beslissing! En als zij besluit om haar paardje in te laten slapen om wat voor reden dan ook dan is dat haar besluit, ze zal haar lieve paardje heus niet in laten slapen als zij het gevoel niet had nog wat te kunnen betekenen voor haar!

Ik besluit haar steun te geven door haar te wijzen op de mogelijkheden die er zijn om het door haar zo geliefde dier te redden!!!!
Hoe moet zij zich voelen als ze later leest dat er nog mogelijkheden genoeg waren om te proberen?
Verder heb ik genoeg reden om te twijfelen aan de adviezen van de genoemde kliniek, daar zij eerder het Cushingpaard van een zeer goede vriendin van mij opgaven omdat "het dier toch niet beter zou kunnen worden en de Pergolide wel een heel dure zaak zou worden".
Gelukkig heeft zij hierin haar eigen wegen bewandeld en nu, na 4 jaar jaar op de Pergolide, is haar paard nog steeds monter, genezen van een zeer zware hoefbevangenheid MET hoefbeenkanteling en inmiddels 21 jaar!!
Zo'n scenario gun ik de TS ook voor haar paardje, (dan zonder de HB natuurlijk)

**Geplaatst**: 17-12-10 21:15

Geplaatst: 17-12-10 21:15

hoe dan ook,ik sta achter Ans haar beslissing, ik ken haar wel van vroeger en weet dat ze echt wel weet wat ze doet als het om dieren gaat en voldoende ervaring heeft om te zien of iets nog wel of niet meer kan.

ans, ik wens je dus heel veel sterkte, het is allemaal al moeilijk genoeg zo :(:)