Ja 
Ik heb besloten om het zo te laten.. Ben toch maar wijs gaan denken, en door het verdriet heb ik me ''mee laten slepen'' dat ik hem wilde kopen. Ik snap waarom ik moet wachten, maar tis gewoon moeilijk om hem kwijt te raken. Hopelijk mag ik af en toe naar zijn nieuwe huisje komen, en hem zien. En wie weet óóit! dat ik hem tegen kom.
(dromen mag altijd).
Bedankt allemaal, ook door jullie bokkers ben ik gaan in zien dat het (voor nu) onmogelijk is om een paardje te hebben! Ik wil de volle 100% voor een paard kunnen zorgen, en niet 98%.
Ik hoop dat ik hier goed aan doe, eerste dagen dat hij weg is zul ik het zeker moeilijk hebben, weken erna ook nog! Tis beter zo