
Kyra is al helemaal gewend lijtk het. Ze worden 's avonds binnen gezet en 's ochtends naar de wei gebracht. Ik heb al complimenten gekregen dat Kyra zo netjes komt als ze haar naam hoort. En dat ze netjes op haar beurt wacht. Leuk om te horen. Ik denk dat ze in quarantaine veel geleerd heeft: daar kwam ze immers dagelijks in vreemde handen. Ik ben blij dat ze niet meer eenkennig is.
Ik heb al gereden en grondwerk gedaan. De binnenbak vindt ze ook niet eng. Ik ben nu wat oefeningen aan het doen die van pas komen bij Horse Agility.
Gisteravond zag ik zoiets schattigs op stal: poes die paard kopjes geeft. Ik heb er snel een filmpje van gemaakt. Op 0:39 lijkt het paard zelfs tegen de kat te zeggen:"He kom terug hier. Niet stoppen met aaien."

Dit is niet Kyra.