Soms zijn er geen woorden voor wat je wilt zeggen , schrijven , wat je denkt of wat je voelt.
Sterkte Brenda , ik denk aan je.
yfande
Berichten: 1624
Geregistreerd: 21-02-04
Woonplaats: Boeskoolstedke
Geplaatst: 17-06-11 12:31
Denk aan jullie en wens jullie sterkte !
rocymax
Berichten: 6574
Geregistreerd: 04-08-10
Woonplaats: Botarell, Spanje
Geplaatst: 17-06-11 12:52
Ik heb zojuist een berichtje van Brenda gekregen, ik zal het hier neerzetten;
Bericht
Lieve Astid en Tineke,
Wil jullie graag laten weten dat het allemaal goed en rustig gegaan is. Door het slapen vannacht in haar stal hebben we goed afscheid kunnen nemen. Het is goed zo, Flash hoeft niet meer te vechten. Hopelijk rent ze nu vrolijk over de groene weide daarboven. Kon niet slapen voordat ik jullie dit medegedeeld heb. Omdat jij me zou gaan bellen As, zat het de hele tijd in mijn hoofd. Heb mijn telefoon uitgezet. Vanavond of morgen een uitgebreid verslag, ga nu weer wat proberen te slapen. Tot later, dikke kusjes voor jullie beide. Ps dit berichtje mag in één van mijn topics vermeld worden. ik laat de keuze aan jullie. Tot gauw!!
Liefs en dikke kus, Brenda.
Bren, ik ben blij dat het rustig en goed gegaan is. Kon jullie niet uit mijn hoofd zetten vannacht en vanmorgen. Dit berichtje zal zeker voor mij en ook voor veel bokkers wat rust brengen. rust nu maar lekker uit, we spreken elkaar nog. Een dikke knuf voor jullie
Jesser
Berichten: 1151
Geregistreerd: 03-04-07
Geplaatst: 17-06-11 12:54
petrea schreef:
Soms zijn er geen woorden voor wat je wilt zeggen , schrijven , wat je denkt of wat je voelt.
Lieve Bren, Fijn voor jullie dat jullie goed afscheid hebben kunnen nemen, dat is erg speciaal. Ook fijn dat het rustig is verlopen. Flash kijkt van daar boven naar jullie en zal altijd bij jullie zijn. Als je door het bos loopt, en de zonnestralen op je gezicht door de bladeren schijnen, zijn dat kusjes van Flash! Ik hoop dat jullie een beetje kunnen uitrusten nu. Dikke kus.
Wauw... Ik heb je beide topics gelezen, en ik zit hier nu met tranen in mijn ogen te typen. Wat heb ik enorm veel respect voor jou..
Als ik dit topic 24 uur eerder had gelezen, had ik ook zeker een kaarsje aangestoken voor jullie.
Mijn vorige pony is ruim 4 jaar geleden verkocht. Het was mijn straf omdat ik in Havo 3 bleef zitten. Na al die tijd ben ik er nog steeds kapot van. Ik heb altijd gehoopt dat ik bij haar laatste uurtjes had mogen zijn, maar dat heeft helaas niet zo mogen lopen. Zo ver ik weet staat ze ergens in Engeland, en ik maak me nog iedere dag zorgen om haar. Het klinkt misschien bruut, maar ergens ben ik jaloers op je dat jij nog zo hebt kunnen genieten van je laatste momentjes met je dierbaarste bezit. Ook al heb je daarvoor een enorm lastige keuze moeten maken. Het was het beste voor je lieve Flash, maar je weet nu wel dat ze het nu beter heeft.
Meid, echt heel veel sterkte toegewenst, en behoudt alle mooie, maar ook de minder mooie herinneringen van jullie samen! Doe maar lekker rustig aan nu, zodat je het voorzichtig kan verwerken.
Ik wens je echt het allerbeste toe, en ik hoop dat je veel steun hebt om je heen. Zelf heb ik het nooit kunnen afsluiten dat ik Violinde kwijt ben geraakt, maar ik hoop voor jou dat dat wel gaat lukken. Ik weet zeker dat Flash zich geen beter baasje had kunnen wensen. Denk daar altijd aan; want zo te horen heeft Flash een fantastische tijd bij je gehad, ik weet zeker dat ze je enorm dankbaar is.
Liefs, Gea.
maikeltje
Berichten: 7260
Geregistreerd: 24-08-06
Geplaatst: 17-06-11 14:22
Seraphim
Berichten: 6199
Geregistreerd: 19-09-05
Geplaatst: 17-06-11 14:23
Bedankt voor het plaatsen van het berichtje Astrid. Arme Brenda, ik leef net als iedereen hier ontzettend met je mee. Woorden schieten tekort maar weet dat ik aan je denk! Veel liefs en een dikke kus.
whitneyvdw
Berichten: 1547
Geregistreerd: 16-01-05
Woonplaats: rijnsaterwoude
Geplaatst: 17-06-11 14:28
lieve brenda en ernesto ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen,ik kon helaas niet eerder reageren,omdat ik een week weg was,en geen computer had,maar jullie zijn niet uit mijn gedachten geweest.wel fijn dat jullie zo,n mooi afscheid hadden.flash heeft zeker jullie ware liefde gevoeld,ik keek naar het filmpje,en weer gingen de tranen over mijn gezicht.wat ontzettend lief van tineke.lieve bren en ernesto heel erg veel sterkte met het gemis van dit hele bijzondere paard.flash zal nooit vergeten worden,dikke knuffels voor jullie beiden.
Het is over, het is voorbij............. Ik ben mijn allergrootste vriendin kwijt. Mijn lieve dappere mooie dametje, Flash . Ze mag nu uitrusten op de grote groene weides daarboven met zoveel lieve paarden die haar voor zijn gegaan.
Een verslagje van gisterenavond tot nu.
We kwamen gisterenavond om 19,30 bij Flash aan. Hadden afsgesproken met het meisje van de make-up om 20.00h om nog even met ons afscheid te nemen en mooie foto´s en of filmpjes te maken met Flash en haar. Uiteraard is ze even op Flash geklommen en ze hebben een mooie herinnering aan ons lieve meisje. Daarna zijn we naar de wei gegaan, ze hadden een flesje champagne mee genomen, niet om het te vieren dat Flash ging maar blij dat ze ons heeft leren kennen en dat ze op deze manier de gelegenheid had om afscheid te nemen. Voor Flash had ze natuurlijk heerlijke appels en worteltjes bij zich zoals altijd.
Om 20.30h kwamen er om één of andere rede allemaal mensen langs om ook afscheid te nemen van Flash. Dit was een zeer magisch moment, iedereen had wat lekkers bij zich en Flash heeft genoten van alle aandacht. Ondertussen hadden we een gezellig clubje en vergaten helemaal de tijd. We hadden om 20.45 afgesproken om bij mijn vriendin te gaan eten maar kwamen daar pas om 22.00h aan. Omdat het al zo laat was hebben we Flash maar thuis gelaten want anders waren we daar pas om 23.00h aangekomen. Helaas heeft Flash dus niet meer heerlijk in de wei bij mijn vriendin kunnen staan zoals we gepland hadden. Maar ze heeft de knuffels en lekkere hapjes en alle aandacht goed op zich genomen.
Om 01.30h kwamen we in de wei aan klaar om daar te gaan slapen. Toen ik uit de auto stapte met de grote vuilniszal met dekens en kussen Flash verwelkomde me luidruchtig. Ze dacht vast die zak is voor mij en daar zit heel veel lekkers in .
02.00h we lagen op de grond, Flash vond het vreemd maar liet haar hoofd boven onze hoofden hangen en viel langzaam in slaap. Ernesto en ik hadden ieder een neusgat boven ons, wat een kieteling gaf op onze gezichten en een mooie herinnering is .
Ik heb de hele tijd naar haar gekeken, wat een geweldig speciaal paard was het toch!!
03.30h Ik schrik wakker, heb toch wat geslapen blijkbaar, Flash is er niet meer en besluit met een sigaretje te gaan kijken waar ze zich bevind. Buiten is het volle maan en zie Flash in de wei liggen. In het licht van de volle maan gaf het zo´n mooi onverklaarbaar gezicht hoe ze daar zo lag, weer een herinnering om nooit meer te vergeten . Ben rustig op haar afgelopen en bij naast haar gaan zitten. Ze knorde zachtjes. Heb zo´n 10 minuutjes daar gezeten en besloot dat het na een aantal kroeletjes op haar schoft dat het beter is haar te laten rusten, over 4 uur wacht een zeer moeilijk moment voor ons. Aangekomen in de stal was Ernesto een beetje bang ondertussen ook wakker geworden, ben lekker tegen hem aan gaan liggen en verteld dat alles goed is. We hebben even geklets over enge dieren die er zouden kunnen zijn maar heb er geen één gezien, gehoord of gemerkt vannacht. Kort daarna komt Flash de stal instappen, wederom met haar hoofd boven onze gezichten. Whahhah kreeg een natte neus op mijn wang en ze hoeste Ernesto in zijn gezicht . Ernesto zei zo nu ben ik als vast gehoest, we moesten zo lachen dat Flash maar op de uitkijk ging staan in de deuropening. Weer viel het me op hoe mager ze was . Ze viel in slaap en tussendoor heeft ze zicht twee keer goed uitgerekt. Geweldig om zo dicht bij je dier te zijn, en we weten nu ook dat de wei waar ze stond echt een paradijs is. De rivier die er langstroomt geeft zoveel rust.
05,30h Flash gaat weer naar buiten en ik besluit een laatste sigaret te roken en te kijken of ik iets kan slapen. Ernesto ligt ondertussen lekker te snurken .
07.00h Ik schrik weer wakker, had een droom over honderden paarden die over vele hectarias groen gras aan het galloperen waren. Hoe bijzonder deze droom was kan ik niet vertellen, maar het gaf zo´n ontspannen gevoel toen ik opstond. Flash staat bij het hek, terwijl ik haar hoofstel pak hinnikt ze me tegemoed. Zoals altijd steekt ze haar neus in het juiste gat en lijkt het alsof ze hem zelf omdoet . Ik neem haar mee naar de wei aan de overkant waar ze heerlijk gaat grazen. We zijn beide bijzonder rustig. Het komende half uur ontvang ik smsjes van verschillende lieve personen die ons sterkte wensen en me bijzonder goed doen.
En dan komt Chus mijn da om 07.30h, ik zet Flash in haar wei en bespreken het allemaal. We zoeken een juist plekje en zijn goed voorbereid. Flash dacht dat ze weer mocht grazen maar namen haar mee naar het plekje. Even twijfelde ze maar toch liep ze braaf achter me aan, gevoerd door enkele pepermuntjes die ik bij me had . Deze heeft ze natuurlijk met veel plezier aangenomen, zoals alles wat maar eetbaar is. Ernesto liep ondertussen te ijsberen op de weg. We hebben haar eerst laten slapen, mijn da was weer verbaast hoeveel tegenkracht ze wekte tegen de narcose. Wat heeft ze toch een ontzettend sterk karakter zei hij en heeft het zelden gezien dat een paard nog zo lang bij blijft. Maar we hebben rustig gewacht voor de twee volgende defintieve injecties. Ze sliep in mijn handen, terwijl ik allemaal lieve woordjes tegen haar zei en alle groeten voor Marieke, Boabdille en Dárcy had overgebracht. Toen viel ze neer, helaas niet helemaal zoals gepland, maar tot hoeverre valt het te plannen hoe een paard wat zo suf is valt. Mijn da en ik hebben samen rustig gewacht totdat het hart ophield met kloppen. Ook zei hij dat ze voor teveel gewicht wat ze altijd heeft gehad behoorlijk is afgevallen de laatste maanden. Tevens hebben we samen gepraat over haar verleden en hij heeft me verschillende dingen uitgelegt waar ik er dankbaar voor ben. Hij heeft Flash gedurende haar hele leven goed verzorgd en ook hier ben ik weer blij dat hij haar goed naar de andere wereld heeft heengeholpen. Het is een fantastische da geweest en ben hem erg dankbaar voor wat hij deze jaren en vandaag gedaan heeft. Ik was ernesto helemaal vergeten en plotseling kwam hij huilend met een deken aanlopen. Hij zei dat hij geschrokken was van de klap van de val en mijn arme schat was erg overstuur. Heb hem geknuffeld en gezegt dat alles goed is en of hij op afstand wil blijven. Ik was bijzonder sterk en gelukkig had ik de kracht mijn mannetje op te vangen. Ernesto geeft mij huilend de deken en zegt bedek haar zodat ze het niet koud krijgt. Maar niet haar hoofd anders stikt ze, hier schoot ik voor het eerste moment sinds gisterenavond bij mijn vriendin weer in tranen uit. Maar heb gedaan wat hij gevraagd heeft. Flash is heel rustig gegaan, het ging ongeveer hetzelfde als euthanasie bij mensen alleen iets sneller. Ik ben een korte tijd bij haar geweest maar denk dat meer niet nodig was omdat ik de hele nacht met haar bezig ben geweest. We hebben op een zeer goede manier afscheid genomen van onze Flash. Ons mooie kind, ons geweldige superpaard.
Ondertussen was het 09.00h en zijn we koffie gaan drinken. Af en toe moeten we zo ontzettend huilen maar hebben gelukkig ontzettend veel steun aan elkaar. Om 10.00h kwam de vrachtwagen, dit was weer een heel zwaar moment. Gelukkig heeft hij zelf Flash ingeladen en hoefden we daar niet bij te zijn. Daarna hebben we een wijntje gedroken, uiteraard weer ontzettend veel gehuild maar het is goed. We hebben het beste voor haar gedaan wat zij voor ons heeft gedaan de afgelopen 6 jaar samen. Dank je wel Flash, je bent een paard om nooit te vergeten . Rust maar uit mijn kleine meisje, we zullen je altijd in onze herinnering bewaren en altijd in on ons hart meedragen. Dat verdien je, we houden van je en beloof dat je op ons zult wachten daarboven.
Zo het is een heel lang verhaal geworden maar wil dit graag met jullie delen. Jullie allemaal hebben zo met me meegeleefd de laatste week. Hartelijk bedankt daarvoor!! Heb gezien dat er wederom veel berichtjes geplaatst zijn daar ga ik vanavond of morgen rustig op reageren. Dank jullie wel dat ondanks dat jullie deze geweldige merrie niet irl kennen er toch ook zoveel gevoel bij gekregen hebben. Ze was zo speciaal, zo bijzonder, zo geliefd. Nu moet ik weer huilen, het gaat in vlagen. We laten onze tranen maar komen totdat het plekje wat ze verdiend in ons hart overstroomd van onze tranen en zo voor altijd haar speciale plekje daar bewaard.
Een mooiere afscheid kun je niet hebben. veel sterkte
astridelise
Berichten: 3673
Geregistreerd: 24-04-09
Woonplaats: Elst overbetuwe
Geplaatst: 17-06-11 18:36
Wat ben ik blij voor jullie dat het op een mooie en waardige manier is gegaan. Hier kan je echt vrede mee hebben. Nogmaals veel sterkte de aankomende tijd, ik ben trots op jullie!