jeetje, ik zit dit met tranen te lezen.. Geen woorden voor dit is een groot verlies, sterkte!!!
winnie03
Berichten: 903
Geregistreerd: 25-05-06
Woonplaats: Arnhem
Geplaatst door de TopicStarter: 23-01-11 16:29
Nog steeds reacties, het blijft me verbazen hoeveel lieve berichtjes er telkens nog bijkomen.
There are some hurts that you never completely get over. And you think time will diminish their presence and to a degree... It does. But it still hurts, because, well, hurt hurts.
Acceptance
Berichten: 149
Geregistreerd: 18-01-11
Geplaatst: 23-01-11 18:12
Je hebt het idd heel erg mooi opgeschreven. Heel erg veel sterkte ermee!
Zamero
Berichten: 2326
Geregistreerd: 04-09-03
Woonplaats: Katwijk
Geplaatst: 24-01-11 13:49
Wat vind ik het knap dat je het zo mooi hebt opgeschreven. Heel veel sterkte
Ik vind het heel knap van je dat je dit zo kan opschrijven. Ik weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen, want ik kan het zelf eigenlijk niet inbeelden hoe vervelend het voor je moet zijn, en ik heb zelf niet het zelfde mee gemaakt. Ik kreeg een brok in mn keel bij het lezen, en ik ben een beelddenker , en zie alles dan voor me . Heel veel sterkte .
punkielover
Berichten: 283
Geregistreerd: 05-10-06
Woonplaats: Venhorst
Geplaatst: 24-01-11 23:11
potverdorie wat heftig zeg! Als nog sterkte ermee natuurlijk.. En ik hoop dat je iedere dag weer de kracht kan vinden om weer verder te gaan zonder jou geweldige paard!!
IndiraDay
Berichten: 124
Geregistreerd: 12-11-10
Geplaatst: 24-01-11 23:26
Jeetje wat erg om mee te maken... ik vind het zo erg voor je. heel veel sterkte met het verwerken hiervan,...
MirandaMalik
Berichten: 9932
Geregistreerd: 13-06-05
Woonplaats: Groningen.
Geplaatst: 30-01-11 20:07
Het kost tijd..... Toen ik mijn paard heb laten inslapen heeft het meer dan twee jaar geduurd voor ik een ander paard van dichtbij kon aanzien.....en zelfs nu na 10 jaar droom ik soms van hem, dat ik hem ben vergeten en hij ergens op me staat te wachten Maar nu kan ik toch aan de goede momenten denken. Het is waar, tijd heelt alle wonden, maar het litteken blijft voor altijd.... Veel sterkte meid!
wauw, wat een verhaal! Ik heb het gelezen met een grote krob in de keel en rillingen over mijn rug... Wat verschrikkelijk! Het enige wat ik kan denken ik dit wil ik nooit meemaken! Hoe kom je zoiets te boven? Waar haal je de energie om door te gaan? Ik denk dat ik zoiets nooit te boven zou komen... Heel heel heel veel sterkte! Ik weet eigenlijk niet goed ik nog meer kan zeggen...
mijn god zeg... ik zit hier met tranen in mijn ogen. Ik denk dat niemand kan begrijpen hoe dit voor jou is... heel veel sterkte!
_YVN_
Berichten: 191
Geregistreerd: 30-07-07
Woonplaats: Noord-Brabant
Geplaatst: 03-02-11 23:57
Ik heb hier echt met een brok in mijn keel je hele tekst gelezen. In het begin dacht ik "Oh hey een Belisar, die heb ik ook 1 gereden".. Daardoor ben ik verder gaan lezen.. Maar hoe meer ik las, hoe emotioneler ik werd. Je hebt het echt heel erg mooi omschreven. Maar dat neemt niet weg dat het hele zware tijden zijn geweest.
Respect voor je dat je dit zo hebt kunnen omschrijven. Ik wens je heel veel sterkte toe. Hopelijk kun je het een plekje geven.
Poeh... wat een mooi paard, en wat een vreselijk verhaal. Sommige dingen blijven je je hele leven bij, en dit paard zal je nooit verlaten (Helaas uit ervaring, ik heb mijn eigen Winnie). Maar doe haar recht door de mooie dingen en herinneringen belangrijker te maken, hoe indrukwekkend haar afscheid ook was. Sterkte!
Cchanny
Berichten: 9433
Geregistreerd: 21-09-09
Woonplaats: Noord-Holland.
Geplaatst: 04-02-11 00:07
Zit hier met een brok in me keel en kippenvel. Wat een heftig verhaal, en echt vol emotie geschreven.
Wat een vreselijk verhaal! Wat had je een prachtige merrie en kan me voorstellen dat zij heel belangrijk voor je is en het verlies heel groot is. Neem je tijd om dit te verwerken en ik hoop dat je straks lekker kunt genieten van Beau.
Himawari
Berichten: 268
Geregistreerd: 29-08-10
Geplaatst: 04-02-11 08:30
Krijg er de tranen van in mijn ogen. Heel veel sterkte..
Wat vreselijk voor Winnie..en die aanblik die jij hebt getroffen van je maatje, je beste vriendinnetje/vriendje (?), afschuwelijk. Ik zit een potje mee te janken..
Maar probeer wel los te gaan laten nu. Niet blijven leven in het verleden, misschien moet je eens met iemand gaan praten om je nachtmerries te verminderen en te verwerken van het trauma wat je hebt meegemaakt.
Het verleden verander je niet. Je kan jezelf vanalles verwijten, maar daarmee los je ook niets meer op, en zorgt er alleen maar meer voor dat je verder de put in raakt.
Je hebt hier geen enkele schuld aan.
Ik kan me heel goed voorstellen dat wat jij aantrof in die stal je gewoon nooit meer zal vergeten, en dat het heel moeilijk is om dat te verwerken.
DIt is gewoon een trauma. Jij hebt hulp nodig om hieruit te komen. Maatschappelijk werk is al een optie, je hoeft niet perse naar een psygologe.
En wie weet krijg je juist dan steun vna je nieuwe paarden, houvast,weer lol in alles om je heen..
Ik wil je heel veel sterkte wensen met je verdriet, met het grote verlies wat je al maanden meedraagt, maar vooral met wat op je netvlies gebrand staat...dat zal er niet meer afgaan, wie weet minder vaak terugkomen op een gegeven moment.
Wat afschuwelijk, ik heb een beeld in me hoofd maar volgens mij is het beeld wat jij voor je zag 1000x erger.
Wat me ook erg raakte was de laatste foto van Winnie onder het zeil, mijn vriendinnetje heeft ook zo langs de weg gelegen dat was iets wat ik echt heel erg vond.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, het gemis is groot en het accepteren zal voor jou erg moeilijk zijn.
Soprano
Berichten: 2668
Geregistreerd: 27-03-04
Geplaatst: 04-02-11 18:17
Ik kreeg ook tranen in mijn ogen, gewoon omdat ik exact weet wat je hebt meegemaakt, ook ik heb mijn allerliefste paardje verloren in 2010, ik weet hoeveel pijn het doet en hoe de twijfel is als je een nieuw paardje ontmoet, je zou gewoon het liefste je vorige paardje willen maar dan plots ontmoet je weer een leuk paard, dan ben ik tot de conclusie gekomen dat je hart groot genoeg is om ook van je nieuwe paard te houden ook al zal je de vorige nooit vergeten! Veel sterkte!
marjolein_el
Berichten: 4356
Geregistreerd: 13-02-10
Woonplaats: Bergen Noord-Holland
Geplaatst: 04-02-11 19:16
Wat een vreselijk verhaal! Ik hoop niet dat ik dat ooit hoef mee te maken. succes verder!
Karina_1979
Berichten: 636
Geregistreerd: 24-11-08
Woonplaats: Tiel
Geplaatst: 04-02-11 19:51
Pfff wat een verhaal. Kan niet gewoon door gaan zonder een berichtje Achter te laten... Ik hoop voor je dat je dit vreselijke voorval een plekje Kunt geven en ook de rest van de problemen.
Je paard vergeet je nooit! En so what als je nog tegen haar praat, ik praat ook nog steeds met m'n overleden lieverd. Ik mis m'n paardje ook nog steeds elke dag en ook Al heb ik, gelukkig, wel afscheid kunnen nemen doet Het nog steeds heel veel pijn! En als jij er klaar voor bent komt er vast wel weer Een paard, en anders niet. Je hebt altijd je herinneringen!