Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Hij heeft een fantastische tijd bij jullie gekregen en met een waardig einde, waarbij pijn hem bespaard zal blijven. Een beter einde dan jullie gepland hebben kun je niet krijgen denk ik, in z'n paradijsje met z'n lievelingsmensen
Bij onze hond destijds kwam de DA ook aan huis voor het spuitje, dat is ook heel mooi en vredig gegaan, helemaal niet het idee dat er besef was dat hem pijn gedaan werd oid.
. Het leek me vanaf de foto's een wereldpaardje, zo'n zachte en lieve uitstraling maar hij had vooral ook een 'wijze' uitstraling, iets wat ik prachtig vind als een paardje dat heeft
. 

Ik ben ook een stille meelezer en hoewel ik al jullie paarden geweldig vind, heb ik toch wel de grootste zwak voor Koekie. Hij heeft enorm veel geluk gehad dat hij de laatste periode van zijn leven bij jullie mocht zijn. Jullie maken de juiste beslissing voor hem, maar dat maakt het natuurlijk geen minder zware beslissing. Sterkte!
Ik geloof niet dat hij zich verraden gaat voelen door jullie. Volgens mij gaat hij het gewoon voelen, dat jullie hem alleen maar willen helpen (en "dood" kent een paard toch niet). Pluis was stokkreupel van de hoefbevangenheid toen het moment daar was, en moest toch nog 200 m stappen. Dat diertje is mij zonder stribbelen gevolgd, heeft nog braaf haar voetje op de stand gezet om een rx te maken en stond met haar hoofdje in mijn handen toen ze haar eerste spuitje kreeg.
Ik heb geen seconde het idee gehad dat het voor haar niet ok was, integendeel. En het zou me niets verwonderen als dat voor Koekie net hetzelfde zal zijn.
Veel sterkte. KoudbloedKim schreef:En op de momenten dat je je het beseft, wil je het liefste nooit weer van een dier houden.
Het is gewoon echt verscheurend om mee te maken, om die verantwoordelijkheid te moeten dragen.
Ons leven, en zeker dat van jullie, afgaande op wat ik zo'n beetje van jullie heb geleerd via Bokt, zou gewoon vreselijk leeg zijn zonder dieren. 

KoudbloedKim schreef:Ik probeer me voor te stellen hoe dat moment gaat.
We halen hem uit de wei en geven hem appeltjes, worteltjes en suikerklontjes.
Hij zal zich heel speciaal voelen, hij zal de liefde voelen die wij voor hem voelen.
En ik ben zóó bang dat hij dan bij het krijgen van het eerste spuitje denkt:"Waarom doen jullie me nou pijn? Ik was toch zo lief? Ik heb toch niks verkeerd gedaan?"![]()
Dat hij zich op dat laatste moment van zijn leven verraden voelt door ons.