Trouwens leuk dat hij het zo naar zijn zin heeft als je met hem komt knuffelen. Dat moet je er in houden. Dan associeert hij jou tenminste niet alleen maar met werken!

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
tuffi schreef:Is hij onder het zadel echt wezenlijk anders in zijn gedrag dan als je met hem om gaat in de wei?
Trouwens leuk dat hij het zo naar zijn zin heeft als je met hem komt knuffelen. Dat moet je er in houden. Dan associeert hij jou tenminste niet alleen maar met werken!
Zoezi schreef:tuffi schreef:Is hij onder het zadel echt wezenlijk anders in zijn gedrag dan als je met hem om gaat in de wei?
Trouwens leuk dat hij het zo naar zijn zin heeft als je met hem komt knuffelen. Dat moet je er in houden. Dan associeert hij jou tenminste niet alleen maar met werken!
Ja hij is onder het zadel echt anders.
Ook als er iemand anders meeloopt en ik zit er op, ook dan hangt hij aan de persoon die meeloopt en is veel minder bang of totaal niet bang.
willeke_nijs schreef:Sorry hoor, maar 'k voel me hierdoor echt een beetje aangevallen!
polly2 schreef:Dat is helemaal niet raar.
Een paard is een kuddedier en moet echt leren dat de ruiter ook te vertrouwen is als hij er bovenop zit, in enge situaties.
Kortom....het paard heeft onvoldoende vertrouwen in jou als ruiter. Je geeft dus niet duidelijk leiding als je er op zit.
Dat is deels met grondwerk wel op te lossen....dus eerst daar leiding nemen en vertrouwen geven.
Maar op een gegeven moment zal hetzelfde toch moeten gebeuren als jij er op zit, anders verhelp je het probleem nooit.
mick75 schreef:En wat let je om hem dan eens een flink pak op z'n falie te geven? Hij stelt zich aan (ik ga er voor het gemak vanuit dat er niets anders aan de hand is en het dus aanstellerij is), hij haalt acties uit die ronduit link kunnen zijn, dus lijkt mij het logische gevolg dat ie een klets op z'n achterwerk krijgt zodat ie voorlopig weer even weet hoe de verhoudingen liggen.
Maar eerst zou ik toch eens een VA erbij halen om te kijken of ie echt niet ergens pijn heeft en zich voor zo'n endurance wedstrijd helemaal oppept zodat ie in feite knetterstoned is van de adrenaline. En er tot die tijd in elk geval niet meer opstappen.
En laat dat lesgeefmens eens achter hem lopen in plaats van naast hem of voor hem. In elk geval op een plek waar hij haar niet kan zien, en dus ook geen steun uit haar kan halen. Zet haar achter een boom of zo met een videocamera en laat haar maar zien wat er gebeurt zodra je het hek uitkomt.
Zowiezo kan het nooit kwaad te filmen wat er gebeurt, laat je partner van achter het raam eens filmen, of vraag je buren of voor mijn part een willekeurige voorbijganger zodat je ook kan laten zien wat er gebeurt als ie toevallig eens braaf is of doorheeft dat er iemand bij is bij wie hij het niet hoeft te proberen. Dan heeft je lesgeefmens ook iets concreets om mee aan de slag te gaan, zelfs als ie zich in haar bijzijn gedraagt.
Sassy schreef:Doet ie dat bij jou dan ook? Of alleen bij je bijrijder. En waarom in hemelsnaam afstappen...zou ik niet doen.
Mij hebben ze altijd geleerd problemen op te lossen door voorwaarts te rijden. (en inderdaad van de teugels af te blijven)
Wellicht zinvol dat je zelf meegaat, ernaast op de fiets, of zij op de fiets en jij op het paard.
Dan je had toch iemand die je goed kon helpen, dan vraag haar eens er buiten op te gaan, dan weet ze waarschijnlijk wel waar het probleem zit en waar jullie aan werken moeten. Doet hij dat ook als je met iemand samen gaat rijden vraag ik me af?
Als alle medische problemen zeker weten uitgesloten zijn, kan het natuurlijk ook dat hij je voor de gek houdt, maar daar ga ik nu eigenlijk eens niet van uit, een paard denkt niet als een mens, een paard wordt meestal geconditioneerd op iets...
Betekend dat jullie waarschijnlijk zelf ergens de fout in gegaan zijn, jij of je bijrijdster, en dat het paard daar nu gretig gebruik
(of misbruik, hoe je het ook noemen wilt ) van maakt.
Als je al onzeker op een paard stapt, dat voelen ze heus wel aan. Ik kan me wel voorstellen hoe dat gaat.
Oei nu gaan we de poort uit, de spanning bouwt op bij de ruiter en daar heb je al problemen voorgeprogrammeerd.
Daar kan niemand je raad over geven via internet, daar zul je weer die mevrouw die je had bij ten hulp moeten halen, en niet alleen om grondwerk te doen, of in de wei te rijden, maar het probleem daar aan te pakken waar het zich voordoet...buiten op straat dus.
En met enkele keren is dat ook niet gedaan, zo lang als het al fout gaat ben je daar wel een hele tijd mee bezig te corrigeren.
Succes ermee....
Zoezi schreef:Ik zit er over te denken om hem een half jaar bij iemand anders neer te zetten. Die mag dan al zijn geduld en tijd erin steken om zijn vertrouwen in de ruiter terug te winnen. Alleen gaat het me gewoon niet lukken.
polly2 schreef:Goed leiding geven aan een paard, zowel op de grond als onder eht zadel is: begrenzen waar nodig, ruimte geven waar nodig en af en toe een keer flink doorpakken (en dan bedoel ik niet afranselen, maar het kan best een keer een flinke hak zijn, een schreeuw of een tik) waar nodig.
Ik heb zo vaak dit soort problemen gezien met paarden. Als ik er dan op stapte en ze op deze manier die ik beschrijf reed, dan waren er ineens geen problemen meer. Paard dacht: "oeps....die is me de baas" en klaar was het. Soms duurt dat wat langer, soms was het in drie minuten bekeken.
Maar ik heb ruim dertig jaar ervaring met paarden (ben er zowat op geboren) en heb op een africhtingsstal paarden gereden, waaronder ook paarden corrigeren die door fouten en onervarenheid van hun ruiters soortgelijk gedrag vertoonden als die van jou.
Dus je kunt mij niet vergelijken met jou....