Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Earth schreef:Ik zie hier ook wel heel veel verzet, vanuit het lichaam. Veel staart gezwiep, taktfouten. Dat vind ik dan wel interessant.
Pattypaard schreef:Als Feather Light niet zon ontiegelijk lange wachtlijst had gehad was ze waarschijnlijk daar heen gegaan. Als die kosten te dragen zouden zijn dan (geen idee wat ze vragen).
Askja schreef:Een paard reageert nooit 'gemeen' en 'bedachtzaam', dat zijn menselijke eigenschappen.
Ik denk dat je op de goede weg bent ts. Het lukt je al beter haar goed voorwaarts te houden en het op die manier op te lossen. Blijf wel lucht geven aan de voorkant. Juist als ze wil bokken ga jij zelf nog te veel.op de rem, zowel met je teugelcontact als qua intentie.
Het is denk ik bij zo'n paard heel belangrijk, en ook heel moeilijk, om het voorwaarts rijden als ruiter echt met 100% overtuiging over te brengen, op een assertief-positieve manier, zonder enige aarzeling. Dus direct voorwaarts rijden als ze zich opkropt, omhoog komt etc. Dat lijkt me wat dit paard nodig heeft (Maar dat is makkelijk praten als je er zelf niet opzit, geef ik onmiddellijk toe).
Daarnaast, vooral merries zijn erg gevoelig voor positieve bevestiging, dus vergeet haar niet uitgebreid te belonen voor de goede stukken (tijdens het rijden met stem, na afloop of tussendoor met een brokje oid). Daarmee creëer je een paard met een positieve mindset. Uiteraard is ook dat een proces.
Succes met het vervolg!
Ketly schreef:Askja schreef:Een paard reageert nooit 'gemeen' en 'bedachtzaam', dat zijn menselijke eigenschappen.
Ik denk dat je op de goede weg bent ts. Het lukt je al beter haar goed voorwaarts te houden en het op die manier op te lossen. Blijf wel lucht geven aan de voorkant. Juist als ze wil bokken ga jij zelf nog te veel.op de rem, zowel met je teugelcontact als qua intentie.
Het is denk ik bij zo'n paard heel belangrijk, en ook heel moeilijk, om het voorwaarts rijden als ruiter echt met 100% overtuiging over te brengen, op een assertief-positieve manier, zonder enige aarzeling. Dus direct voorwaarts rijden als ze zich opkropt, omhoog komt etc. Dat lijkt me wat dit paard nodig heeft (Maar dat is makkelijk praten als je er zelf niet opzit, geef ik onmiddellijk toe).
Daarnaast, vooral merries zijn erg gevoelig voor positieve bevestiging, dus vergeet haar niet uitgebreid te belonen voor de goede stukken (tijdens het rijden met stem, na afloop of tussendoor met een brokje oid). Daarmee creëer je een paard met een positieve mindset. Uiteraard is ook dat een proces.
Succes met het vervolg!
Los daar van, als het geen pijn is bij dit paard lijkt mij dit toch echt wel gemeen (of eventueel iets van paniek). Als het bewust door dit paard gedaan wordt is dit levensgevaarlijk en als het onbewust is ook. Ik vind het onwijs knap van TS dat ze zo'n doorzetter is en er zo positief in staat, maar hoe ver wil je gaan..
lennylenny schreef:Ten eerste, knap dat je zo doorzet! Het lijkt mijn eigen verhaal wel wat ik hier lees. Helaas heeft dat geen happy ending, maar ik wil het wel delen. Ik ben bijna 2 jaar bezig geweest met mijn merrie om normaal een rondje te kunnen rijden, een goed paard met veel potentie maar enorm veel verzet en staken, om vervolgens weer eens een winstpunt op wedstrijd te rijden en weer enorm veel positieve energie opdoen om bij het volgende ritje er weer bijna onder te liggen. Paard is compleet door de molen geweest, konden niks vinden en uiteindelijk de beslissing genomen om te stoppen, wat mij enorm zwaar viel maar paardrijden hoort leuk te zijn en zoals ik hierboven ergens las, geen enkel paard is het waard om jezelf in gevaar te brengen. Je moet voor jezelf een keer een knoop doorhakken en bedenken of dit het allemaal waard is, het financiële, je plezier in je hobby, je zelfvertrouwen.. Ik ervaar een enorme opluchting nu ik de knoop heb doorgehakt. Dat wilde ik je even meegeven.
Earth schreef:Ik zie hier ook wel heel veel verzet, vanuit het lichaam. Veel staart gezwiep, taktfouten. Dat vind ik dan wel interessant.
Poekkie schreef:Dan nog is het gedrag dat 'in het moment' plaatsvindt, niet meer en niet minder. Dat soort paarden is impulsief, snel overprikkeld, misschien dominant, misschien juist onzeker en van daaruit agressief (zoals angst-agressie bij honden). Het is vanwege de onvoorspelbaarheid zeer zeker gevaarlijk gedrag dat om een zeer alerte, zekere en consequente benadering vraagt, maar het is niet, ik herhaal niet, gemeen. Althans, het is niet bedoeld als gemeen. Het wordt door sommige mensen (waaronder jij) misschien zo ervaren en geïnterpreteerd , dat is wat anders.@Askja: ik denk dat je paarden onderschat. Er zijn er echt wel enkelen die zeer gemeen kunnen reageren en zeker en vast wachten op het moment dat je even niet oplet of net iets minder harde grenzen stelt om je aan te vallen.
Vroeger dacht ik ook dat een paard dat nooit zou doen of denken, maar nu ken ik er zelf zo eentje. Prachtig dier, maar valt af en toe uit het niets zo aan in wei of stal als je even wegkijkt of je je rug durft draaien. Onder het zadel hetzelfde, maar paard vertoonde dit gedrag al ver voordat er een zadel in de buurt kwam. 100% zeker geen pijn.