Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-11 21:35

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-11 21:35

Jaaaa ik ben er nog. Helaas vorige week geveld door een kaakontsteking die vervolgens werd gevolgd door een fikse keelontsteking waar ik behoorlijk ziek van ben geweest. Vervolgens een hoop ellende door een onhandige actIie van een van de jone paarden in de wei, dus mijn hoofd heeft even naar hele andere dingen gestaan.

Maar... Ik zal vanavond even updaten.

**Geplaatst**: 16-09-11 21:48

Geplaatst: 16-09-11 21:48

Aaaaahh dat arme paardje!
Goed van je dat je zo ontspannend met haar omgaat!
Veel succes!

**Geplaatst**: 16-09-11 22:06

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 16-09-11 22:06

Ik ben vandaag pas dit topic tegengekomen, maar ik vind het heel interessant wat je doet en voor elkaar krijgt! Ik ben benieuwd wat de update brengt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-11 09:03

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-11 09:03

Oke, de update!

Ik ben inmiddels 3 sessies verder dan mijn laatste update.

Vorige week hondsberoerd geweest, dus toen heeft ze een week rust gehad. Ik ben maandag weer voor het eerst met haar aan de gang gegaan.

Tijdens de voorgaande sessie was ik zover dat ik erop kon gaan zitten en met haar kon gaan stappen door de baan en omdat mijn streven is om wel iedere sessie iets van progressie te boeken, wilde ik daar dus minimaal eindigen.

Maar, omdat ik nog steeds niet fit was en het weer ook niet mee zat (waaide behoorlijk) hield ik even een slag om de arm. Eerst maar eens zien wat de dag brengen zou.

De eigenaresse van het paard hoorde mijn hese gebrabbel en had bij voorbaat al zoiets van: "Je bent ziek, het waait en ze heeft een week niets gedaan, dus erop gaan we vandaag maar niet", maar goed, ik ben altijd van mening dat zodra ik het punt bereikt heb dat ik van het paard 'op mag stappen' het eigenlijk niet uitmaakt hoeveel tijd er tussen zit, maar ik veelal toch altijd de daaropvolgende keer ook gewoon weer probleemloos mag opstappen.

Maar wetende hoeveel stress het de eigenaresse zou geven, heb ik dit vooraf maar even niet gemeldt.

Maar ik had natuurlijk al lang bedacht en gezien dat het best wel lukken zou

dus ja, dan moet je dat even tactisch oplossen en dan zet je gewoon vantevoren je cap maar op je hoofd :')

onder het mom van : "Tja, je weet maar nooit wat er gebeurd met dit weer!" haha!

Afijn, zelfde ritueel als altijd herhaald, eerst halstertje om, vervolgens gepoetst, zadeltje op en de bak weer in.

Vervolgens mijn standaard oefeningen gedaan, zoals volgen, achterwaarts, wijken voor druk etc.

Daarna haar voor mij uit laten lopen (dus ik met de leadrope erachter ipv ervoor) en dit alle kanten op. Zo heb ik hierbij aan de binnenkant van de bak gelopen, maar ook aan de zijde van de wand waardoor het paard dus moet wijken. Dit deed ze al heel netjes. Ook het maken van contact met de leadrope tegen haar lijf, waar ze in eerste instantie extreem heftig op reageerde (want stel je voor, tis een zweep

) dat ging ze al vrij snel 'accepteren' en kon ik met de lijn al langs haar hele lijf komen, zonder dat ze hierbij de benen nam.

En ook het commando: "Kom maar" zit er dusdanig goed in, dat bij het horen van het commando ze accuut haar oefening afbreekt, omdraait en naar mij toe komt lopen. Een stukje gehoorzaamheid wat ik onder het zadel, zeker bij een dergelijk paard, erg prettig vind. Ik moet bij zo'n paniekerend paard ten alle tijden tot haar door kunnen dringen. Ze moet blijven reageren om mijn hulpen, ook als ze met iets anders bezig is.

Vervolgens tonnetje er weer naast en er maar gewoon op gaan zitten :')

In eerste instantie weer een keertje afgestapt, want haar ademhaling stokte weer wat en vervolgens weer herhaald en vrij snel had ze een 'normale' ademhaling en ben ik door de bak gaan stappen. Eerst veel wendingen, om te voorkomen dat ze zich zou opblazen (wat ze vrij snel doet bij spanning) maar al vrij vlot ging ze ontspannen. Dus ja, eens zien hoe goed ze aan de hulpen staat?

oke.... DRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRAF!!!!

En daar gingen we :')

bewust blijven doorzitten nog, want je merkt dat dit paard vrij angstig reageerd op dingen boven in haar zichtveld. Dus spontaan gaan lichtrijden kan dan nog wel eens... euhmmm... interessante situaties opleveren. Dus gekozen op safe te spelen en maar te blijven doorzitten. Ze moet eerst meer gedesensibiliseerd worden op acties die boven haar plaatsvinden en zowiezo meer rust in het rijden zelf krijgen.

Zo nu en dan schrikt ze nog ineens, dan duikt ze in elkaar, maar het moment dat ze mijn stem hoort, ontspant ze eigenlijk vrijwel direct. Schrikken mag, als ze daarna maar weer stopt. Ik kan moeilijk tegen haar zeggen dat ze niet mag schrikken. De reactie is namelijk al geweest en was voor haar 'terecht' op dat moment. Belangrijkste is dat ik tot haar door kan blijven dringen. Ook alle oefeningen voor het wijken voor druk komen op zo'n moment natuurlijk van pas, want lichte druk op het touwhalster maakt wel dat ze tot stilstand komt, op het moment dat het haar te moeilijk wordt.

Daarnaast geeft structuur in de training ook veel rust aan zo'n paard. Eenmaal erop doe ik niet ineens iets totaal anders als het moment dat ik er nog naast sta. Ik herhaal enkel de oefeningen die ik vanaf de grond erin getraind heb. Die kent en begrijpt ze. Ik voeg er enkel een (levende en bewegende) ballast aan toe. Afijn, dit ging, zelfs met het slechte weer en het feit dat ze een week niets gedaan had, erg goed. Het vertrouwen is er en dat was bij dit paard het allergrootste manco en de reden dat ze na een periode van jaren nog steeds niet zadelmak was...

Maar goed, ik mag niet klagen, voorlopig rij ik nog steeds vrolijk in de rondte op mijn touwhalstertje

Op de vraag waarom ik niet met hoofdstel rij een heel simpel antwoord...

Een hoofdstel is bij mij vaak het laatste wat aan mijn harnachement wordt toegevoegd. Het nadeel van een hoofdstel is dat het bit in een paniekreactie een pijnprikkel geeft (paard komt tegen de hand en loopt in het bit) waardoor zeker een paniekerig paard eerder met een nog heftigere reactie komt dan de bedoeling was.

Dat touwhalstertje werkt ook wel in, maar als ze wegschiet en ik raak om wat voor reden dan ook uit balans, dan hang ik liever een keertje aan mijn halster, dan aan mijn bit.

Daarnaast vind ik het prettig als een paard eerst op zit te rijden is en tegen de tijd dat ik haar daar fijn aan het lopen heb, dan is het tijd voor een volgende stap en dat is het bit 'erbij'.

Deze stelregel gaat zeker niet altijd op, want in sommige gevallen verkies ik ook een hoofdstel of kaptoom, boven een touwhalster. Maar in dit specifieke geval (je bekijkt natuurlijk per casus, welk materiaal je wilt gaan gebruiken) is het van belang om zo min mogelijk druk en pijnprikkels toe te passen zolang het paard nog geen of onvoldoende vertrouwen heeft.

Het vertrouwen begint nu voorzichtig te groeien, maar is ook zo weer weg. En daar moeten we een beetje voor waken...

Update over de andere 2 sessies zal ik later even schrijven. Moet nu weer aan de gang!

**Geplaatst**: 17-09-11 09:14

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 17-09-11 09:14

Zoals ik het nu lees heb je de grootste struikelblokken al overwonnen en is het nu vooral een kwestie van vertrouwen houden en versterken en het paard zekerder van zichzelf maken.

Knap hoor en het klinkt zo simpel maar je weet precies wat je doet
ik denk niet dat zo maar iedereen je dit nadoet.

**Geplaatst**: 17-09-11 10:15

Geplaatst: 17-09-11 10:15

justkid schreef:
Knap hoor en het klinkt zo simpel maar je weet precies wat je doet
ik denk niet dat zo maar iedereen je dit nadoet.

Dat ik de up-date aan het lezen was, bedacht ik dit mij ook. Het klinkt zo simpel, maar dat is dan ook juist de kunst. Goed kijken naar het paard en jouw handelen daarop afstemmen.

**Geplaatst**: 17-09-11 12:20

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 17-09-11 12:20

Jullie gaan hard vooruit :-)

vind t knap hoe je t voor elkaar krijgt en ze jou nu aardig vertrouwd! Op deze manier gaan jullie er zeker komen

**Geplaatst**: 17-09-11 20:12

Geplaatst: 17-09-11 20:12

ik heb echt bewondering voor jouw manier van werken, wat moet jij een rust uitstralen naar zo'n paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-11 16:24

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-11 16:24

Oke, even al priegelend vanaf mijn gsm de laatste 2 updates

Nadat ik afgelopen maandag mijn eerste drafpassen heb gemaakt was ze woensdag weer aan de beurt.

De eigenaresse moest weg, dus ik was lekker samen met het paardje aan het keutelen. Weer exact dezelfde volgorde, die jullie nu inmiddels ook wel bekend is. Halstertje om, borsteltje erover, zadeltje op, bak in, eerst grondwerk wat ze overigens bijzonder goed deed! En vervolgens weer naast het tonnetje geparkeerd.

Een klein nadeel...

Er zaten geen beugels aan het zadel...

De eigenaresse was vergeten de beugels bij het zadel te doen, dus daar sta je dan haha! Maar goed, paardje ging zo fijn dat ik niet een stap terug wilde doen, maar juist vooruit wilde blijven gaan.

Dus wat doe je dan? Nou ja, dan doe je het maar zonder beugels.

Enige dilemma wat ik had was erop komen. Zonder zadel spring ik er zo op, maar met zadel en zonder beugels is toch erg onhandig hoor! Daar komt bij dat het zadel vrij hoog is, dus klim er maar eens overheen. Pffff...

De ultieme gehoorzaamheidstest dus!

Zo gezegd zo gedaan, binnen no-time zat ik erop. Daar schrok ze natuurlijk even van want dat was ze natuurlijk niet zo gewend, maar als ik er niet zeker van was geweest dat het zou lukken, had ik het ook niet gedaan. Het is het natuurlijk niet waard om al het opgebouwde van de afgelopen weken in 1x weg te gooien. Maar goed, dat was dus ook niet het geval.

Dus ze schrok even, ik sprak haar toe en kon eigenlijk direct tot haar doordringen en toen stond ze stil, ging het koppie omhoog ze kreeg ze haar welverdiende beloning.

Vervolgens weer wat wendingen gestapt om er voor te zorgen dat ze niet zou opblazen en ze ontspande en ik heb echt heerlijk gereden, met mijn touwhalstertje en zonder beugels haha!

Heel erg goed geeindigd!!

De laatste sessIe die ik met haar had was onze dagelijkse structuur overhoop wat haar veel spanning gaf. Ik liep namelijk flink in die ochtend en was bijna 2 uur eerder dan gepland met als gevolg dat mevrouw net buiten stond en helemaal uit haar ritme was toen ze kort daarna naar binnen moest om met mij aan de gang te gaan.

Dan merk je direct hoeveel baat dit paardje nog heeft bij een duidelijke structuur. Maar ook weer een goede oefening die eigenlijk wel binnen de tijdslijn paste. Goed om te zien hoe 'bereikbaar' ze voor mij zou blijven.

Heel bereikbaar bleek! Iets kieteliger dan normaal, maar na kort wat grondwerk te hebben gedaan (dat bouwen we steeds meer af, totdat ze genoeg rust heeft dat ik direct aan de gang kan) kon ik al opstappen en wegrijden! Echt zo braaf!!!

Met deze laatste sessie denk ik ook wel dat ik een beetje aan het einde van deze casus gekomen ben. Het grote probleem bij dit paard was dat ze na jaren van training door zeer gerenommeerde trainers nog steeds niet zadelmak was. Inmiddels zijn we op het unt dat het vertrouwen er is, ik rustig op kan stappen en met haar weg kan rijden en nu is het slechts een kwestie van bevestigen, kilometers maken en haar laten zien dat het werken met mensen eigenlijk toch wel heel leuk kan zijn!

Bedankt voor het volgen allemaal! Ik hoop snel met een nieuwe casus te kunnen komen.

**Geplaatst**: 18-09-11 16:59

Geplaatst: 18-09-11 16:59

Heel mooi gedaan en goed verwoord allemaal.

Heb net in 1 keer het hele topic gelezen

zo zie je maar weer dat met rust,regelmaat,respect en geduld een boel gedaan kan worden.

Top! Mijn complimenten! +:)+

**Geplaatst**: 18-09-11 17:08

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 18-09-11 17:08

@ Suelza Ga je nu de eigenaresse ook nog verder begeleiden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-11 17:17

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-11 17:17

Uiteraard, maar voorlopig is dit paard nog niet klaar hoor. Hier gaan nog weken, misschien maanden overheen eer ze goed vertrouwd, beleerd en bomproef is. Daarna zal ik inderdaad samen met de eigenaresse er naartoe gaan werken dat mijn werk afneemt en zij rustig instroomt.

Maar dat is vooralsnog niet aan de orde. Alleen zullen de komende weken vooral in het teken staan van herhaling en rustig opbouwen.

**Geplaatst**: 18-09-11 17:22

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 18-09-11 17:22

net even je hele topic doorgelezen, erg interessant!
ongelofelijk knap wat je doet, ga het ook zeker volgen.

**Geplaatst**: 18-09-11 18:01

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 18-09-11 18:01

Zou je ons tzt eens een up-date kunnen geven van hoe het met de eigenaresse en het paardje gaat?
Misschien wil ze zelf ook wel een topic openen.

**Geplaatst**: 18-09-11 19:03

Geplaatst: 18-09-11 19:03

ja,is mijn vraag ook.
het vervolg met de eigenaresse

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-11 19:36

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-11 19:36

Voorlopig is het de bedoeling dat ik het paard nu zelf ga beleren en pas als het helemaal safe is en alles is bevestigd, wilt ze er zelf verder mee aan de gang. Maar dan zijn we echt wel een tijd verder. Het proces van beleren gaat nu pas beginnen

en zoals jullie zelf wel begrijpen is dat een proces wat echt nog wel tijd inbeslag zal nemen.

Maar de casus vwb het niet zadelmak te krijgen is opgelost, het paard is inmiddels zadelmak en het beleerproces kan nu eindelijk van start

en daar maak ik mij niet zo'n zorgen om. Ook niet om het feit dat de eigenaresse er straks zelf verder mee moet gaan. Dat komt wel goed. Maar de komende 3 maanden wilt ze zowiezo dat ik haar doortrain. Zij heeft geen haast, ze heeft nu al zo lang gewacht. Ze heeft het er graag voor over en wilt dat het nu goed gaat...

En dat gaat zeker lukken!

**Geplaatst**: 18-09-11 21:47

Geplaatst: 18-09-11 21:47

ik heb geen haast.
maar ooit een berichtje en het liefst een foto

met de eigenaresse er op zou leuk zijn.
al was het over een jaar.

dat zou de ultieme afsluiting van het topic zijn.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:58

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 19-09-11 18:58

super en eigenlijk nog best snel... sneller dan ik had verwacht eigenlijk.
Vond het het heel erg leuk en leerzaam om mee te lezen en kijk uit naar een eventuele volgende casus.

Natuurlijk nog veel plezier en succes bij het trainen en bevestigen van dit paardje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-11 08:01

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-11 08:01

mariska32 schreef:
ik heb geen haast.
maar ooit een berichtje en het liefst een foto met de eigenaresse er op zou leuk zijn.
al was het over een jaar.

dat zou de ultieme afsluiting van het topic zijn.

Haha, ik denk niet dat de eigenaresse er op zit te wachten dat ik een foto van haar ga plaatsen hier :')

Maar ik zal nog wel laten weten hoe het afloopt...

Momenteel gaat de merrie erg goed en zijn we van een touwhalster overgestapt naar een bitloos hoofdstel (daar wilt de eigenaresse straks mee kunnen rijden) en kunnen we het grondwerk na 4 weken overslaan en is het direct opstappen en wegrijden.

Alles wat nieuw is geeft haar standaard 1 sessie spanning en op het moment dat je daar weinig aandacht aan besteedt, dan is het ook gewoon goed. Verder zijn we nu echt aan het 'basis' beleren bezig. Dus het leren zoeken van ontspanning onder het zadel en het langzaamaan aan de hulpen zetten.

Nooit verwacht dat het zo snel zou gaan, gezien de achtergrond van het beestje en het feit men er al zo lang mee bezig is geweest, maar kennelijk bleek de oplossing weer eens veel eenvoudiger en meer binnen bereik dan men al die tijd had gedacht

Laatst bijgewerkt door Suelza op 23-09-11 08:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-11 08:06

Geplaatst: 23-09-11 08:06

dat zou leuk zijn.

het gaat zeker snel!
klinkt geweldig allemaal.

**Geplaatst**: 23-09-11 08:10

Geplaatst: 23-09-11 08:10

Leuk om je verslag te lezen Elise, zo zie je maar weer wat je met rust en regelmaat voor elkaar kan krijgen

Ben benieuwd naar je volgende casus!

**Geplaatst**: 23-09-11 08:33

Geplaatst: 23-09-11 08:33

Respect voor de wijze waarop je met dit paard aan de slag bent gegaan. Maar wat ik mij afvraag.. en dat is niet aanvallend bedoeld is waarom men (de eigenaar en jij) het nodig vond om dit paard te gaan berijden.
Het is niet jouw eigen paard dus zal er enig moment komen waarop de eigenaresse het over zal nemen. Je schrijft dat dit doel nog erg ver weg is dus waarom is er voor gekozen om toch weer met het paard aan de slag te gaan?
Het paard zelf vraagt er in principe niet om om gereden te worden en die doe je er dus niet echt een plezier mee. De enige die er plezier aan beleeft of wil beleven is de eigenaar van het dier. Persoonlijk had ik het paard in zijn/haar waarde gelaten en het paard niet meer aan deze trainingen laten ondergaan. Het paard had volgens mij een prima leven bij de eigenaar en ik zou er hooguit wat grondwerk mee hebben gedaan. De mens heeft dit paard een trauma bezorgt en ik vraag mij dus af waarom er nu zo nodig gereden moet gaan worden.

Nogmaals, jij bent handig genoeg om met dit paard aan de slag te gaan en als het jouw eigen dier was had ik het begrepen. Maar het is niet jouw eigen paard. Dus eerst moet het paard de moeilijke weg gaan om vertrouwen te krijgen en dan is er nog werk zat voor de eigenaar. Niet iedereen heeft het talent zoals jij dat hebt dus ik weet niet of dit wel een happy end gaat krijgen.
Persoonlijk had ik er niet eens aan begonnen en het paard gewoon paard laten zijn. Het geluk van een paard zit hem nml. niet in het rijden ervan.

**Geplaatst**: 23-09-11 08:47

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 23-09-11 08:47

Ik vind het altijd erg boeiend om goede trainers aan het werk te zien. Dus toen ik per toeval bij dit topic kwam, ben ik het ook meteen gaan volgen.
Heel mooi om te lezen.
Jammer dat ik de meeste foto's hier niet kon openen, maar het was evengoed interessant.
Ik hoop dat ook je volgende casus te kunnen volgen.
Misschien daar in dit topic even een verwijzing naar doen, zodat ik het niet mis?

Dressage4U.. mij lijkt dat de eigenaresse het paard heeft om ermee te rijden of dat dit iig haar wens is. Waarom zou je een jong paard dan afschrijven als rijpaard, alleen omdat er menselijke fouten zijn gemaakt die duidelijk te corrigeren zijn?

Ik ben het met je eens dat er meer is dan rijden, maar ik ben ook reeel. Ik rij mijn paarden ook. Niet voor hun plezier (hoewel ik erg mijn best doe om het leuk voor hen te houden), maar voor mijn eigen plezier.
Zolang dat met respect voor het dier gebeurt en erop wordt toegezien dat het ook voor het paard een interessante gebeurtenis kan zijn, zie ik daar geen probleem in.

Een goed gereden paard kan het werk onder het zadel als een leuke uitdaging ervaren. Net zo goed als dat onze paarden staan te popelen als we de bossen intrekken.
Niets mis mee, denk ik.

Maar goed.... de vraag was niet voor mij ...

**Geplaatst**: 23-09-11 10:09

Re: 'een sprookje of een nachtmerrie?' [casus]

Geplaatst: 23-09-11 10:09

Heb net de 7 pagina's doorgelezen.
Mooi om te zien (nou ja lezen) hoe je naar het paard kijkt en hoe je er op reageerd (of juist niet reageerd)

Op zich wel een heel leerzaam topic.

Ben wel benieuwd hoe dit verder gaat en natuurlijk hoe je nieuwe gevallen aanpakt.

**Geplaatst**: 23-09-11 14:02

Geplaatst: 23-09-11 14:02

liljebo schreef:
Ik ben het met je eens dat er meer is dan rijden, maar ik ben ook reeel. Ik rij mijn paarden ook. Niet voor hun plezier (hoewel ik erg mijn best doe om het leuk voor hen te houden), maar voor mijn eigen plezier.
Zolang dat met respect voor het dier gebeurt en erop wordt toegezien dat het ook voor het paard een interessante gebeurtenis kan zijn, zie ik daar geen probleem in.

Een goed gereden paard kan het werk onder het zadel als een leuke uitdaging ervaren. Net zo goed als dat onze paarden staan te popelen als we de bossen intrekken.
Niets mis mee, denk ik.

Maar goed.... de vraag was niet voor mij ...

Dat is ook zo. Ik rijd ook op mijn paarden. Alleen zijn de meeste geen getraumatiseerde paarden en het paard wat hier besproken wordt is dat wel. Daar zit voor mij het verschil in. En niet eens als het paard van Suelza zelf was want zij heeft veel gevoel en kennis maar ik vraag me af ofdat de eigenaresse dit voor elkaar gaat krijgen met dit paard. Zijn het alle moeite en kosten waard? Voor het paard hoeft het vast niet.

Toch wil ik jullie veel succes toe wensen.