Earth schreef:Nja ik vind het geen schande dat je een paard in laat slapen als hij levensgevaarlijk wordt als je een keer je route niet opvolgt. Want het is niet ff stout een bokje, het is verongelukkend link. Dan vind ik het geen schande, dat je kiezen voor je veiligheid en voor die van je paard.
Dat ben ik met je eens. Alleen is dit pas 1 keer écht voor gekomen. Dat ik zeker weet dat het dat was. En natuurlijk is die ene keer al te veel. Daarop wil/wou ik niet zeggen oke dat is het dan. Maar als dit nog eens gebeurt zonder dat ik er een aanleiding voor kan vinden (of een aanleiding vind waar ik geen kant mee op kan) dan is het bekeken. En ja, hopelijk kom ik daar dan goed vanaf. Maar wellicht gebeurt het ook wel niet meer.
sharonsemme schreef:Jeetje TS, ik ben al een tijdje stille meelezer. Ik vind dat je zo enorm veel over hebt voor je knappe dier. Ik kom niet met adviezen, ik weet het niet beter, wilde alleen even zeggen.. Respect!! Ik hoop voor jou dat ze weer veilig gaat voelen, en dat jullie samen een toekomst hebben. Als dat niet zo zal zijn kan je in elk geval zeggen dat je alles hebt geprobeerd uit liefde voor je paard.
Dankje! Ik hoop het ook!! En anders heb ik in ieder geval naar mijn mening genoeg geprobeerd.
JeanneV schreef:Het is goed dat je op alle mogelijke manieren probeert om het gedrag te doorbreken. Complimenten voor dat!! Waar ik dan wel weer bij nadenk.... ze loopt nu best lang en uit elkaar... en gezien dat ze zo scheef is betekent ook dat de trainer geen echt werk van der vraagt.. wat gebeurd er als je dressuurmatig weer de grenzen op zoekt en het lastig maakt... dat is juist het punt waar dit soort merries de handdoek in de ring gooien.
Dankje! Dat vraag ik me zeker ook af. Dat is iets wat ik in de komende weken ga hopen te ontdekken. Afhankelijk van of we daar al richting toe kunnen. Maar dat vraagstuk is hier ook al opgekomen.
DuoPenotti schreef:Dapper dat je haar zelf gereden hebt.
Kun je haar daar nog een poos laten staan? Is dat financieel haalbaar en daar dan onder begeleiding rijden.
Voorlopig wel! Ik heb financiële ruimte dat ze, als het nodig is en we zien positieve dingen, ze er kan blijven staan en ik haar daar ook onder begeleiding kan rijden. Maar ook dat als ze weer naar huis komt we wel daar heen gaan voor begeleiding.
Geld wat ik hier in stop kan ik straks niet meer aan een ander paard uit geven indien dit fout gaat natuurlijk. Dat gaat van dat geldpotje af.. Maar zo lang er duidelijk verbetering in zit kan en wil ik het er aan spenderen.
Tessaaa schreef:Ik heb het topic grotendeels doorgelezen, maar schrik toch van sommige zaken die genoemd worden. Zaken zoals een tongriempje, meerdere malen longeren/rijden op een dag. Ik heb het gevoel dat er redelijk hardhandig met het paard wordt omgegaan. Ik denk echt dat je niet op het goede spoor zit hiermee en dat er beter naar het paard geluisterd moet worden. Hiermee bedoel ik niet dat je een paard nooit mag corrigeren natuurlijk. Ik zag eerder dan Featherlight Horsemanship werd aangehaald. Ja de wachtlijst is lang, maar laat jezelf op de wachtlijst zetten, zet het paard op de wei en over een paar jaar heb je een wereldpaard eraan. Ze is nog jong zat. Het paard uit mijn profiel Gangster is daar geweest. Je moest wel echt levensmoe zijn wilde je daar nog opstappen. Legio lesgevers en gedragsdeskundigen konden er niks mee. Na een periode Featherlight gaat het nu al 2 jaar supergoed. Ik kan gerust een maand nu niet rijden en dan is het opstappen en wegrijden. Hij heeft het gedrag (afkloppen) nooit meer vertoond. Ondanks dat ik het echt wel spannend vond aan het begin.
Hardhandig valt gelukkig reuze mee, wel duidelijk. Al ben ik zelf zeker ook niet van een tongriempje o.d. maar als dat nodig is om de cirkel te verbreken dan moet dat maar even.
Als Feather Light niet zon ontiegelijk lange wachtlijst had gehad was ze waarschijnlijk daar heen gegaan. Als die kosten te dragen zouden zijn dan (geen idee wat ze vragen).
Maar die tijd wil ik ons gewoon niet geven, dat is te lang en kost te veel geld zonder ook maar enige vorm van zekerheid of verbetering/verslechtering of iets te hebben.
Heel fijn dat jou paard daar zo goed geholpen is en jullie nu weer fijn kunnen rijden!!
belle_boef schreef:Ik vind dat ze er best lekker bij loopt. Ik vermoed dat dit gewoon een no nonsens paard is. Rijden en niet denken. Jij bepaald anders gaat zij bepalen en dan bedenkt ze niet de veilige dingen.
Ik gok dat als je nog een tijdje zo door gaat en je er weer zeker op gaat voelen het wel goed kan komen. Denk echter niet dat je de eerste jaren toe Komt aan relaxt rijden, zo’n paard vraagt continue scherp zijn en leiding geven.
Dankje! Dat zei deze meneer inderdaad ook al haha, niet nadenken maar doen, rijden.
Ik hoop het! En dat het relaxt rijden zonder nadenken 'wat als' wel wat sneller weg gaan ondanks dan toch scherp te zijn. We gaan het zien!
fransje23 schreef:Je kunt je afvragen of je een levend wezen als investering moet zien. Maar dat is een ethische kwestie die hier niet thuis hoort.
Ik vind het feit dat ze geen pijn lijkt te hebben wel positief.
Maakt het naar mijn idee wel lastiger om een einde haar leven te maken. Ze kan pijnvrij leven en gereden worden maar mogelijk is ze qua karakter niet het geschikte paard voor ts.
Ben wel benieuwd hoe het zich verder gaat ontwikkelen!
Tongriempje heb ik bij rijpaarden nooit gezien. Is wel symptoombestrijding want waarom is ze zo onrustig in haar mond?
Dat vonden wij inderdaad ook positief! Het kan inderdaad zo zijn dat als ze gewoon fatsoenlijk gereden kan worden zonder hulpdingen e.d. het nog niet met mij gaat en ik gewoon niet de ruiter ben die dit paard nodig heeft.
Ze heeft vanaf het zadelmak maken altijd al heel onrustig gedaan met haar hoofd. Op het begin mocht je ook niet aan haar oren komen en heeft de osteo flink wat moeite gehad om haar bij haar hoofd te behandelen. Bij de zadelmak maker hadden ze toen meerdere Everdales staan die allemaal heel onrustig in hun hals/hoofd/aanleuning waren en het lang duurde voordat dat stabiel was.
Inmiddels heeft ze uitgevonden dat ze haar tong kan gebruiken om over het bit te gooien maar ook om druk te zetten. Hoe/wat dit precies zit durf ik niet te zeggen. Weet alleen dat ze zo slim is dat ze weet hoe ze tonggebruik tegen iets kan gebruiken zonder dat deze buitenboord hoeft te zijn.
Waar dat precies vanaf komt is mij onduidelijk.
Myrthe1 schreef:Vanaf de zijlijn is het allemaal zo makkelijk...
Ik wil even zeggen: super veel respect voor je!! Dat je haar nog een kans geeft en er weer op gaat! Denk dat menig persoon dat niet meer geprobeerd zou hebven.
Vind het er ook redelijk relaxed uitzien zo vanaf het filmpje.
Ik hoop echt voor je dat dit gaat werken!
Zet m op!
Dankje! Let's hope so!
Askja schreef:Je investeert veel in je mooie paard, wat prijzenswaardig is.
Wel zou ik een beetje afstappen van de droom/ambitie om met dit paard de komende jaren op hoger niveau sport te rijden, zowel voor jezelf als voor het paard. De gestelde diagnose betekent m.i. dat het paard een langdurig, geduldig revalidatietraject nodig heeft waarbij het lichaamsgebruik feitelijk opnieuw geprogrammeerd moet worden.
Dat wil niet zeggen dat het nooit wat kan worden qua dressuursport, maar als je niet zo veel verwacht/hoopt, word je ook minder snel teleurgesteld. En kan het alleen maar meevallen.
Heb je overigens de door Fransje123 op pag 4 gelinkte website al bekeken? Daar staat veel waardevolle informatie over de afwijking aan C6-C7 die voorzover ik het uit jouw verhaal heb begrepen ook bij jouw paard is vastgesteld.
Als je openstaat voor wat een minder orthodoxe maar m.i. zeer waardevolle benadering van dressuurmatige (revalidatie)training, kan ik je per pb wel wat tips en info verschaffen.
In de tussentijd hoop ik dat je paard de huidige training goed op blijft pakken, en dat er perspectief is op duurzame verbetering, zodat je veilig en plezierig verder kunt met Krisje. Want het lijkt me een machtig leuk paard!
Dankje! Ik heb ook niet de illusie dat dit paard over 2 jaar in het ZZZ loopt. Zou leuk zijn als dat zou lukken, uberhaupt om er te komen haha.
Maar als we gewoon op een normale manier met elkaar kunnen werken maakt het mij niet echt uit hoe lang het duurt. Als ik er een jaar in moet steken om haar gewoon op een fatsoenlijk L1 niveau te krijgen dan is dat zo. Als ze eenmaal echt goed loopt en de pijnpunten van nu bevestigd zijn zal het vanzelf hard zat gaan.
Website heb ik zeker bekeken! Valt me wel veel op dat er met deze aandoening ook heel veel van artrose gesproken wordt. Iets dat bij Krisje (nog) niet zichtbaar was. Dat is wel iets wat ook gemonitord zal moeten worden denk ik.
Ik zal je pben, informatie is altijd goed! Kan er vast altijd wat uit halen.
DuoPenotti schreef:Zover ik begrepen heb heeft dit paard al bij een hoog aangeschreven revalidatie stal gestaan. Tenminste dat is de eerste naam die altijd op bokt geroepen word. En die gingen er niet mee verder.
Ik vind het ook lovenswaardig wat Ts probeert. Loopt het dan niet als gehoopt hoeft er niet gezegd te worden.. Had ik maar..
Dankje! Ze heeft er in die tijd niet gestaan maar wel onder hun monitor gestaan zegmaar.
Er was geen plek en in overleg vonden hun dat ik er zelf ook voldoende op een goede manier mee kon. Iig een plek waar paarden niet zo gauw afgeschreven worden.
tita schreef:Eerste naam die bij mij altijd naar boven komt is Gert van den hof en die man gaat niet snel door.
Ik heb alle respect voor de TS ik heb wel een idee hoe ze zich voelt ..... de angst het doorzettingsvermogen....bang van falen.
Maar soms is het gewoon teveel wat je probeert....ik vind dat je lang doorgaat niet voor je paard maar voor jezelf een keer een gekke blij of gevaarlijke Kris en je staat weer 3 stappen terug is mijn ervaring
Dat kan zeker zo zijn inderdaad. Gelukkig ben ik vanuit andere paarden eerder en mijn andere paard ook al het e.e.a. gewend en heb ik maar al te vaak tegenslagen ervaren. Ben wat dat betreft al geoefend in er weer uit komen 
Maar er kan zeker een keer komen dat je er niet meer bovenop komt. Heb van een paard van vroeger ook echt jaren last gehad. Als zij haar hals op een bepaalde manier hield wist je wat er komen ging. Heb wellicht 10 jaar lang bij elk paard wat ook maar iets in die richting deed gedacht 'ojee'. Maar uiteindelijk ben ik daar ook af gekomen.
Heb wel voor mezelf besloten dat dit het laatste is wat ik er aan probeer. Dit kost genoeg geld.
Om er volgens nog eens naar Feahter Light o.d. door te gaan gaan we niet doen. Die tijd wil ik haar en mezelf niet meer geven, dat is gewoon te lang. En zal ook best behoorlijk wat knaken kosten denk ik zo. Vind dit allemaal bij elkaar al genoeg kosten 
Ik ben afgelopen zaterdag weer gaan rijden. Ging weer best oke! Was in een kleine binnenbak in de buurt.
Hij heeft er inmiddels ook een paar keer op gezeten zonder te longeren maar raad voor mij aan om haar gewoon te longeren voordat ik er op ga zodat ze de meeste energie iig al kwijt is.
Begeven moment trok hij ineens een schuifdeur tussen deze bak en een andere bak open. Dus Krisje op de rem, ik schrik zelf ook en kijk waar dat helse kabaal vanaf kwam. 'Rijden, door rijden!' Ja uh 
Toen wat geoefend met dat ik Krisje haar aandacht bij mij hield terwijl er alles om ons heen gebeurde. Ze mag best kijken, maar wel door lopen en als ik een hulp geef moet ze weer bij mij zijn. Dat lukte aardig.
Daarna door naar de andere grote bak en daar galopperen. Vond ik weer wat spannend maar het ging goed! Kon mijn eigen spanning ook veel sneller af laten vloeien zonder al te veel moeite.
Wel soms wat commentaar van Krisje op een hulp gehad. Niet dat ze stout was o.d. maar gewoon dat ze net een beetje terug komt terwijl je been geeft of met haar buik tegen je been drukt o.d.
Niets heel spannend maar wel een punt waar van je zegt, daar begint de ellende als je dat verder laat gebeuren. Dat moet ze gewoon niet doen. Maar eerder mepte ze dan gewoon direct naar je been.
Ook veel positieve dingen gelukkig. In draf begint ze soms echt wat vanuit haar schoft te klimmen, ze voelde een stuk minder zwabberig en haar stap was ook weer beter.
Komende week ga ik 2 keer rijden. Week erop misschien 3 keer als dat lukt. Hoe vaker ik zelf kwam rijden hoe beter zei hij 
. Mijn moeder probeert ook mee te gaan zodat ze ook wat kan filmen zodat ik het zelf ook kan zien. Kan toch ooit anders voelen dan dat het beeld is.
Geplaatst: 07-02-21 21:33 
. (En dan natuurlijk wel daar gaan lessen!)
. 
