Wat een verhaal zeg.... Ook ik wens je heel veel sterkte voor morgen (en de rest van de dagen die komen). Afgelopen donderdag hebben mijn man en ik ons paard in laten slapen. Bij de dierenarts. We zijn bij onze kanjer gebleven tot en met het einde. Ik heb hem gerustgesteld en gezegd dat het goed was. Dat er geen hufterigheid meer zou zijn, geen mensen die het allemaal beter wisten, niemand die meer over zijn grenzen zou gaan. Het was goed zo, heb ik hem steeds maar ingefluisterd. Alleen ben ik vergeten om mijn excuses te maken aan hem
Nogmaals: sterkte... Verder geen woorden meer voor....
Laatst bijgewerkt door Nicky1963 op 01-07-14 00:01, in het totaal 1 keer bewerkt