Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
BailyKarlos schreef:Ik heb er een dag over na moeten denken, hoe ik op je topic zou moeten reageren en ik weet het nog steeds niet.
Ik heb het gelezen met tranen in mijn ogen en een steen in mijn maag.
Herkenning van hoe je je voelt ook al heb ik bewust kunnen kiezen en jij niet.
Voor mij is het nu een jaar en bijna 2 maanden geleden (dat klinkt lang maar voelt heel kort) en ik kan je eigenlijk niet zeggen dat ik het meer geaccepteerd heb of mij er echt bij neer kan leggen.
Erover praten of foto's/filmpjes bekijken kan ik nog steeds niet (tenzij ik het me kan veroorloven om een dag in tranen te zitten en dagen deprie te zijn erna).
Dus of je er ooit overheen zal komen kan ik je niet zeggen. Ik denk dat je leert leven met dat gat dat in je hart zit. Na een tijd zal je aan haar terugdenken zonder die gruwelijke laatste beelden voor je te zien. Dan zijn het de mooie en fijne herinneringen die je voor je ziet. Dan praat je vol trots over bijzondere dingen die jullie samen beleefd hebben.
Maar nu is dat gat nog een pijnlijk grote wond. Die moet eerst helen en dat heeft tijd nodig.
Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen. En je merrie was echt een prachtdier.