Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-08-10 16:46

Geplaatst: 12-08-10 16:46

Kim mijn fjord liep ook nergens tegenaan... de diagnose was een grote schok.
Je kunt het controleren door je hand vlak voor het oog te houden en dan beheerst maar snel je wijsvingerde vinger naar het oog te bewegen alsof je het oog wil raken. Wel opletten dat je geen lucht verplaatst met je hand. Als ze het oog niet meteen sluit als je vinger er aankomt is de reflectie onvoldoende.

**Geplaatst**: 12-08-10 16:47

Geplaatst: 12-08-10 16:47

Zag ze de gelegenheid op een bepaalde plek? Je zegt dat ze weer is gaan rennen, kan je dit vergelijken met een plek die ze misschien eng vind of was het zomaar uit het niets?

**Geplaatst**: 12-08-10 16:48

Geplaatst: 12-08-10 16:48

Is er op stal iets verandert aan hoeveelheid gras, ander hooi, minder in de wei of het gras op?

Het heeft ons echt een tijd geduurt voor we erachterwaren dat Connor door gebrek aan ruwvoer juist drammerig en onrustig werd met zelfs vluchtgedrag. Alsof hij net als vogels op reis MOEST om te overleven.

**Geplaatst**: 12-08-10 16:49

Geplaatst: 12-08-10 16:49

KoudbloedKim schreef:
Sleeper: Dat dacht ik ook.. het was me vast wel gelukt, maar wel met veel risico's aangezien er een weg liep.

Chocobroodje: Die was er ook, maar zij had te weinig tijd..

Tass: Ik let heel erg op mijn houding, op mijn lichaamstaal.. maar ik ga met grondwerken verder.
Morgen ga ik daar weer mee aan de slag.

Natje82: Wat ik met mijn reactie naar jou toe bedoelde, is dat ik het nergens over paniek heb gehad van vandaag.

Monica08: Ze is de wei ingerend, ik heb mijn wijsvinger verbonden, daarna ben ik naar haar toe gelopen, heb haar in de binnenbak gezet zodat ze even uit kon razen.
Daarna touwhalster om gedaan, die scherper inwerkt dan haar normale halster, rondjes over het terrein gelopen.
Dat ging in het begin toch vrij goed.. was van plan om dat vol te houden tot ze weer ontspannen mee liep, maar daar kreeg ik geen kans toe.
Want ze zag een gelegenheid om weer van me weg te rennen.
Dit gaat zo ongelofelijk snel dat ik niet in kan grijpen.
Daarna weer gepakt, rondje gelopen, ook daarna weer hetzelfde als in het filmpje, maar ook weer op het terrein.. en toen is ze uiteindelijk ook weer gaan grazen.

Pion: Ik snap wat je bedoeld, maar zoals je in het filmpje kunt zien, kun je op zo'n moment niet meer bij haar neus.
Dit gebeurd zo snel dat het gebeurd is voor je het weet.
Een klap tegen haar buik/flank/billen komt totaal niet binnen bij haar.

Sythaa: Ze eet goed, mest in de wei en ze drinkt volgens mij ook normaal, al wou ze dinsdag en vandaag geen water uit de emmer, maar dat komt vaker voor.
Haar oren en ogen ga ik morgen controleren, al weet ik bijna zeker dat aan haar oren niks mankeert en aan haar ogen ook niet, aangezien ze nergens tegen aan loopt.

Karuna: Hm, te weinig ruwvoer.. daar moet ik op gaan letten.
Ik hoop dat Kim dat niet heeft.. lijkt me erg heftig.

Sythaa: Ik ga het morgen controleren.

sorry, mijn fout

**Geplaatst**: 12-08-10 16:53

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 16:53

Trekpaardluf, Rowan is er na zondag niet meer geweest, maar ik weet zeker dat ze dit bij haar ook zou doen.
Rowan is ook mini dus die houdt haar dan ook echt niet.

Sythaa: Bedankt voor de tip.. ik neem mijn goede camera mee en als ik het niet vertrouw, maak ik er een filmpje van.

Monica08: Ehh.. dinsdag gebeurde het toen we bijna weer terug waren.. je hebt namelijk een |weg| |gras| |fietspad| en nog wat boompjes en struiken.
Wij reden dus op het gras en waren bijna aan het eind, daar stond hoog onkruid en ik kreeg net per pb een optie dat daar wel eens een dood dier in kon hebben gelegen.
Nouja, daar was dus echt bang en normaal gesproken kan ik bij iets 'engs' met bemoedigende woorden en een beetje beendruk gewoon erlangs, maar dat kon deze keer niet.
Er was wel íets, maar ik zag/rook het niet..

Karuna: Nee, er is niks veranderd.

Natje82: Geeft niks..

**Geplaatst**: 12-08-10 16:55

Geplaatst: 12-08-10 16:55

Vreselijk, zeker met zulk sterk/krachtig paard, zelf was mijn vorig paard een vrij zware Ierse cob, die ook wel de leiding graag overnam, met haar moest ik heel correct omgaan, altijd mij laten gelden en dan was het goed voor haar, mezelf heeft ze me meermaal een zere vinger bezorgd en 2 hernia's in mijn hals.

Onze relatie zat wel goed in de weide, maar niet daarbuiten, ik heb toen me laten begeleiden en met grondwerk is het goed gekomen.

Maar van zodra ze weer over de schreef ging, moest ik haar op haar plaats zetten. Dit vond het paard best erg, en heeft ze zich eigenlijk daarna altijd netjes gedragen.

Nu ik overgestapt ben naar warmbloedpaarden (ook omdat ik last ondervond van pijn in liesstreek als ik ze reed), merk ik wel een groot verschil, mijn zusje's haf en mijn vorig paard hadden typische koudbloed karakters, heel lief, maar toch het liefst hun eigenzin door willen drijven als het hun past. Warmbloeden zijn precies makkelijker te kneden al zal het ook niet voor alle wb opgaan.

Hoe graag ik ook koudbloeden zie, ze zelf houden doe ik niet meer. 2 zware hernia's waar ik van tijd tot tijd nog last van ondervind is genoeg. Maar dat is mijn verhaal zo hoeft de jouwe niet te eindigen.

Als je met Parelli bezig bent kan je veel met haar bereiken. Veel plezier met haar.

**Geplaatst**: 12-08-10 16:55

Geplaatst: 12-08-10 16:55

En toen ben je daar later weer heen gegaan??

**Geplaatst**: 12-08-10 16:55

Geplaatst: 12-08-10 16:55

Tineke, ik denk dat Gooya met haar post echt op de goede plek zit. Want jij vindt dat je alle liefde die je erin stop, in veelvoud terugkrijgt, en je houdt zoveel van haar omdat zij jou uit zo'n diep dat heeft gehaald. Prima!

Maar: het is een paard! Geen mens. Ze zal alleen al om dat feit nooit dezelfde loyaliteit naar jou toe hebben zoals jij die voor haar voelt. Het is een paard!

En elk paard, zonder uitzondering, zal gebruik maken van de ruimte die een mens het geeft.
Ik denk dat er met de komst van die Ben iets in haar is wakker gemaakt. En door de ongelukkige samenloop van gebeurtenissen, heeft ze per ongeluk geleerd dat ze helemaal niet rustig HOEFT te staan, en dat ze zich los KAN rukken, om te doen waar ze zin in heeft.
Die mogelijkheden zijn haar 'geboden'. Hoeveel je ook van haar houdt. En alleen een heel sterk en kordaat optreden, waarbij de haar nieuwe trucjes NIET kan flikken, zal haar weer respect voor ou opleveren. Want weet heel goed: het feit dat ze nu weet en heeft geleerd dat ze zich kan losrukken, is geen kleinigheid. En ook bij paarden is het zo dat liefde alleen niet genoeg is. Love, language, leadership, in evengrote porties. Dat is wat een fijn paard en een fijne band ermee creeert.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:02

Geplaatst: 12-08-10 17:02

Wat vervelend zeg dat ze zo doet. Ook echt dat stuk dat ze weg loopt en jij haar tegen houdt, ze negeert je volledig ...

Heb ik ook een tijdje met mijn paard gehad. Van de een op de andere dag sloeg ze om van een (het is gewoon een bloedpaardje) van een redelijk rustig paardje naar een enorme draaikont met paniek in haar ogen. Had toen en heb nu nog steeds geen idee waar het vandaan kwam. Het is een kleine KWPN'er maar ze was nergens van onder de indruk, ook geen corrigerende (harde) tik en normaal schrikt ze al van een zachte tik. Ze heeft in die periode denk 4 halsters kapot getrokken om niks. Drie keer toen ik erbij of er vlakbij stond (opeens hangen en helemaal in paniek) en 1x toen ik er niet bij was. Zij had in die tijd vaak een hele angstige blik maar toch kon ik in de wei of als ze los was gebroken gewoon bij haar komen en weer pakken. Ook met rijden was zij verschrikkelijk dwars ... Van dingen schrikken die ik heel niet zag en gewoon dwars zijn. Ook leek ze het steeds minder leuk te vinden.

Zat er echt een tijdje doorheen en heb haar ook een soort van genegeerd. Op een gegeven moment reed ik niet meer maar kwam om te poetsen en soms longeren. Heb ook echt een tijd gehad dat ik alleen kwam kijken of ze nog helemaal heel was. Voordat ik mensen over me heen krijg, ze staat als het weer het toe laat 24/7 op het land en anders overdag in de paddock.

Opeens veranderde zij van gedrag, opkijken als ik kwam, naar me toe lopen en opeens kon ze weer stil staan tijdens het poetsen. Leek opeens dat ze er weer zin in had. Het heeft echt weken geduurd en uiteindelijk had ik zin om weer een keer te rijden. Had haar nog nooit zo braaf meegemaakt. Was weer een beetje wennen aan elkaar maar dat rare gedrag was weg.

Misschien dat jullie een beetje in een sleur zitten? Dat is een beetje wat ik bij mijn situatie kon bedenken ...

**Geplaatst**: 12-08-10 17:04

Geplaatst: 12-08-10 17:04

Wat ik zo lees klinkt het een beetje alsof ze je aan het uitproberen is

Dat is natuurlijk wel lastig en vervelend, maar er is wel iets aan te doen.
Ik zou inderdaad streng optreden en duidelijk maken dat je dit gedrag niet pikt van haar

Want anders loopt ze straks nog meer over je heen dan ze nu al doet, en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling!

**Geplaatst**: 12-08-10 17:08

Geplaatst: 12-08-10 17:08

Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is het eerder door iemand opgemerkt, maar misschien is het iets wat ze ruikt???
Mijn Engelese Volbloed merrie bijvoorbeeld vertoonde dit soort gedrag als ze een dood dier rook of als ze een kipnugget of een vleespan rook.
Momenteel is het heel erg bedervelijk weer, alles bederft in no-time, een dood dier of iets anders kan dus binnen enkele dagen enorm gaan stinken.
Een paard heeft een heel goed reukorgaan en het kan heel goed zijn dat zij het ruikt en jij niet.
Dat ze naar de wei wil is misschien wel logisch ze zoekt de bescherming van de kudde.

Dit soort gedrag is heel vervelend en maakt een enorme aanslag op je vertrouwen in je paard.
Ik zou haar niet straffen, maar net doen of merk je het niet.
Als er idd iets is wat haar angst aanjaagt en jij er in haar ogen ook op gaat reageren wordt het alleen maar erger.
Neem als je met haar aan de hand loopt wat lekkers mee zodat je haar af kunt leiden.
Of zet haar gewoon een weekje aan de kant, niet rijden alleen even kijken en knuffelen, zodat het gestress geen gewoonte gaat worden, misschien is dan na een week alles weer normaal.

Het gaat erbij mij niet in dat een paard zomaar ineens bedenkt dat het jou dwars wil gaan zitten, een paard is een gewoonte dier en een vluchtdier, een paard reageert op wat het ruikt, hoort, ziet of voelt.
Jouw paard reageert in mijn ogen gewoon op "iets" wat jij niet kan ruiken, horen, zien of voelen.

Laatst bijgewerkt door Ulfeino op 12-08-10 17:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-08-10 17:10

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:10

Manadeluca: Ik hoop dat het bij mij niet zover hoeft te komen.

Monica08: Nou nee.. zover kwam ik niet.
We kwamen niet eens het erf af.

Kukkie: Ik weet heel erg goed dat Kim geen mens is en dat ze dingen anders ervaart dan mij.
De manier waarop ik van Kim hou, is ook niet te vergelijken met de manier waarop ik van bepaalde mensen hou.
Ben heeft niks te maken met Kim's gedrag.. maar love, language & leadership zou ik eens opnieuw moeten bekijken.

Charlottje: Dat geeft wel een beetje hoop..
Ik denk zelf niet dat we in een sleur zitten, juist niet, maar misschien denkt Kim dat wel?

Thyra89: Zover moet het inderdaad niet komen.

Ulfeino: Dat idee had ik ook.. ik weet alleen niet wat het was, en waarom ze dan op de heenweg niet zo overstuur werd.
Wat lekkers meenemen heb ik dinsdag ook gedaan.. we stonden aan het eind van het erf en Kim stond stil..
Kim doet álles voor een snoepje of een wortel, maar deze keer kauwde ze er amper op en draaide ze zich zodra het mogelijk was weer om.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:14

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:14

Het paard is gewoon vervelend denk ik ja

. En speelt de baas over je.

Nóg strenger zijn, is er niemand daar die je er mee helpen kan?
Als ze echt willen houd je ze natuurlijk nooit

. Maar fysiek kan je de baas wel zijn!

Anders aan een hoofdstel meenemen? Een bit heeft over het algemeen eerder wat te zeggen dan een gewoon halster want zo te zien voelt ze je niet ineens.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:15

Geplaatst: 12-08-10 17:15

Wat denk je van de wind?
Zo nu en dan komt de geur of het geluid of wat dan ook bij haar en haar enige reactie is dan wegwezen.
Enne je hebt een stevig paardje, die hou je echt niet zomaar als ze weg wil is ze weg.
Verwonder me daar sowieso vaak over, als een paard wat wil hebben wij immers totaal niets te vertellen

**Geplaatst**: 12-08-10 17:17

Geplaatst: 12-08-10 17:17

Ik herken dit wel hoor. Heb eigenlijk hetzelfde gehad met de poown. En dat gebeurde ook van de een op de andere dag. Een totaal andere pony die van bomproof betrouwbaar overging in een zenuwachtig monster. Ik heb 1x de fout gemaakt om er af te stappen omdat mevrouw niet verder wilde voor een buitenrit. (ik was achteraf gezien niet helemaal lekker in mijn velletje en had gewoon geen zin in zo'n machtstrijd). Vanaf dat moment een zenuwachtige pony. Niet meer stil willen staan, weg willen rennen, zelfs in de wei zeer onrustig. Ik heb dat gedrag voor het grootste deel genegeerd. Natuurlijk niet het stuk dat ze over me heen liep. Maar zoals kim daar vast staat en onrustig is dat deed die van mij ook. Ik heb altijd het gevoel dat als je aandacht aan slecht gedrag besteedt dat alleenmaar een bevestiging voor het paard is en het steeds groter wordt. Bij bestraffen ook hup 1x een flinke en bij reactie gewoon doorgaan waar je mee bezig was. Geen beloning niks. Het moet de normaalste zaak van de wereld zijn dat ze zich gedragen. Het heeft een paar maanden geduurt maar nu is het weer mijn poown.

Even ter aanvulling. Dit was ook als 5/6 jarige. Puberssssss.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:19

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:19

Dieuwkee: Gewoon vervelend.. was het maar zo simpel.
Bit ga ik de volgende keer proberen, desnoods haar men-bit.

Ulfeino: Ja, het waaide inderdaad wel stevig.
Maar waarom is dan 2 dagen erna nog zo druk?

Madeliefjes: Ik ga dat gedrag aan de stang inderdaad negeren..
Het is alleen wel erg lastig poetsen, aangezien ze me zo tussen stang en haar buik kan drukken.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:23

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:23

wat vervelend
ik snap dat je haar niet houd ze is ook zo sterk!
misschien kan je het met zijn 2en proberen
en haar streng aan pakken want anders zet ze door en dan wint ze
en blijf zelf verzekerd!

veel succes en blijven volhouden want het lukt je!

**Geplaatst**: 12-08-10 17:23

Geplaatst: 12-08-10 17:23

Ja maar dan moet ze dus direct een oplawaai. Ze mag jou niet pletten. Maar ik zou straffen dus heel kort en krachtig houden. Bij reactie gewoon doen alsof er niks aan de hand is.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:24

Geplaatst: 12-08-10 17:24

Stomme vraag maar zou Kim hengstig kunnen zijn?
Heeft het geonweerd s'nachts of zo?
Roep maar wat, probeer gewoon terug te denken. Is mischien iets gebeurd, zit je zelf goed in je vel?

**Geplaatst**: 12-08-10 17:28

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:28

Melizz13: Met zijn tweeën wordt lastig en ook gevaarlijk aangezien Kim nog wel eens opzij wil gaan, en als je dan voor haar wijkt, zal ze gelijk denken dat zij de baas is.
Volhouden ga ik zeker doen.. ik moet alleen de energie even vinden.

Madeliefjes: Als Kim opzij draait en je staat tussen haar en de stang, helpt een harde duw niet.
Ze doet dat trouwens normaal nooit, maar zoals ze vanochtend was, was ze daar wel toe in staat.

Klijnliesje: Zelf zat ik vandaag goed in mijn vel, we zouden nog gaan mennen.
Kim is lichamelijk niet hengstig en het heeft ook niet geonweerd.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:39

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:39

Ik heb het ook niet over een harde duw...... Maar over iets wat veel harder is. Jouw bijna pletten betekend echt dat er geen ontzag voor jou is. Wat de oorzaak ook is. Bij onrust in de kudde pikt een leider het ook niet dat een lagere hem aan de kant beukt. Dan krijgt ie ook een beuk en dat is harder dan dat jij kim ooit kan raken.

En een ander punt is dat jij emotioneel wel degelijk anders bent dan anders. En dan heb ik het niet perse over angst. Het is een soort moedeloosheid of radeloosheid die over je komt als je paard dit doet. Je kan er niet je vinger op leggen wat het is en wat je er aan kunt doen. Dat heeft niks met angst te maken. Maar ze voelen het wel, de leider weet het even niet.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:43

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 12-08-10 17:43

Tja, als ik Kim harder aan wil pakken dan ik vandaag heb gedaan, zal ik een stroomstootwapen mee moeten nemen.

Dat lijkt me ook niet echt de bedoeling.

**Geplaatst**: 12-08-10 17:59

Geplaatst: 12-08-10 17:59

Ik bedoelde eigenlijk niet dat het misschien hard waaide maar dat ze op de terugweg de wind weer in haar neus of oren kwam, waardoor ze toen weer "het" rook of hoorde.

**Geplaatst**: 12-08-10 18:08

Geplaatst: 12-08-10 18:08

Dit is vervelend zeg, vooral met zo'n massaal beest..
maar als ik haar zo zie op het filmpje, lijkt het me echt meer ongeduld en 'verwend' gedrag.
Is ze niet gewoon fris? Herken het gedrag wel een beetje, deed mijn pony vroeger erg veel.
Was hij fris enzo, en dan dat dansen en snurken erbij..
herkende het dan ook aan het staartje die op de rug ging.
Bij mijn pony was het onervarenheid,
een nieuw iets en dan niet weten hoe hij daar mee om moest gaan (bijvoorbeeld wedstrijd)
Nu hij wat meer ervaring heeft, doet hij dit niet meer, en is hij heel braaf. :+:

Was Kim niet gewoon fris? Of dat er een spannende ervaring was?
Waar ze dan gespannen van werd, of erg heet?

Als jullie bij boerderijen in de buurt wonen zou het ook kunnen dat er ergens een dood dier onder zo'n 'bak' ligt,
als ze dat ruiken raken ze vaak ook over de zeik.
Misschien nam de wind zo'n luchtje mee?

Als ik jou was zou ik me niet zo druk maken, het komt wel goed

En streng blijven he, het is een enorm beest, die mag best een flinke dreun krijgen als ze niet luisterd.

**Geplaatst**: 12-08-10 18:21

Geplaatst: 12-08-10 18:21

Tineke, zoals ik dit zie is Kim gewoon weer haar grenzen aan het verleggen tegenover jou. Ik zie geen stress of angst, gewoon een grote dramzak die doet waar ze zelf zin in heeft. Of dit nu met rijden is (waar we toen aan gewerkt hebben) of nu met dit soort acties, Kim is gewoon de baas over jou!

Wat ik zou doen is heel streng zijn, bij alles wat je doet met haar (uit de wei halen, wandelen) het hoofdstel over het halster heen, en zodra ze 1 pas een andere richting op gaat dat jij aangeeft, gelijk aanpakken! Dan maar een snoei aan dat bit, jammer dan, desnoods een zweepje in de hand. Ze moet weten dat ze niet haar eigen zin mag doen. Toen ze bij Wilma en mij stond dramde ze ook wel eens door, maar je kunt beter in het begin iets te hard aanpakken dan een tijdje half.. Als jij nu ontzettend streng bent, en ze luistert weer, kun je weer iets soepeler worden.

Edit: Mocht je er echt niet meer uitkomen kun je altijd met Wilma overleggen of ze plek heeft, dan kan ze ook weer even bij ons staan voor een opvoedcursusje.