Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-20 02:26

Bye bye vertrouwen!

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-20 02:26

Hi bokkers

Hopelijk staat dit correct. Verplaats maar indien nodig maar ik moet dit even van me afschrijven. Ik blijf anders maar piekeren en zo zou het nog een lange nacht durven worden.

Sinds februari ben ik trotse eigenaar van een jonge ruin, een Freiberger.
Ik heb alles rustig opgepakt. Ik nam wat extra lessen in grondwerk en ik wilde eigenlijk van nul beginnen.

Zo maken we voornamelijk stapwandelingen aan de hand buiten en doen we longewerk met de focus op rechtrichten. We zijn al met sprongen vooruit gegaan want zijn huidige stap vind ik nu al fantastisch. Draven is andere koek: hij kan precies geen degelijke cirkel draven en spant zich erg op. Maar goed, no worries, dat komt wel. Zijn stap was initieel ook zo.

Oh nog belangrijke info: ik had een grote maand geleden een goede dag en besloot met hem onder het zadel een wandeling te maken. Dat ging goed tot er een paard begon te draven in een weide. Hij besloot in draf naar huis te gaan, te nemen of te laten. Ik had een touw rond zijn hals hangen en heb hem daarmee tot stilstand gekregen. Want overtrekken of halve ophouding of met de stem kalmeren: meneer wilt naar huis. De week nadien heeft mijn lesgeefster met hem gereden in de bak en dat ging goed. Ik er nadien ook nog eens op. Allemaal prima maar gewoon zo vreselijk spannend. Bij de minste spanning dat je zelf hebt, slaat dat in het tienvoud op hem over.

Vorige maand kwam de zadelpasser en heb ik een zadel op maat gekocht voor hem. Daar hoort een anatomische singel en een anatomisch hoofdstel bij. De zadelpasser gaf wel mee dat hij lichte reactie vertoonde in zijn rug maar niks zorgwekkends.

Nu zijn stap zo goed is aan de longe, vond ik het tijd om diezelfde stap onder het zadel te verkrijgen.
Vol goede moed kroop ik er op maar dat voelde vreselijk. Ik had het gevoel dat ik nul controle had. Hij was 1 brok spanning en wilde niet op mijn zithulpen stoppen. Goed ja, na veel getrek gaat ie halt houden maar zo wil ik niet rijden.
Op een goed moment gestopt en de dag nadien nog eens geprobeerd. Vandaag dus.

Heel raar want het ging beter dan gisteren. Hoewel hij nog steeds niet op m'n zit wil stoppen, kan ik hem mooi sturen en balanceren op mijn zit. Stoppen is een no go. Althans niet zonder getrek en gesleur.
We hadden een goed momentje samen tot hij er plots vandoor ging. Ik vermoed dat hij geschrokken zal zijn van iets. Hij draaide zich om en ging er vandoor in galop. Ik bleef nog even zitten tot hij uiteindelijk wel een bocht moest nemen.

Dusja. Morgen bel ik in ieder geval een osteopaat want wil uitsluiten dat hij last heeft van zijn rug. Hij werd in februari klinisch en RX gekeurd.
Zijn zadel past. Singel is anatomisch. Hij staat elke dag de hele dag buiten en 's avonds op stal. Binnen enkele maanden zal hij 's avonds een paddockje ter beschikking hebben.

Ik begrijp niet goed waar dit vandaan komt. Of ja, misschien wel. Misschien is het zijn rug, misschien ben ik gewoon te gespannen tijdens het rijden, misschien is het te saai voor hem? Al lijkt dat laatste me bijzonder want hij is zo scheef als wat. Verzameld stappen is al rocket science voor hem.

Ik vind dit gewoon rotvervelend. Mijn doel was om lekker met hem aan de slag te gaan maar mijn vertrouwen in hem is ondertussen tot beneden zeeniveau gezakt. Ik zie mezelf er momenteel niet ontspannen op gaan zitten.

Grondwerk is geen probleem. Gaat netjes op lichaamstaal achteruit, ik heb hem prima in de hand. Heeft 1x willen bokken naar mij, flikt hij me geen tweede keer

Maar dit is nu, tjah.
Ik heb een goede lesgeefster vast maar door corona kunnen we momenteel niet veel doen.

Ik denk ook echt niet giga veel te vragen van hem. Enkel een beheerste stap op mijn tempo en zit met loswerkoefeningen. Draven staat nog lang niet op het lijstje. Hij toont ook geen stress of spanning wanneer ik wil opstijgen. Wacht ie geduldig af tot ik het opstapje naast hem heb staan, ik kan rustig opstijgen, hij wacht als een echte heer tot ik hem vraag te stappen. Dan wordt het 1 brok spanning.

Eerst zijn rug laten controleren en dan weer even terug naar grondwerk grijpen tot mijn lesgeefster opnieuw kan langskomen.
Ik vind het nu gewoon rot dat ik praktisch niet meer op hem durf. Ik zal sowieso gespannen zijn een volgende keer en dat zal hij voelen. Wat doe je daar dan mee

**Geplaatst**: 17-04-20 05:25

Geplaatst: 17-04-20 05:25

Je wil zijn rug controleren omdat hij niet stopt op je zit? Hij graag naar huis wil draven en er een keer vandoor rent van schrik?
Bedenk dat dat allemaal heel normaal paarden gedrag is.....

Ik denk dat je hele punt is dat je niet 'teveel' van hem wilt vragen.

Ik lees hier een paard met veel energie, dat graag draaft, en misschien ook galoppeert. Maar dat vanwege 'onbalans' niet mag. Bedenk dat 'verzameld' stappen niet voor niks pas in de hogere dressuurproeven zit. Na de arbeids en middengangen. Verzamelen vraagt heel veel kracht en focus van een paard.

Ik zou met dit paard dus veel voorwaarts gaan werken. Die balans gaat ie echt wel vinden daarin.
Lange lijnen rijden, hoefslag, binnenhoefslag. In de rijbaan zodat je een afgeschermde ruimte hebt. En later buiten op brede zandpaden of grasstroken. Draaf veel, galoppeer veel!

Ga oefenen met de 'one rein stop' in het begin vanuit stap. Later ook vanuit draf en galop. Zodat je altijd een 'noodrem' hebt.

Je angst zit je in de weg nu, wellicht kan je een moedige bijrijder vinden die je kan helpen.

Zolang je zelf niet verder kan en durft wellicht wat meer gaan longeren op een grote cirkel met veel drafwerk. Als is dat voor zo'n groot en stevig paard niet ideaal.

Daarnaast veel buiten staan en niet teveel krachtvoer geven.

**Geplaatst**: 17-04-20 07:01

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 07:01

Ik lees dat het een jong paard is. Is hij wel goed doorgereden?

**Geplaatst**: 17-04-20 07:07

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 07:07

Natuurlijk kan hij last van zijn rug hebben, maar wat ik hier lees is een paard dat niet is doorgereden. Het klinkt alsof hij onder het zadel nog veel te leren heeft en dus echt nog maar net zadelmak is.

**Geplaatst**: 17-04-20 07:17

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 07:17

Ik ga volledig mee met kelly_ann, lekker naar voren met zo'n jong dier.
Rechtuit en lekker laten lopen.
Ik vergelijk het altijd met fietsen, als je het net leert is wat harder fietsen ook fijner voor het evenwicht, traag fietsen komt later.

**Geplaatst**: 17-04-20 07:26

Geplaatst: 17-04-20 07:26

Mijn eerste gevoel was ook, laat hem af en toe eens lekker draven en galopperen, ook al heeft hij daar nog niet zo'n goede balans in. En als ze even alles los hebben kunnen gooien gaat het daarna vaak ook weer wat beter.

Betekent niet dat hij altijd mag racen als hij dat wil, maar alleen aan het werk in stap lijkt me ook niet alles. Beetje lol gaan maken samen.

Mijn paard loopt ook beter in een lager tempo, maar heeft het ook wel nodig om af en toe alles los te gooien

**Geplaatst**: 17-04-20 07:33

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 07:33

Je schrijft een paar keer 'terug naar huis', bedoel je dan dat je buiten stapt met hem? Want dat lijkt me in jouw situatie vooralsnog levensgevaarlijk.

Ik zou eerder in de bak blijven en werken aan het kunnen draven en galopperen.

Je paard vertoont imo niks geks, maar je vertrouwt hem van voor tot achter niet. Dat merkt hij natuurlijk ook.

**Geplaatst**: 17-04-20 07:38

Geplaatst: 17-04-20 07:38

Zo te horen is dit een baby die nog niks weet. Tuurlijk stopt die niet op zit, dat niet hij eerst leren.. En ook de rest is volkomen normaal! Jij verwacht gedrag van een perfect doorgereden ouder paard. Misschien dit dier omruilen daarvoor? Helemaal omdat je je vertrouwen kwijt bent. Dat is enorm belastend voor een jong paard. die moet op zijn ruiter kunnen leunen, niet omgekeerd..

**Geplaatst**: 17-04-20 07:44

Geplaatst: 17-04-20 07:44

Ik sluit me ook bij Kelly_ann aan. Toen mijn pony nog groen was hebben we echt niet eindeloos op de stap geoefend tot die perfect ging. Dan was ze echt gek geworden. Juist veel afwisseling vond ze fijn. Balans krijgen ze vanzelf naarmate ze sterker in hun lichaam worden.

Heb je niet de mogelijkheid dat je instructeur hem een tijdje doorrijdt voor je? Een groen paard heeft een duidelijke ruiter nodig waar hij op kan vertrouwen. Je angst zit je nu in de weg waardoor jullie in een neerwaartse spiraal kunnen belanden. Dat zou zonde zijn

**Geplaatst**: 17-04-20 07:52

Geplaatst: 17-04-20 07:52

Je krijgt al goede tips! Aansluitend wil ik opmerken dat je dit paard vanaf februari hebt.
Een goede 2 maanden dus. Het dier is ook nog niet helemaal gewend aan jou en zijn nieuwe situatie.
Dat kost tijd.

Ik denk dat je verwachtingen niet helemaal realistisch zijn. Heb je ervaring met paarden/ eigen paarden?

**Geplaatst**: 17-04-20 07:58

Geplaatst: 17-04-20 07:58

En je baalt er van dat je paard nog niet reageert op subtiele signalen. Maar die subtiele signalen zitten heel vaak pas een heel eind verder in het leerproces.
Zeker als een paard van zichzelf niet perse heel subtiel is, of nog niet de finesse en balans heeft om op subtiel te reageren.

Dus dat je in het begin eens moet sleuren aan je paard is niet perse erg. Als je het subtiele doel van de gewichtshulp maar altijd in je achterhoofd houdt. En zo te horen gaat dat wel goed komen bij jou. Bouw wat je vraagt dus stapsgewijs op. Subtiel beginnen en doorschakelen naar 'gesleur' als het nodig is. positief blijven en belonen en opnieuw.

Ik vermoed dat je alternatief/klasiek met hem werkt? gezien je focus op het stappen?
Maar ik ben zelf ook meer van het voorwaartse. Zeker buiten kan (harder) draven ze juist helpen om balans te aan vinden.
Ik ben het met de rest eens. Dat een paard eens wil draven of galopperen lijkt mij vrij normaal. NIet te druk over maken, zo ontspannen mogelijk blijven. Terug nemen en weer door met waar je mee bezig was. Wel zou ik dat soort signalen even meenemen en uit eigen initiatief het tempo even verhogen.

Als mijn jonkie er van de spanning van door piepte, nam ik hem terug. Maakte even af waar ik mee bezig was. Maar respecteerde wel zijn behoefte om het er even uit te lopen en ging dan op mijn aangeven even lekker voorwaarts galopperen. Zo houd je zelf de regie maar luister je wel naar de behoefte van je paard. Ik ben iets minder van de absolute controle. (Gecontroleerd) flink vooruit is soms echt de betere oplossing.

Overigens kan de bakrand je ook helpen om je bedoelingen beter over te brengen. Rijd je overgang naar halt recht op de omheining af. Je paard zal dan zelf ook eerder geneigd zijn om af te remmen.

daarnaast is werken aan je eigen spanning misschien ook een idee? Want je geeft aan dat je paard jouw spanning ook overneemt. En dat is zeker bij een jong paard heel logisch. Dus dan kan het begin van de oplossing misschien ook bij jou liggen? https://herculeshorsetraining.com/je-paard-gespannen/

Laatst bijgewerkt door pol013 op 17-04-20 08:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-04-20 08:05

Geplaatst: 17-04-20 08:05

Hoe oud is jouw Freiberger? Wij hebben er zelf 2 en ik rijd zelf een jong paard van 3 in. Ik kan je verzekeren het zijn pittige karakters. Ze worden vaak verkocht als zijnde super brave werkwilligen paarden. En dat klopt echter moet je bij een jong paard heel wat waters door om ze dit te leren. Het zijn karakterkoppen. Eenmaal hierdoor zijn ze zalig.

Het zijn keiharde werkers en hoe meer inspanning ze moeten leveren, hoe braver ze worden. Ze hebben ook een duidelijke consequente hand nodig. Heb je dat niet rammelen ze met jouw voeten.

Ga eerst na of er lichamelijk niets schort.
Maar zet je mindset ook op werkpaard en niet op barbie tuttend paard.

Stuur gerust pb als je nog meer info wil.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:07

Geplaatst: 17-04-20 08:07

Eens met bovenstaande. Kan ook niet opmaken hoever jouw paard al was opgeleid onder het zadel? Stoppen op zit snapt een paard niet direct, dat moet je leren. Stoppen kun je wel al vanaf de grond leren. Zelf heb ik de voorkeur voor een one rein stop. Neem dezelfde teugel hulpen die je vanaf de grond leert eerst zoveel mogelijk mee in het zadel. De hulpen verfijnen en meer met je zit werken volgt later pas.

En de beste al gegeven tip. Rijden is altijd eerst zorgen dat je goed voorwaarts kan. Balans komt ook later. Lekker draven helpt je paard erbij. Kan hij ook direct wat energie kwijt zodat hij daarna kan ontspannen.

**Geplaatst**: 17-04-20 18:12

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 18:12

Ik zie al heel veel goede tips hierboven. Lekker voorwaarts op eigen benen laten lopen, dat hij nog geen normale cirkel kan draven is heel normaal voor een jong paard. Balans kost tijd. Mijn jonkie die ik zijn hele leven al heb, in augustus 7 wordt en die ik in het begin vooral veel rechtuit buiten heb gereden, begint nu pas een beetje te verzamelen en tempo te veranderen op hele lichte zit en beenhulpen. Het is geen bewegingswonder. Het is een stug, gedrongen, eigenwijs ponybeest met een hele sterke mening. En die kwam zeker niet automatisch op zit terug. Een gedegen opleiding kost tijd. Het klinkt alsof je nu te veel verfijning en perfectie verwacht voor zijn leeftijd en graad van africhting. Zorg dat je het vertrouwen weer terug krijgt, en zoek even geen spannende situaties op. Gewoon even terug naar de hele simpele basis: voorwaarts op eigen benen. De rest komt wel.

**Geplaatst**: 17-04-20 18:38

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 18:38

Ik zou zeggen: wees speelser. Laat hem dingen doen waarvan hij nieuwsgierig wordt; die hij leuk vindt. Ontspan zelf en geef hem de tijd. Maak het leuk, houd het kort en sluit af met een beloning.

**Geplaatst**: 17-04-20 18:54

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 17-04-20 18:54

Dat rechtrichten en verzamelen komt later wel, en dat kan ook alleen als je paard in balans is. Ga tot die tijd lekker draven en galoperen, mooi km's maken. Een keer een balkje er tussendoor, een schrikparcourtje, vrijheidsdressuur oid. Zet hem lekker aan het werk

En wbt op je zit willen rijden: Een jong, onervaren/onbeleerd paard snapt dit niet. Eventueel kun je op de grond oefenen met stemhulpen. Zo heb ik het mijn paard ook aangeleerd. "Ho" is ook echt ho. En luistert hij toch niet dan mag je echt wel een keer wat strenger zijn hoor. Wees duidelijk naar een (jong) paard

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-20 13:36

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-20 13:36

Hi iedereen, bedankt voor het meedenken en de reacties!

Ik heb er even wat tijd over laten gaan vooraleer ik wat postte maar dit is wat er gebeurd is en hoe de stand van zaken nu zijn:

De dag nadien heb ik hem aan de longe willen nemen. Door corona kon ik even niet naar de piste gaan waar ik normaal train met hem dus dat moest dan maar in de weide. Hij heeft zich tweemaal toe losgetrokken. De eerste maal heb ik mijn handen verbrand aan het touw dus de tweede keer lostrekken was kinderspel voor hem. Uiteraard altijd terug bij mij genomen en aan het werk gezet. Na de tweede keer heb ik hem nog even laten werken maar dan meteen gestopt. Mijn handen konden geen derde keer getrek meer aan.
Ik zal hier gewoon eerlijk in zijn: ik was retebang van hem geworden

Zo'n groot stoer sterk paard: wat heb ik daar in godsnaam over te zeggen?

Ik had ondertussen ook een afspraak gemaakt met een osteopaat om hem 's te laten nakijken. Ze kon gelukkig kort nadien langskomen en heeft hem gecontroleerd: hij zat vreselijk vast aan zijn heilig been, het stond scheef en zijn kaken zaten moervast. Het verklaart best wel zijn gedrag, dat heb ik ook met haar besproken.

Meneer kreeg 3 dagen rust en ik moest 3 tot 4 keer per dag met hem een kwartiertje rondstappen om hem wat losser te krijgen na de behandeling. Eigenlijk waren die drie dagen wat we nodig hadden. Het was enkel maar stappen maar ik ben héél streng en consequent geweest. Hij had de neiging om heel erg in mijn bubbel te komen dus op die drie dagen hebben we heel goed geoefend op afstand houden en achteruit gaan.

De stal(weide)eigenaar heeft ook voor mij een mini-piste gemaakt, afgesloten, waar ik met hem aan de slag kon. Een schat van een kerel, die man. Daar zet ik hem stevig aan het werk. Niet boos of angstig maar gewoon erg consequent. Draven is draven, stoppen is stoppen en ga zo maar door. Losbreken heeft hij nog niet gedaan maar dat kan natuurlijk nu ook niet op dat afgesloten stuk. Voorlopig gaat het erg goed en kan ik hem puur op mijn lichaam sturen. Ik merk zo al dat hij pakken meer respect heeft voor mij.
Binnenkort zal ik opnieuw op een ruimer stuk gaan werken met hem en zien hoe dat gaat.

Ik snap de reacties dat ik hem nu even goed moet doorrijden etc. maar voorlopig ga ik er niet op. Door corona moet ik het op m'n ukkie doen en alleen rijden zie ik niet zitten. In België mogen er weer privélessen gegeven worden vanaf morgen dus ik spreek af met mijn lesgeefster wat onze volgende stappen zijn. Ik hoop dat ik hier ook wat op begrip mag rekenen

Hij is overigens 6 jaar en werd bij zijn vorige eigenares reeds doorgereden. Heb hier dus niet te maken met een jonkie dat nog niks kent. Daarbovenop is hij mijn 2e paard. Mijn eerste heb ik nog steeds, heb ik gekregen toen ze 4 jaar en onbeleerd was. Maar helaas is ze op pensioen door hoefkatrolontstekingen.

**Geplaatst**: 03-05-20 13:46

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 03-05-20 13:46

Kijk ook eens naar de voeding...het zijn heel sobere paardjes. Met het minste dat er teveel krachtvoer gegeven wordt krijg je bommetjes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-20 13:48

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-20 13:48

Hij krijgt hetzelfde als mijn merrie: een mix waar er eigenlijk bijna niks in zit en al zeker geen suiker. Hij is ook wat te zwaar dus hij krijgt zeker niet veel. Een handje bij elke voederbeurt (2x per dag).

**Geplaatst**: 03-05-20 13:49

Geplaatst: 03-05-20 13:49

lavidaloca schreef:
Hi iedereen, bedankt voor het meedenken en de reacties!

Ik heb er even wat tijd over laten gaan vooraleer ik wat postte maar dit is wat er gebeurd is en hoe de stand van zaken nu zijn:

De dag nadien heb ik hem aan de longe willen nemen. Door corona kon ik even niet naar de piste gaan waar ik normaal train met hem dus dat moest dan maar in de weide. Hij heeft zich tweemaal toe losgetrokken. De eerste maal heb ik mijn handen verbrand aan het touw dus de tweede keer lostrekken was kinderspel voor hem. Uiteraard altijd terug bij mij genomen en aan het werk gezet. Na de tweede keer heb ik hem nog even laten werken maar dan meteen gestopt. Mijn handen konden geen derde keer getrek meer aan.
Ik zal hier gewoon eerlijk in zijn: ik was retebang van hem geworden Zo'n groot stoer sterk paard: wat heb ik daar in godsnaam over te zeggen?

Ik had ondertussen ook een afspraak gemaakt met een osteopaat om hem 's te laten nakijken. Ze kon gelukkig kort nadien langskomen en heeft hem gecontroleerd: hij zat vreselijk vast aan zijn heilig been, het stond scheef en zijn kaken zaten moervast. Het verklaart best wel zijn gedrag, dat heb ik ook met haar besproken.

Meneer kreeg 3 dagen rust en ik moest 3 tot 4 keer per dag met hem een kwartiertje rondstappen om hem wat losser te krijgen na de behandeling. Eigenlijk waren die drie dagen wat we nodig hadden. Het was enkel maar stappen maar ik ben héél streng en consequent geweest. Hij had de neiging om heel erg in mijn bubbel te komen dus op die drie dagen hebben we heel goed geoefend op afstand houden en achteruit gaan.

De stal(weide)eigenaar heeft ook voor mij een mini-piste gemaakt, afgesloten, waar ik met hem aan de slag kon. Een schat van een kerel, die man. Daar zet ik hem stevig aan het werk. Niet boos of angstig maar gewoon erg consequent. Draven is draven, stoppen is stoppen en ga zo maar door. Losbreken heeft hij nog niet gedaan maar dat kan natuurlijk nu ook niet op dat afgesloten stuk. Voorlopig gaat het erg goed en kan ik hem puur op mijn lichaam sturen. Ik merk zo al dat hij pakken meer respect heeft voor mij.
Binnenkort zal ik opnieuw op een ruimer stuk gaan werken met hem en zien hoe dat gaat.

Ik snap de reacties dat ik hem nu even goed moet doorrijden etc. maar voorlopig ga ik er niet op. Door corona moet ik het op m'n ukkie doen en alleen rijden zie ik niet zitten. In België mogen er weer privélessen gegeven worden vanaf morgen dus ik spreek af met mijn lesgeefster wat onze volgende stappen zijn. Ik hoop dat ik hier ook wat op begrip mag rekenen

Hij is overigens 6 jaar en werd bij zijn vorige eigenares reeds doorgereden. Heb hier dus niet te maken met een jonkie dat nog niks kent. Daarbovenop is hij mijn 2e paard. Mijn eerste heb ik nog steeds, heb ik gekregen toen ze 4 jaar en onbeleerd was. Maar helaas is ze op pensioen door hoefkatrolontstekingen.

Kun jij hem niet wegbrengen voor te trainen? Een paar weken / maanden bij iemand anders in training en daarna zelf weer oppakken onder begeleiding?

**Geplaatst**: 03-05-20 13:54

Geplaatst: 03-05-20 13:54

Het antwoord op je problemen is even simpel als lastig: je.denkt.teveel!

Ik lees hele lappen tekst die eigenlijk nergens over gaan.
Allemaal randverschijnselen en meteen de kern van het probleem: je paard wil geen analyse, maar gewoon duidelijkheid.

Sowieso lees het als onbeerlijk saai voor een paard. Wat een gedoe over een beetje stappen, dat komt normaal gesproken vanzelf tijdens de training voorbij.

Mijn tip zou zijn: ga doen in plaats van denken. Ga lekker aan de slag.
Stap, draf, galopeer, ga naar buiten en longeer en val het dier niet lastig met alle problemen, maar los ze op!
Leer van je fouten, zeg oliebol en ga dan weer verder en laat je paard zien wat je wel wilt.

Zoals ik nu lees is deze combi genoemd te mislukken, of je moet jezelf een schop onder je kont kunnen geven en bedenken dat, of je het nu leuk vindt of niet, dit paard al lang doorheeft dat hij je de baas kan en dus moet je terugpakken en zeggen: vanaf vandaag ben ik degene die bepaalt.

En dat maakt paarden zo mooi: je kunt elke dag opnieuw beginnen! Ga ervoor en geniet van de weg die je samen aflegt ipv alles eindeloos te overdenken.

**Geplaatst**: 03-05-20 13:58

Geplaatst: 03-05-20 13:58

Ik snap heel goed dat je voorlopig even niet durft te rijden.

Het kan geen kwaad om even alleen aan de longeerlijn en op de grond te werken.

Vastzitten of niet in het bekken... Lostrekken, wegrennen etc. Is nog steeds ongewenst gedrag. Hij mag best aangeven dat iets niet lekker zit. Maar gewoon jouw aanwijzingen opvolgen kan dan nog steeds.

Ik werk op de grond bij ieder paard wat een beetje fris, jong, sterk is met handschoenen aan en niet aan het halster.
Hoofdstel of kaptoom, en bij de wat heftiger paarden een zweep in mijn hand. Dan hoef ik niet dichtbij te komen als ze zich opblazen.

Zodra het kan. Ervaren ruiter zoeken die hem door het lijf kan rijden en voor jouw de scherpe randjes eruit kan rijden.
En dan later zelf de laatste 10/20 minuten erop. En dan wel fanatiek rijden, niet teveel tutten in stap. En vanaf daar uitbreiden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-20 11:40

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-20 11:40

Even weer een update! :-)

We hebben nog een lange weg te gaan maar elke keer gaat beter en beter. Ondertussen lukt longeren op een ruimer (maar toch nog afgesloten) stuk. Hij heeft niet meer proberen uit te breken en loopt een pak soepeler in zijn lijf.
Vanavond heb ik een rijles op de planning staan en door zijn kalm en betrouwbaar gedrag van de afgelopen weken, durf ik het aan om te rijden.
Eerst aan de longe maar als dat goed gaat, wil ik zo snel mogelijk los. Niet te veel nadenken: gewoon doen :-)

.

Dacht dat het wel leuk was om ff een fotootje te delen:
Afbeelding

**Geplaatst**: 15-05-20 11:46

Re: Bye bye vertrouwen!

Geplaatst: 15-05-20 11:46

Ik ken freibergers juist als supercool en makkelijk. Nu heb Ik ook wel genoeg ervaring en altijd best pittige rijpaarden gehad.

Maar....het blijft een jong en onervaren paard. En ondanks dat ze vrij nuchter zijn, lees ik.toch regelmatig dat de ruiters er niets meer mee kunnen. Als ze steeds n stapje verder kunnen gaan, kunnen ze best drammerig zijn. En sterk.

Lees al, dat je er niet veel krachtvoer in stopt en op de goede weg bent . Top !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-20 11:52

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-20 11:52

Klopt! Bij hem is het echt de truc om zelf koel en zacht te blijven. Zodra ik kwaad zou worden of mijn kracht ga gebruiken, krijg ik dat dubbel en dik terug. Dat is uiteraard een verloren strijd. Ik ben zelf 1.78m groot dus zo'n kleintje is het niet ;-)

.

We hebben de afgelopen weken goed geoefend op het respecteren van mijn bubbel. Werd ie eerst heel kwaad om (klinkt heel heftig, maar dat uitte zich in oren plat en kwaad kijken - geen schop of bok ;-)

) maar nu anticipeert hij daar zelf op. Hij gaat zelf nu een stapje achteruit als ik stop.

Ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen. We zijn in ieder geval zo al op de goede weg samen en worden goed begeleid.