Ik zag de foto en iets in mij zei dat ik bij hem moest gaan kijken, was alleen een probleempje… ik woon in het zuiden van Limburg en het veulen stond helemaal in Gelderland.
Nu ben ik zoals altijd stront eigenwijs en toch wilde ik er gaan kijken. Trailer kunnen regelen en een vriend geregeld voor het rijden van de combinatie. En zo gingen we op een zondag ochtend op weg naar Gelderland. 3 uur rijden en waren daar aangekomen. Ik was erg benieuwd naar wat we te zien kregen. Het moment kwam daar en toen ik hem zag schrok toch wel behoorlijk. Dit was geen schraal veulentje…. Dit was een zwaar ondervoed veulen met een enorme achterstand. Door zijn enorme dikke vacht kon je dat niet zien maar als je hem aait dan voel je zijn botten overal uitsteken.
Ik moest even goed nadenken of ik dit wel ging doen, want het was niet niks wat ik mij op de hals ging halen. En met het feit dat ik al een c pony heb en een ander mini veulen was dat wel een pittige keuze.
Met een brok in mijn keel het veulen meegenomen, de brok zat er vanwege een twijfel of ik er wel goed aan had gedaan. Onder tussen zijn we al bijna een maand verder en ik kan toch wel zeggen dat het een hele goede keuze is geweest dat ik hem had meegenomen.
De vorige eigenaar had hem pas enkele dagen. Hij heeft het veulen uit zijn benarde situatie gehaald.
Nu bijna 4 weken verder is hij al 200% vooruit gegaan, van een zielig hoopje ellende naar een beestje met meer pit, aandacht naar zijn omgeving. Stilletjes begint het echt een veulen te worden.
De eerste dagen at hij heel erg slecht. Hooi ging er nauwelijks in en brok al helemaal niet. Leven zat er nauwelijks in. Had hem voor de zekerheid iedere dag getemperatuurd. Want zoals ze zeggen, meten is weten. Zijn temperatuur bleef gelukkig in orde. Heb hem 10 dagen lang ondersteund met een vitamine kuur in overleg met de dierenarts. Ondertussen is hij ook bekapt. Hij draagt een deken om zijn warmte niet voor zichzelf hoeven te gebruiken.
En nu…. Wordt ik iedere dag begroeit door 2 hinnikende veulentjes en zie ik hem met de dag vooruit gaan. We zijn er nog lang niet. Maar we komen er wel, heeft alleen nog veel tijd nodig.
Ik was helemaal niet van plan om een veulentje erbij te nemen, maar iets in mijzelf zei dat dit diertje het verdiende. Ik ga niet gauw voor een veulentje bijna 400 km rijden. Maar hij is het dubbel en dwars waard.
En zijn karakter is goud waard<3
Hier stond hij net in de trailer op weg naar huis.

1,5 uur later, even controleren.

aangekomen bij mijn weide.

we hadden hem samen gezet met het andere veulen en dat ging vanaf het eerste moment super goed. daarom besloten we om even naar huis te gaan en om het veulen op adem te laten komen. het was namelijk een vermoeide rit voor hem.
laat in de avond nog even bij hem gaan kijken. hij lag lekker te slapen in het stro.

ik vond hem maar traag, daarom besloten om hem een dekentje om te doen. dat heeft hem heel goed gedaan. zijn lichaamstemperatuur was hoger want was wat aan de lage kant. en veel actiever.
enkele dagen later samen de 2 veulens op de weide gezet:)


enkele dagen later, begint met de dag vooruit te gaan, begint leven in te komen, zijn hele blik in zijn ogen begint te veranderen.

enkele dagen later ben ik eens met hem gaan wandelen. en dat deed hem zo goed. kort stukje want een korte afstand is nog erg zwaar voor hem.
hij genoot ontzettend van de wandeling!

en hoe het nu gaat? goed! Hij begint echt veulen te worden, hij heeft veel meer energie. begint stilletjes aan te komen en zijn blik in zijn ogen spreekt boekdelen.
op deze foto is te zien hoe klein hij is. het linkse veulen is rond de 69 cm.

en nu deze dag wordt ik begroet door dit vrolijke koppie, een echte bevestiging dat hij echt keihard vooruit aan het gaan is.

we zijn er nog lang niet maar de progressie die hij al heeft gemaakt is groot en dat is het belangrijkste.
en heb ik hier goed aangedaan? ja helemaal! want hij is het dubbel en dwars waard. ben echt dol gek op hem!
bedankt voor het kijken!