Eerst zal ik vertellen hoe het allemaal begon met Murphy:
Ruimschoots vijf jaar geleden hebben wij murphy gekocht na een zoektocht van 1 1/2 jaar, daarvoor heb ik een welsh cob gehad waar mijn broertje helaas niet op kon rijden.
Na dat verschillende dressuurpaarden waren afgekeurd en dik een jaar verder waren we het een beetje zat met het zoeken naar een geschikt paard, mijn moeder maakte toen een grapje van het eerste huis tuin en keuken knol die goed gekeurd wordt die kopen we !! Nou dat heeft ze geweten
Mijn moeder zag een advertentie op mp van murphy waar alleen een foto van zijn hoofd stond en liet die zien aan mijn broertje die meteen verliefd was in de tekst stond dat hij nog net vier was, zadelmak en recreatief bereden was op een bospad, alles wat we niet wilde behalve dat hij ruin was. Een kleine week later zijn we gaan kijken, daar stond dan Murphy op een kaal weitje in de sneeuw, een veelste dik paardje (maar 120 kilo te zwaar), nog nooit in een bak gelopen en een hele lange wintervacht van wel 10 tot 15 cm lang. Hij was heel lief maar wel heel zenuwachtig en stond te blazen als een kat omdat hij niet aan zoveel mensen gewend was.
Na een proefritje over het bospad en hoe slingerend en 1 galop niet kunnen. Was mijn broertje helemaal verliefd, maar ik had mijn twijfels maar besloot dat mijn broertje mocht kiezen.En die koos Murphy mits hij door de keuring zou komen
Een week later was murphy glansrijk goed gekeurd
en kwam hij bij ons op stal (we hadden een rustig pensionstal gekozen i.p.v. de manege waar we normaal stonden.) En begonnen we langzaam met het in de bak rijden en het leren van de andere galop, na 3 maanden verhuisde we naar de manege . Waar we met trots ons nieuwe paard lieten zien, daar werden we echter vierkant uitgelachen, wat heb je nu gekocht, dat wordt nooit wat en daar kan je nooit een dressuurproef meerijden. Mijn moeder antwoorde rustig geef hem wat tijd (na een jaar zijn we ook vertrokken van deze stal). Na een jaar met ups en downs was ik zo gek op murphy geworden, dat we besloten dat hij voor altijd mocht blijven.Nu 5 jaar later hebben we hem nog steeds en gaat hij nooi meer weg, bijna 3x keer hebben wij hem moeten laten inslapen en een peesklap(ongeluk in de wei) verder is Murphy er nog steeds, hij heeft bewezen dat hij heel sterk is. En ik ben stapel gek op mijn maatje
en ben altijd in hem blijven geloven. Hij heeft de afgelopen jaren een metamorfose ondergaan zowel als met rijden als persoonlijk.
Murphy is sterker en fitter dan ooit en we zijn dan weer sinds een maand of 3 serieus aan het werk.
We hebben elke 2 weken priveles en zijn mijn instructie heeeeeel dankbaar. We trainen voornamelijk op het recht richten ,gehoorzaamheid, dat hij op zijn eigen benen moet lopen en licht in de hand. Dit is voor mij heel belangrijk aangezien ik reuma in mijn handen heb en hij anders niet voor mij te rijden is.
Nu even Murphy voorstellen:
Naam: Murphy
bijnamen: Pipo, smurf, dikkie dik en draakje.
Leeftijd : 10 Jaar.
Ras: Paint x Irish cob.
Karakter: Zeer dominant zowel tegen mensen als tegen paarden
Hobby's : Eten
eigennaars pestenHeeft een hekel aan : vreemde mensen en zijn eten niet als eerste krijgen
De foto's zijn van vorige week tijdens de clinic gemaakt.
We kregen heel leuk commentaar.
De werkpunten zijn nog:
1. zelfverzekerder rijden.
2. Ontspanning aan mijn kant.
3. recht op blijven zitten
Uiteraard is er los gestapt, rustig ingereden, tussendoor gestapt en staan de foto's niet op volgorde
.1. Dit zijn wij

2.

3. Rechtsomkeer

4.

5. galopje linksom

6. gebroken lijn.

7.

8. soms kan hij heel explosie aanspringen

9.

10.

11.

12.

commentaar mag, maar wees wel lief voor ons
.oja Chapeau als je alles heb gelezen.
maar ik vind het een erg goed gelukt foutje . Murphy heeft 1 keer een peesklap gehad ,daarnaast is hij 2 x ernstig ziek geweest en heeft hij een keer een ongeluk gehad . Murphy kan namelijk erg onbesuist zijn
