Bokt.nl

Hoi hoi!

Ik dacht; laat ik nu ook eens een overzicht plaatsen, omdat we zoveel zijn verbeterd!

Laat ik beginnen met typen, dan houd ik jullie niet langer op.

Sinds februari verzorg ik een geweldige Tuiger, misschien niet het meest bomproof maar een schat van een beest met een hoop eigenwijs in zijn bolle kop. Niet iedereen had een positieve gedachte bij hem, waarom weet ik nog steeds niet, want ik rijd net twee jaar weer en kan hem prima aan.
Desondanks alle negatieve reacties die ik eerst kreeg op stal, zijn deze langzamerhand omgetoverd in positieve, aardige en verrassende reacties.
Mensen zien in dit paard niet meer wat ze eerst zagen, op een goeie manier en vinden dat het ons beide heel goed heeft gedaan.

Februari:
Ik kan het me nog herinneren, hoe ik trillend in mijn moeders auto zat, omdat ik bang was dat ik niet goed genoeg was, of dat het paard me zou uittesten. We belandden op een stal wat rommelig en knus was, maar duidelijk wel goeie faciliteiten had. Eenmaal even met de eigenaar gepraat te hebben mocht ik beginnen met het poetsen van de grootste van de twee paarden: Raymond. Eigenaar had ik blijkbaar overtuigd en toen mocht ik hem opzadelen, om een proefritje te maken. En zenuwachtig dat ik was
Uiteindelijk is alles dus goed gegaan, en was ik 'aangenomen' als nieuwe verzorgster:)

Het rijden begon, euh, niet bepaald goed. Derde keer rijden ben ik gevallen, door mijn goeie evenwicht, wat erg veel pijn deed. Gelukkig heeft het me niet bang gemaakt en ben ik zo dapper dat ik was weer opgestapt.

Ik begon met trainen en mijn moeder heeft me langzaamaan uitgelegd wat 'ontspanning van uit de rug', 'aan de teugel' en 'nageeflijk' betekende en hoe ik hier op kon oefenen. Meneer zelf was een typische Tuiger, liep gewoonlijk voor de koets en spuugde het woord 'dressuur' uit alsof hij er allergisch voor was. Wat in combinatie met mij, beginnende ruiter, voor een nogal grote uitdaging heeft gezorgd

De tweede keer dat ik op hem reed

Maart/mei/april:
Deze maanden zijn omgevlogen, het heeft heel erg lang mogen duren tot er echte ontspanning met het rijden kwam, maar aan de hand ging alles in razend tempo beter. Hij is een voorbeeldig paard op stal en loopt aan de hand netjes, al was hij de grootste lafaard die ik kende en sprong hij vaak opzij om spoken

Ik heb er in deze drie maanden drie keer naast gelegen, allemaal om dezelfde reden; een opvliegend paard. En waardoor dat kwam? dat moet je toch echt aan die lafaard zelf vragen. Als het aan hem lag hat ik de ghostbusters moeten bellen omdat alles in de bak en rondom de bak bezeten was door kwade geesten, ofzo
Wel heb ik in deze maanden het paard echt beter leren kennen, ik weet nu wanneer ik moet oppassen en hem moet doordrijven, of hoe hij me misschien in de maling wilde nemen, ontspanning als in; 'ik hoef niet alles meer om me heen in de gaten te houden want daar is Chantal voor' en dus een minder schrikachtig paard heeft het tussen ons al een stuk verbeterd.



Juni:

Juni was de maand waar onze grote doorslag kwam; in een privéles ging zijn neusje voor het eerst een paar seconden naar beneden, meer ook niet, maar wat zat ik te glunderen! Het werd lekker warm, en ik heb Raymond voor het eerst gewassen en afgespoten. Ik ben met mijn beste vriendin ene middagje heen geweest, en heb toen voor de aller eerste keer zonder zadel op hem gezeten, gewoon om te kijken naar zijn reactie. En die was voorbeeldig!
Verder heb ik alleen maar door getraind en alles ging steeds beter, Ray schrok nog maar zelden heel erg en we kwamen dichter bij elkaar dan daarvoor



Juli:

JULI!
Mijn favoriete maand van het jaar! Waarom? Het is vakantie, lekker weer, en ik ben jarig. Ik wist al precies wat ik vroeg van mijn familie en vrienden: Moneymoneymoney!
Ik stond vast om van mijn verjaardaggeld bruine, leren laarzen te halen. 150,- opgehaald en naar de Epplejeck geraced de volgende dag. Met een volle tas mét laarzen naar huis gegaan en een grote glimlach op mijn gezicht. Mijn eerste eigen leren laarzen!

Dit is mijn favoriete maand met Raymond, we hadden veel lol, trainden gewoon verder, ondanks de snikhete zomer, en wisten ons te vermaken als het boven de 25 graden was. Steeds meer ontspanning, en steeds meer verbaasde mensen.

Dit geweldige paard had ik -als beginnende ruiter waar ik heel trots op ben- 'getemd' en mensen stonden met open mond te kijken als Raymond zijn neusje liet zakken en mij ronddroeg alsof hij nooit anders geweest is...

(Ik pink nu toch echt een traantje weg)

Longeren, grondwerk, rijden, spelen met de tuinslang, vlechten, knotten, knuffelen. Deze maand had alles.
Ik had al maanden geen last meer van mijn Hypermobiliteit (heb ik trouwens dus ) en kon gaan en bewegen waar ik wilde zonder pijn. Ik viel niet meer en mijn vader kwam elke keer weer foto's maken, want daar is hij zooo goed in!

Zo ontspannen aan het genieten van het frisse water, wat hij eerst o zo eng vond!


En daar gaat hij dan Zo trots! En mijn houding was zo verbeterd!


Augustus:

Weer een geweldige maand, een voorbeeldig paard en nog steeds, steeds vaker goeie reacties.
Halverwege de maand werd het duidelijk wat kouder.
Deze maand is er eigenlijk niks gebeurd, ik heb er bijna geen foto's van...
Maar niet negatief, want achter de camera vorderde we nog steeds.



September:

Het werd duidelijk frisser, en dat veranderde mijn rustige ruin af en toe in een stoere en onrustige hengst. Soort van
Een dag was hij zó vervelend dat hij van een zwerm vogels 'op hol' (-_-) sloeg, de andere paarden lastig viel in de bak, en mij er een paar keer af probeerde te bokken. En god, wat was ik toen blij dat ik hem inmiddels wel kan uitzitten, anders had ik sowieso het zand geproefd. Zaterdag nadat Raymond opeens als een valse heks uit de hoek was gesprongen heb ik hem maar gelongeerd, en hem toch maar even uitgestapt, hij had immers als tuig op. Bokken en rennen, phoe he! Ben blij dat ik hem heb gelongeerd en er niet gelijk op ben geklommen. September heeft ook wel heel goed uitgepakt, want na deze acties was hij weer braaf en was er blijkbaar achter dat hij me niet in de maling kon nemen

In protest!





Oktober:

Okober, herfst, écht herfst!
Grote buitenbak was een grote zooi, maar hey! Soms kan je daar juist gebruik van maken, en het is er lekker rustig!
Raymond was gewend aan het weer en was weer een grote schat, die met plezier met me mee liep als een mak schaapje. Ik reed liever niet in de binnenbak en de kleine buitenbak gaf niet zoveel ruimte, dusss....
Dan pak je je paard en leid je hem naar de meest blubberige bak ooit, en ga je crossen over de lange zijde om even wat lol te beleven! De bak ging tot de letter P dus ruimte hadden we zat, natuurlijk paste ik op dat we niet uitgleden.
Meneer snapte eerst niet wat de bedoeling was, tot ik ging gassen

Voor de rest van de maand dat de bak wel droog was heb ik weer hard met hem getraind, voor het laatst buiten zonder jas. En wat deed hij het weer voorbeeldig!







Dat was voor mij alweer bijna een jaar met mijn verzorgpaard, het eerste jaar, waar er van mij nog prima eentje van mag volgen

Natuurlijk is het jaar nog niet helemaal om, maar de grootste veranderingen in dit jaar zijn hoogst waarschijnlijk al gebeurd. Als Ray er echt veel zin in heeft gaat zijn neusje na het instappen al regelmatig steeds langer naar beneden, en wat een geweldig gevoel is dat. Op zo'n Tuiger van al 17 jaar dat eerst zijn eigen wil had met rijden, onder je uit reed en overal van schrok. Niemand had verwacht dat ik hem op het erf zou kunnen rijden en hij nageeflijk zou worden, heel trots!

Nog om het af te leren (afgelopen september)