Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Kozbi schreef:.. Nou daar ben ik wel achter gekomen.
Dat wij geen wonder combinatie waren of die twee waarbij het altijd goed gaat, dat wisten we al. Problemen hebben we genoeg gehad en hebben inmiddels alles wel gehad.
Dat niet altijd alles goed kan gaan dat weet iedereen, maar als je zo eens rond kijkt gaat het bij de meeste wel bijna altijd goed, en waarom bij ons niet? Waarom moeten wij tegen zo'n problemen aan lopen? Waarom kunnen wij samen niks bereiken? En waarom klikt het niet? Waar heb ik dit aan verdiend?
Ik denk dat de meeste wel de frustratie van problemen kennen die moeilijk op te lossen zijn of dat het gewoon niet gaat. Bij mij zit het nu zo hoog dat ik er compleet klaar mee ben, vroeger was paardrijden of alleen al bij paarden zijn mijn allergrootste hobby, maar dit is veranderd is de rotte uren van de week. Na school stap ik al met een f""k gevoel in de trein ' ah nee ik moet dadelijk nog rijden '. Zo kan ik niet meer door, was ooit mijn roze wold was is veranderd in een hele grote donderwolk, iedere keer als ik rij erger ik mij kapot, nirt ergens precies aan maar gewoon alles, hoe ik zit, hoe ik rij, hoe zij loopt, waarom ze iets niet kan en waarom normaal aandraven niet eens meer gaat.
Nou zou je wel denken, jeetje wat een zeikerd die heeft tenminste een eigen paard, of die kan tenminste op wedstrijd. Ja inderdaad maar of dit nou t aller leukste is? Nee, niet voor mij. Ik heb mezelf vaak genoeg onder mijn kont gestamp en heel egoistisch gedacht ' ach er zou vast wel iemand zijn die zich rotter voelt' maar om nou je iedere keer groen en geel te ergeren aan een paard waarmee je eigelijk een vriendschap mee zou moeten hebben daarmee kan ik niet meer verder.
Na vandaag ben ik er klaar mee, met alles, rijden, poetsen, knuffelen, wedstrijden gewoon alles. Ik stop ermee.
Sorry voor het lange verhaal maar ik ben zo enorm boos, gefrustreerd en verdrietig dat ik het even van mij af moest schrijven.
mijn KWPN is gewoon een reuze shet
Marin_ka3 schreef:Wat is nou precies de reden, dat jij je zo voelt?
Kozbi schreef:Marin_ka3 schreef:Wat is nou precies de reden, dat jij je zo voelt?
T gaat gewoon niet meer, ik wil niet constant met een paard vechten om iets gedaan te krijgen, en met een rot gevoel op of afstappen.ik heb er totaal geen lol maar aan. En waarom ik mij zo voel weet ik ook niet precies.
Ik herken het helemaal.

Mariett schreef:Als je met dit paard verder 'moet'.. Waarom dan inderdaad zo blijven doorgaan zoals je nu doet?
Ga eens grondwerken, lekker loswerken, enkele lange lijn, dubbele lange lijn en kijk hoeveel je uit je paard kan halen! Ga gewoon nergens naartoe werken, maar gewoon lekker lol met je knol hebben en gaan
Claudxx schreef:Toevallig iemand hier die dat filmpje op youtube kent van zo'n meisje die ongeveer het zelfde had?
Ze had een paard van volgens mij 5 jaar, een springpaard. En in het begin van het filmpje zie je dat het slecht ging, veel steigeren weigeren en bokken. En daarna werd het steeds erger en erger, paard begon gericht te trappen, meisje viel er vaak af, vertrouwde hem 0% meer en kon hem niet eens meer zelf naar de wei brengen.
Toen kreeg t paard een blessure en kon ze weken niet rijden. Toen zijn ze gaan wandelen etc. en kregen ze een betere band, ging ze toch grondwerken omdat ze niet anders kan. En daarna zie je hoe ze ontzettend hoog springen, hoe ze haar eerste wedstrijd rijd en zonder zadel op hem durft te zitten.
Ik kan hem niet meer vinden maar ik denk dat het misschien een mooi voorbeeld is voor TS.
mala26 schreef:Met alle dingen die je nu net opnoemt vraag ik me af is ze medisch wel in orde? Kan je niet beter een da erbij halen, klinisch onderzoek en der van der oren tot staart op de foto laten zetten?
Want als ze niet goed is kan je zoveel grondwerken als je wilt maar gaat dan niet helpen.