Geplaatst 
En de begeleider (Willem) dus in totaal waren we met 9. Toen we er allemaal waren gingen we de paarden kiezen. Ik mocht op een merrie genaamd Pip.
Ze was niet al te groot en voelde prima aan.
Foto is mobiel kwaliteit, er komen betere foto's.
Maureen zat op haar oude vertrouwde Gertje.
We hadden een leuke groep paarden. 2 roan paarden, een Haflinger, 3 Paints, 2 vossen en Willem zat op zijn eigen Haflinger.
Renee (Lifaya) op een roan merrie Indian.
De gave Paint en de Haflinger. (geschoren)
En nog een ander Paintje waar ik de naam weer van ben vergeten.
Toen we allemaal zaten gingen we op weg. Het was niet al te koud en het zonnetje kwam steeds meer door. Heerlijk door de bossen gestapt en gedraafd. Op een gegeven moment gingen we even een galopje proberen om je paard aan te voelen. Gewoon een rustig galopje. Alles ging goed tot ik opeens Emma (_Tara_) van haar paard Frankie zag vallen. Ik reed een stuk achter haar dus kon op tijd stoppen. Gelukkig had Emma niets alleen was de teugel gebroken. Met een goeie knoop erin weer vast gemaakt en ze is heel dapper weer opgestapt!
Toen nog even een galopje gedaan om het vertrouwen weer iets terug te krijgen maar ze zat er toch niet lekker op. Dus toen vroeg Willem aan mij of ik goed kon rijden ( 
) en of ik wilde wisselen want Pip was echt super braaf. En dat was ze zeker. Dus ik ben op Frankie gegaan. Ik had alleen wat veel hulp nodig om erop te komen. 
De spieren in mijn benen werken op het moment niet zo goed. 
Afijn, we zijn weer op weg gegaan maar toch zaten mijn beugels niet lekker. Ongelijk. Draven ging al zeer doen aan mijn enkel dus toen we stopten voor foto's heb ik toch maar gevraagd of hij mijn ene beugel langer wilde maken. Daarna dacht ik even dat het goeg ging maar helaas. De pijn in mijn enkel werd steeds erger.
Toen gingen we weer galopperen en Frankie gaf weer een bok.
Ik bleed wel zitten maar heb maar wat afstand van de andere paarden gehouden want hij kan wel es een bokje geven als hij zich opgesloten voelt. Mijn enkel stond ondertussen in brand (beetje overdreven maar zo voelde het. ) maar ik wilde de groep niet ophouden dus ik draafde dapper mee. Ik maakte wel wat oer geluiden af en toe want ik kon het niet inhouden. Daarna weer een fotomoment.
Een heel groot open veld kwam in zicht en daar moesten wij even zoveel meter van hem af stappen en naast elkaar op hem af lopen in stap. Daar heeft hij foto's van gemaakt en daarna ook van iedereen afzonderlijk. De zon scheen dus het moeten wel mooie foto's worden! 
Toen weer verder. Uiteindelijk waren we bijna bij de tankbanen (heeeeeeeeeeeeeele brede en lange zandpaden) en vroeg hij wie er hard wilde en wie niet. Ik had al pijn voor tien dus ik ging niet mee hard. Uiteindelijk waren er maar 3 die hard wilde. Die moesten wachten tot wij aan het einde van de tankbanen waren. Daar gingen wij in galop naar toe. Ai, dat wilde ik niet want ik verging al van de pijn.
Maar goed, ik ben geen spelbreker dus tanden op elkaar en toch maar een galop ingezet. Maar die baan is lang en halverwege kon ik echt niet meer. Ik probeerde mijn enkel te ontzien maar daardoor ging ik steeds meer op links hangen en als ik was doorgegaan had ik eraf gelegen dus ik ben gaan stappen. Willem kwam bij mij en toen weer aangesprongen maar het ging echt niet. Op mijn billen zitten deed meer pijn dan in de beugels staan. Ik heb het einde gehaald en toen was het wachten op de rest. Ze kwamen helemaal voldaan aan en waren helemaal blij want het was heel gaaf.
Toen zijn we richting huis gegaan. Ik heb mijn voet uit de beugel laten hangen zo vaak het kon want dat voelde heel goed. Terug op de ranch aangekomen heb ik mij heel voorzichting en langzaam uit het zadel laten glijden want ik had het idee dat ik door mijn knien zou gaan maar gelukkig kon ik mijzelf staande houden. De paarden werden gelijk overgenomen en afgezadeld. Binnen nog een heel welkom glaasje fris gedronken en even nagepraat.Ik heb heel veel pijn gehad aan mijn enkel en daardoor niet echt kunnen genieten van de mooie natuur om mij heen dus ik moet nog maar een keertje terug.
Ik weet nu een beetje hoe de paarden die mee waren zijn dus dat is wel handig. Ik vond Pip erg leuk dus misschien dat ik daar volgende keer om vraag. Frankie is een prima paard maar je moet gewoon niet teveel in het midden van een groep rijden met galopperen. Beetje ruimte om je heen en hij gedraagt zich super. 
Al met al was het een leuke en enerverende rit. We hebben allemaal wel genoten (ik iets minder maar is de schuld van die stomme enkel.
) en ik weet dat sommige nog een keer terug willen. Dus in het voorjaar nog maar een keer een meeting organiseren.
Flink koelen denk ik?
