Op onze 1e bixie wedstrijd


Onze 1e wedstrijd (2007)
Wat heeft die pony ongelofelijk afgezien met mij


Hier reden we mee bij Laurens van Lieren


4 Jaar gelden werd hij verkocht, ik wilde graag verder in de sport, afscheidsfoto's laatste keer rijden.



Jezus wat heb ik gehuild zeg.. ik heb het er echt altijd nog moeilijk mee gehad. Ik heb daarna nog zoveel pony's/paarden gehad, maar geen 1 was voor mij zo speciaal als dat Tico was. Tot we deze zomer in contact kwamen met de mensen waar wij hem aan verkocht hadden, door omstandigheden moesten ze Tico verkopen. En ik heb zonder het met mijn ouders te overleggen gezegd dat we hem terugkochten en dat weekend op zouden halen. Ik was helemaal van de wereld, het ging heel snel en was heel gek. Maar ik kreeg wel mijn vriendje terug. Wat had ik hem gemist! En nu staat ie heerlijk aan huis met zijn grote (kleine) vriendin. Elke ochtend als ik uit mijn slaapkamerraam kijk zie ik hem staan, en 1 ding is zeker. Hij gaat nooit meer weg!
Hier hadden we hem net opgehaald en kon het niet laten om er even op te gaan zitten!

Hij verveeld zich niet bij ons, word namelijk heel de dag door geterroriseerd door deze kleine draak, Felice





Wie weet ga ik hem van de zomer eens rijden haha.. dan vast weer een keer foto's van mijn oude liefde

Groetjes Britt

ze doet nog zat, niets moet, maar alles wat we leuk vinden
. Ik heb niet het idee dat hij zich verveeld!