Geplaatst Het paard is een leuke uitdaging om mee te gaan werken, dus ik kwam, nav een tip van iemand, op het idee de vorderingen eens op te gaan schrijven. En ach, als ik het toch opschrijf, kan ik het net zo goed hier delen met degene die dat leuk vinden.
Dus bij deze! Ik hoop dat ik het tot het eind toe volhou, want ik ben niet zo'n schrijver
Ivm privacy van de eigenaar worden er geen namen genoemd.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
De casus:
Een slecht beleerde Lusitano waar de eigenaresse niet op kan rijden.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
De achtergrond:
Het betreft hier een volgroeide 9 jarige Lusitano merrie. De merrie is in het verleden bij toch wel zeer hoog aangeschreven trainers in training geweest, echter... na een verloop van ongeveer 4 jaren en een hoop geld is het paard nog steeds niet door de eigenaresse te rijden.
Het paard is bij de eerste trainer op een dubieuze wijze getraind, wat het paard heel onzeker en argwanend heeft gemaakt. De eigenaresse heeft dit een halt toe geroepen. De trainer daarna kon ook niet tot haar doordringen en is er uiteindelijk ook mee gestopt.
De eigenaresse besloot hierop dat het paard toe was aan rust en heeft het dier vervolgens 2 jaar met rust gelaten, wel heeft ze met het paard grondwerk gedaan. Dat gaat nu wel redelijk.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Het contact:
Ik kwam via de eigenaresse van een trainingspaardje van mij in contact met de eigenaresse van het betreffende paard. Ik was al op de hoogte van het feit dat er iemand zou komen met een paard wat na al die tijd nog steeds niet goed zadelmak was. Interessante casus, dacht ik nog. Want over het algemeen is zadelmak maken voor een professionel toch niet heel lastig, dus ik vroeg mij af waar het verkeerd was gegaan.
Hoe er precies met dit paard getraind is, laat ik even in het midden. Het is niet aan mij om een oordeel te vellen over andermans trainingsmethoden en zeker niet middels het internet.
Het enige wat ik erover kan zeggen is dat het de merrie in ieder geval niet ten goede is gekomen.
Ik kwam vandaag voor een eerste kennismaking. Ik ben bij de eigenaresse aan huis gekomen om het paard te bekijken. Ik kijk altijd ieder paard in de ogen, alvorens ik besluit er wel of niet mee in zee te gaan.
Mijn conclusie:
Het paard 'gedoogt' mij in haar omgeving, maar sluit zich af en is ronduit argwanend. Je zag het dier duidelijk met een schuin oog naar mij kijken met een blik van: "Wat moet jij van mij? "
Ik heb een tijdje met de eigenaresse gesproken en in de tussentijd rustig het gedrag van het paard geobserveerd. Ze vond mij wel erg interessant. Steeds voorbij lopen en toch snel in het voorbij gaan even aan mij snuffel, maar dan vervolgens weer heel hard weglopen. Nou ja, dat mag... Ik stond daar en het dier koos er zelf voor om zo nu en dan naar mij toe te komen en als het haar te heet onder de voeten werd liep ze met dezelfde vaart weer weg.
Het paard stond totaal niet open voor mijn aanwezigheid.
Uiteindelijk wandelde ze haar stal in (daar voelde zij zich overduidelijk veilig) en ben ik bij haar gaan staan. Gewoon met de staldeur open, dus ze had de keuze om weg te gaan als het haar teveel zou worden.
Dit deed ze niet. Eerst kwam ze steeds op mij af lopen en maakte dreigende hap bewegingen (niet raak overigens, maar wel duidelijk met de boodschap: "Jij begeeft je in mijn domein, ik wil dat je weggaat").
Ik heb gewoon mijn gesprek voortgezet met de eigenaresse en ben in de tussentijd verder gegaan met het observeren van deze merrie die ronduit druk met zichzelf (en mij) bezig was. Ze stond te wachten tot ik 'wat met haar zou gaan doen'. Maar goed, dat was ik niet van plan. Het paard stond er totaal niet open voor, dus wat voegt het voor dit specifieke beestje dan toe?
Nadat ik een half uur in de stal heb gestaan en ze constant van de gelegenheid gebruik maakte om toch even aan mij te snuffelen en vervolgens zelfs op kleine gebaren van mijn kant uit ervoor koos om bewust naar mij toe te komen, heb ik toenadering gezocht. Dit vond ze in eerste instantie erg spannend, dat merkte je aan haar hele houding. Ze trok wat bij elkaar, haar ogen draaiden wat weg en haar neusgaten lagen plat. Maar goed, heel voorzichtig kon ik dan op haar kont kroelen. Dat vond ze wel wat! Eerst met 1 hand, vervolgens met 2. Dat accepteerde ze. Vervolgens zag je haar ontspannen, haar oortjes naar voren doen en bewust toenadering zoeken, terwijl ik haar wat aan het kroelen en knauwen was.
Hierop heb ik haar wat lekkers gegeven, ben ik de box uitgegaan en ben ik gestopt voor vandaag. Voor dat paard zat om te verwerken. Deze moet eerst gaan leren dat het werken met mensen vooral heel erg leuk is en zodra ze zich openstelt voor mij en echt zelf toenadering zoekt, gaan we weer een stapje verder.
Al met al een hele vruchtbare sessie. Ik ben tevreden. Aanstaande woensdag ga ik weer met haar verder!
Wordt vervolgd...
