Ik was samen met mijn paard bij de Loenense watervallen, erg druk maar een ontzettend leuke sfeer.
Veel kinderen eromheen, die mochten aaien, even erop zitten enzovoorts.
Vind Thom allemaal prima en zelfs leuk, hij houd van de aandacht en is op-en-top betrouwbaar daarin,
ik demonstreerde zelfs dat je onder hem door kunt kruipen.
Na een uurtje pauze zadelde ik weer op, hackemore weer om en nog even naar het beekje om te kijken of hij wat wilde drinken.
Bij de beek aangekomen zie ik een stukje verder een hond in het water staan, die kijkt op, en begint te rénnen, te rénnen!
En stuift gelijk tussen de benen van Thom en begint als een gek naar zn oksels te happen. Thom -een ontzettend koelhoofdig paard- raakte een beetje in paniek en begon dus angstig opzij en achteruit te stappen. Dan -dit had ik eerst niet door- bijt die hond hem opeens in zn pielewiel, en ontploft hij. Hij sprong recht omhoog en begon daarna als een gek te trappen, ondertussen een fiets (waar die vandaan kwam?) omgooiend en zn hoofdstel (hackamore) brekend. Toen kwam de eigenaar van de hond eraan en die kreeg hem op 1 of andere manier weg, waarna ik gelijk Thom's hoofd greep om hem te kalmeren. Godzijdank is het geen wegrenner, hij liet zich gelijk kalmeren en er kwamen verschillende mensen te hulp. Ik dacht eerst dat hij niets had, maar toen wees een vrouw mij erop dat die hond in zijn ballen had gehapt. Ik kijken, er zitten dus 4 scheurwonden aan de zijkant van zijn koker-zakding en 1 in het plooitje van het litteken van de castratie. Één man ging met de eigenaar van de hond praten, die niet zijn naam wilde geven, niet de hack wilde vergoeden of een eventuele injectie. Ook had hij geen vast adres etc etc. Een excuses was ook al te veel, want Thom had het gedaan. (Let op, er waren daar ruim 20 kinderen en hij laat een hond loslopen -niet aan de lijn!- die wezens aanvalt.) De vrouw die bij hem was, zat ook te sneren dat het Thom's schuld was en dat dat beest toch niet dood was. Toen ik haar wees op infectiegevaar en dat mijn hoofdstel nu kapot is, zei ze dat ik haar niets moest wijsmaken, want: "Ik rijd al jaren paard, dus ik weet precies hoe ik zo'n beest netjes moet laten lopen". Nu vraag ik je, ik had het over infectiegevaar en zij had het over dressuurpasjes?
Gelukkig kreeg ik een fles water aangereikt om het schoon te spoelen.
Ondertussen zag ik vanuit de verte een paard aan komen rijden, terwijl die vent in dezelfde richting liep. Ik dus een sprintje trekken om ze te waarschuwen, want die eigenaar vd hond maakte het blijkbaar geen bal uit.
Daarna ben ik teruggereden, rustig aan, en heb ik mijn moeder gebeld, die alvast naar de stal zou komen met wat betadine en een schone doek.
Het ging niet extra bloeden door de beweging dus ik ben na 1 check-stop doorgereden naar huis, waar het team van de stal al klaarstond om te ontsmetten met alcohol en betadine. Thom gaf geen kik en bleef ontzettend lief en braaf stilstaan. Daarna heb ik even gekoeld -het mag niet zwellen omdat hij anders niet kan plassen als het flink zwelt- en er calendula opgesmeerd.
Dan ben ik superblij dat ik zo'n ontzettend koel paard heb dat zich ook gelijk weer aan me overgeeft om te worden gekalmeerd, maar ben ik erg bezorgd om die hond, mensen vertelden me dat hij er vaker liep en op zonnige dagen spelen daar heel veel kinderen.
Zo. Pfoe. De komende dagen moet ik blijven koelen en met calendula behandelen, en hopelijk komt alles goed en had die hond geen ziekte (omdat hij geen vast adres had kan het ook zijn dat hij niet inge-ent was misschien?).
Nu heb ik absoluut niets tegen honden, ook blaffend maak(te) ik me er geen zorgen om, dat vond Thom niet intimiderend. Maar nu betwijfel ik of hij nog honden bij zich duld en of ik nog onder zijn buik door zou kunnen kruipen zonder paniek..
Zo. 't Is best een lang verhaal geworden, maarja. Loenense-watervallen-ruiters, kijk uit voor een witte bullterrier met een middelmatig lange, tengere man met donker, kort haar en een onverzorgde indruk.
Ps, omstanders bedankt voor jullie hulp
