Geplaatst Afgelopen zondag was het zover, om 8 uur 's ochtends vertrokken we naar Frankrijk, waar we begin van de avond aankwamen bij haar nieuwe huis.
Ze heeft het super gedaan, was heel relaxed en heel rustig tijdens de lange reis. Ik ben zo ontzettend trots op mijn meissie.
De eerste nacht heeft ze doorgebracht in een grote stal met naast haar een andere merrie, waarbij ze in de groep zou komen. Op deze manier had ze gezelschap en kon ze vast vriendjes maken.
Missy in de stal, vlak na aankomst.
De volgende ochtend hebben we haar samen met haar buurvrouw in de weide gezet waar nog twee andere merries stonden.
Ook dit ging super, eerst direct eten en pas daarna had ze door hoeveel ruimte ze had:
Het was erg mistig, daardoor niet goed te zien hoe groot het daar is, maar het is ook niet voor te stellen aangezien ik denk dat je dit bijna niet in nederland kunt vinden.
Missy met haar nieuwe vriendinnetje
De andere merrie vond rennen niet zo nodig en liep rustig achter haar aan. Pas na even rondrennen en het perceel ontdekken (wow wat een fantastisch groot stuk natuur heeft ze daar!) ontdekte ze twee andere merries in de weide, natuurlijk moest ze daar even mee kennis maken:
Dit ging allemaal zo ontzettend goed, het had niet beter kunnen gaan. De andere waren ook zo relaxed dat missy af en toe in haar eentje wat rond ging rennen, ze was zo vrolijk en happy, heel fijn om te zien! Ze is geen moment van slag geweest en dat deed mij ontzettend goed, wetende dat ik de juiste keuze voor haar heb gemaakt.
The old girls in de mist
Het afscheid was erg moeilijk, maar ik heb er geen moment over getwijfeld dat dit het beste voor haar is.
Ze was hier direct op haar plek, hoeveel we samen ook hebben doorstaan de afgelopen jaren en hoe moeilijk het ook voor mij is, voor haar is dit een waar paradijs: 70 hectare land, beekjes door de velden, stukjes bos, veel vriendjes, altijd kunnen gaan en staan waar ze wilt en met de best mogelijke zorg die ik voor haar kan wensen. Juist omdat ze mijn alles is, verdient ze dit!
Ze stond daar alsof ze er al jaren woont en het is werkelijk een paardenparadijs op aarde!
Dag lieve Miss, tot we elkaar weer zien!
Ik heb haar echt nooit anders meegemaakt dan met de oortjes naar voren! 
geweldig dat je paardje zich gelijk zo thuisvoelde, dat maakt het waarschijnlijk iets makkelijker... en de bezoekjes zullen in ieder geval speciaal zijn 
en ze heeft geluk met een baasje als jij!