De piste is niet op en top verlicht maar wel meer dan voldoende om te rijden.
Ik was lekker aan het uitdraven laag en diep naar ontspanning toe en met contact. Paardje en ik waren aan het genieten tot.....
Onze poes als een tijger uit de schaduw voor mijn paard sprong. Paard schrikt/springt zich letterlijk een hoedje.... Oh ja en dan ben je laag en diep aan het rijden en gaat je paard al springend aan de kletter...
Toch een lange zijde alles geprobeerd om er op te blijven.... Maar nope... Niet gelukt

Auwie!

Toch nog uitgestapt, paard afgezadeld alle beestjes gevoederd en tenslotte de douche in.
Nu lig ik hier in de zetel met een ei naast mijn knie, een ei op mijn scheenbeen en een mini beetje hoofdpijn (maar dat had ik ook al voor het rijden).
Dju toch. Hopelijk lukt het om morgen er terug op te kruipen.

Ik kijk uit naar 2018!
