Geplaatst Sommigen kennen mijn Fjordje Naomi misschien nog wel. Ik heb 2 jaar geleden enorme pech gehad met zowel Naomi als Carry (ongeluk met de wagen en peesschede onsteking na vastzitten in prikkeldraad).
Meestal komen de paarden direct als ik ze roep. Maar Naomi bleef achter in de weide staan.
Op het moment dat ik haar riep begon ze hevig te schokken en kwam er wat mest af.
Ik ben direct heen gelopen en zag dat ze flink stond te zweten en te wiebelen op haar benen.
De mest was omhuld met een dikke laag slijm, later bleek dit losgelaten darmwand te zijn.
Ze had kennelijk lang gelegen op die plaats, want er was een flinke afdruk te zien op de grond en haar vacht. Lopen wilde ze niet, maar na enige aansporing deed ze wankele stappen.
Direct DA gebeld, Naomi wilde ik naar stal brengen, maar verder dan net buiten het hek deed ze niet. Dus de DA is naar het land toegekomen.
Conclusie zandkoliek. Er bleek zand in haar mest te zitten toen we het lieten weken in water.
Ze heeft via een maagzonde 2 liter paraffine toegediend gekregen, dit ging niet erg makkelijk maar het lukte.Daarna heeft ze een spuit met pijnstilling en spierverslapper toegediend gekregen.
Na het bezoek een nieuwe poging gedaan om naar huis en de stallen te wandelen, dit is gelukkig gelukt. Van een leien dakje ging het niet, ze wilde echt niet lopen.
Eenmaal op stal hoopte ik dat ze zou gaan mesten.
Vannacht ben ik er uit geweest, ze was niks gebeterd. Ik heb haar onder een zweetdeken gezet zodat ze warm zou blijven.Ze was hevig aan het rillen en zweten. Het ging helemaal niet goed!
Ik moest naar het werk (sta voor de klas), mijn vriend is thuis gebleven om de DA te bellen en te helpen.
Da is vanochtend direct gekomen, weer paraffine en pijnstilling. Ze wilde alleen maar liggen in de stal en ademde zwaar. Intussen dat de DA er was, is ze 2 keer gaan liggen. We moesten afwachten en kijken of het beter zou gaan, maar niet dus! Het verslechterde alleen maar, bijna acuut. Dus mijn zus heeft DA opgebeld (mijn vriend moest naar het werk i.v.m. met bedrijfsongeval, mijn zus waakte over Naomi), we moesten zo snel mogelijk naar de kliniek. Mijn zus heeft mij gebeld hoe het er voor stond en vroeg toestemming om alles in gang te zetten. Ja, dus als een malle met Naomi naar de kliniek toe. Leerlingen vrij, mijn baas had ik al op de hoogte gebracht (gelukkig ook een paardenmens).
Eenmaal thuis, had mijn vriend Naomi al op de trailer.
Nu staat ze in de kliniek. Momenteel aan het infuus. We hopen dat de verstopping zich gaat laten verwijderen door het mesten. Dat is haar enige kans.
De kans op scheuring van de darmen is momenteel groot. Ze heeft vreselijk veel pijn. Ze kan bijna geen stap verzetten.
Als ze niet gaat mesten en het verslechterd, zou ze naar Utrecht kunnen, maar de kans op herstel is slechts 30% dat ze over een jaar weer de oude is. Het is een zware ingreep, met geringe kansen. En ik ben nu in sneltempo aan het overwegen, wil ik haar dit aandoen? Ik hou zo zielsveel van haar.
In geval van scheuring, moet ik haar direct laten gaan. Dit is onomkeerbaar.
Nog nooit in mijn hele paardencarrière met (zand)koliek te maken gehad en nu @#$%# mijn eigen paard!
2 jaar terug zo hard geknokt voor de levens van mijn tweetal, mijn verzorgpony's vanaf mijn 12e, mijn oogappels en nu sta ik wéér op het punt dat ik er een ga verliezen!
Pfff het is zo vreselijk!!
