Geplaatst Als nieuwe Paardrijder/bokker heb ik al heel wat kunnen meemaken. Sinds ik de topic "Man, 1.89m, 80 Kilo, wat voor paard" ben gestart heb ik meerdere mensen gehad die aanboden om op hun paard te komen rijden, of het uit te komen proberen. Stond echt versteld van het feit hoe open mensen daarin waren, maar dan is de vraag is het goedschiks of kwaadschiks, om mij gewoon lekker een partij te laten vallen. You never know. Ik ben dus ingegaan op het voorstel van Ceriadwen, wat een best verhaal vantevoren was, maar dat doet er nu niet aan toe. Wil je dit weten dan moet je me maar PB'en.
Afspraken gemaakt om in Schiedam Centrum en daar vanuit met Kim (Die mij ging lesgeven) een eindje te gaan rijden naar de Pensionstalling waar Ceriadwen's paard staat. Ik kwam dus aan op Schiedam Centrum en begon al te kijken of ik iets verdachts zag en ja hoor, drie koppies die naar mij keken. Ik wist al hoe laat het was, maar moest toch even zekerheid hebben dus ik ging bellen, toen stond ik al letterlijk naast hun deur, wat resulteerde in een hard gelach vanuit de auto. Nog even wachten op de laatste, want er was erg veel belangstelling. Een soort van meeting werd het eigenlijk, maar dat vond ik alleen maar leuk, hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Onderweg naar de Pensionstalling zijn we wat aan het kletsen geweest over hoe ik het paard zou moeten berijden, want er zitten erg veel knoppen aan, het was totaal geen automatisch paard, alles was handmatig en dat horen jullie zo nog wel. Eenmaal aangekomen op de Pensionstalling dacht ik bij mezelf : "Wat is dit een grote stalling en wat een accomendatie!". Het was echt super mooi. Toen we de deur "Trainingsruimte" binnenkwamen stonden daar al wat meiden, waaronder Ceriadwen met haar ruin : Vincent. Wat een ongelofelijk mooi beest en wat was hij lief. Een paard dat kan genieten van aandacht en dat merkte ik al gauw, hij wilde me leren kennen. Ik was op slag verliefd.
Toen begon het verhaal, Ceriadwen's bijrijdster ging Vincent voor me inrijden en wat was dit toch een best intens moment om te zien. Vincent was een beetje spookig voor een bepaalde stukjes en hij gaf soms een bok, niemand had hem eerder zo meegemaakt dus hij was lekker temperamentvol! Al voorbereidend ben ik met volle moed op dit paard gaan zitten, ik dacht : "Ga mezelf nu niet laten kennen en misschien is dit wel een serieuze doorslag voor mezelf".
Eenmaal in de bak gingen we eerst op de schoonheidsfoutjes letten in stap en dat was al snel doorgenomen, dus het werd tijd voor draf. Het aanspringen in draf ging wat stroef, na drie keer been geven moest het zweepje erbij worden gedaan en het lukte, hij ging in draf! Maar, dat was al snel voorbij. Binnen 2 seconden viel hij weer terug in stap en dat was een best raar moment voor mij, had ik nog nooit meegemaakt. Het punt waar op gelet moest worden is dat je hem moet blijven prikkelen. Vincent is liever lui dan moe, dus je moet hem blijven aandrijven. Toen dat eenmaal lukte zaten we wat langer in draf, maar hij stopte weer ineens. Het 2de punt is dat het een super eerlijk paard is, als jij uit balans gaat dan denkt hij dat je eraf valt. Dus je moet super goed opletten dat je niet uit balans gaat in de volte.
Dit ging allemaal goed en had hem voor een langere tijd in draf, tijd voor galop. Dit was een tikkeltje lastig dus de longeerzweep erbij, hij had er niet echt zoveel zin in. We zaten in de linkerhand aan de longeerlijn en ze gaf een tikje met de longeerzweep, maar er gebeurde iets totaal onverwachts. Vincent deed een halve pirouette en draaide 180 graden de andere kant op, waardoor ik ineens op de rechterhand zat, alleen lag ik er bijna vanaf. Zat nog in de linkerbeugel en zo kon ik mezelf er weer opwippen. Zo kon ik dus weer verder in draf en daar hebben we het bij gehouden.
Het was een ontzettend leerzame dag, dit is een hele eye-opener geweest voor mij. Alle dingen heb ik meegenomen en ik ga voor de rest van mijn leven vlammen, geen 1 dag gaat er voorbij dat ik niet denk aan het verbeteren van mijn paardrijvaardigheden. Ben zwaar gemotiveerd door dit soort dingen en ik ga hier zeker verder mee.
Aan het eind van de dag heb ik 2 flessen wijn als dank gegeven, want ik vond dat deze moeite die voor mij is gedaan dat op zijn minst waard was. Hartstikke bedankt Ceriadwen en Kim! Jullie zijn hartstikke top en dit is voor hehaling vatbaar, maar daar spreken we nog steeds over met elkaar
. De rest van de meiden, ook hartstikke bedankt voor de gezellige en leerzame middag, zonder jullie was het niet zo geslaagd! 
Nieuwe jaar ga ik weer een mooie frisse start maken 
maar het is wel een schatje hoor 
Maar, wat is een paard zonder karakter vraag ik me dan altijd af. Veel leuker om zo 1 te hebben dan een doodbraaf paard toch? 
