Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-08 13:32

begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-08 13:32

ik merk dat ik wat dat betreft voor zover ik de anderen kan inschatten, angstiger ben dan de rest..

ik denk dan, wat als het kind dat ik begeleid er af valt, aan de andere kant zegmaar,
dus niet jou kant op maar de andere kant op.
of wat als de pony ineens schrikt..
het blijven vluchtdieren.

als de pony schrikt, ben ik gelijk ook helemaal zenuwachtig..
en loop ik zo ongeveer trillend naast het paard/kind..

eigenlijk als je het zo bekijkt is het wel maf, dat we gehandicapte mensen op een vluchtdier zetten Clown

iemand die dit ook heeft?
of ervaringen?

**Geplaatst**: 15-03-08 15:43

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 15-03-08 15:43

In het begin vond ik dat erg eng, maar ik probeer de zenuwen daarover zoveel mogelijk los te laten. Niet in de laatste plaats omdat dat het belangrijkste is wat je kunt doen! Hoe kalmer je bent, hoe meer je problemen kunt voorkomen. Zowel paard als ruiter vertrouwen op jou en het beste wat ik ze kan bieden is zelf kalm en verstandig te zijn.

Ik heb wel gemerkt (de enige keer dat mijn ruiter is gevallen) dat ik op dat moment gewoon ingrijp en door kan gaan - voor mijzelf ben ik soms een enorme miep qua zenuwen, maar als er echt iets is: een kind in gevaar is (of een paard), maar ook als ik zelf in een gevaarlijke situatie kom, dan verlies ik mijn angst en kan ik doen wat nodig is. Ik ben op dat moment degene die de crisis moet bezweren, en dat overstemt mijn zenuwen ruimschoots.
En daarna ik als eerste prioriteit: de ruiter moet niet het idee hebben dat het 'erg' is, hij moet er niet bang van worden. Dus ik bleef gewoon uit belang van de ruiter nog redelijk kalm en zelfverzekerd, maakte het niet groter dan het was, en tegen de tijd dat ik tijd had om zelf te merken wat ik voelde had ik mezelf ook al wat overtuigd dat het vervelend was maar niet het einde van de wereld.

**Geplaatst**: 15-03-08 15:47

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 15-03-08 15:47

Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jullie geregeld is. Maar ij ons op de club worden val gevaarlijke kinderen (dus kinderen met een groot risico dat ze vallen of een groot risico op blijvend letsel na een val) 1 op 3 begeleid.
Pas later wordt het 1 op 2 en eventueel 1 op 1.

Kijk vallen kunnen we allemaal en voor niemand is het leuk maar soms kan je het niet vermijden.

Heel veel succes met de begeleiding!!

**Geplaatst**: 15-03-08 15:50

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 15-03-08 15:50

ik heb het in mijn privéles wel eens meegemaakt dat een kindje is gevallen..... ze waren los aan het stappen, pony schrikt en springt opzij, jochie ernaast....

daar kun je gewoon niets aan doen.... het nut van een goede cap was wel meteen duidelijk....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-08 16:21

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-08 16:21

iemand loopt naast het paard,
en ik loop naast het kind, je loopt dan vlak achter degene die het paard begeleid.
dus je ziet al niet goed wat er voor je gebeurd,
en als het paard schrikt moet je het kind goed blijven vasthouden, kijken waar je loopt, én oppassen dat het paard niet je kant op komt..
ik merk gewoon dat ik snel in de stress schiet als het mis gaat, en daar baal ik van.

**Geplaatst**: 19-03-08 23:46

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 19-03-08 23:46

ik heb wel is in angst gezeten, ik doe backriding (zit achter de gehandicapte op t paard) en het paard schrok maar een rolstoel afhankelijke jongen. laat je dan niet zo maar valen ik val dan liever dan hij maar we zaten allebei nog.

dat zijn dan wel ff spanende momenten

**Geplaatst**: 21-03-08 15:43

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 21-03-08 15:43

maar als je zelf bang bent is het paard ook sneller bang. je kunt beter zelf veel vertrouwen hebben en dat uitstralen. dan schrikt het paard minder snel. staat overal geschreven, maar ik kan het echt beamen uit de praktijk...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-08 16:23

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-08 16:23

ikenindi schreef:
maar als je zelf bang bent is het paard ook sneller bang. je kunt beter zelf veel vertrouwen hebben en dat uitstralen. dan schrikt het paard minder snel. staat overal geschreven, maar ik kan het echt beamen uit de praktijk...

ja klopt maar ik ben best snel zenuwachtig.
heb nog steeds niet ontdekt hoe je zelf rustig kan blijven als een paard zenuwachtig doet.

kijk, als ik ernaast loop en er zit geen kind op, dat is heel wat anders, dan kan je nog iets.
maar als je naast een kind loopt, en het paard zelf niet vast hebt, en het paard schiet weg...
dat vind ik gewoon heel eng.

**Geplaatst**: 21-03-08 16:26

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 21-03-08 16:26

hebben ze bij jullie het paard niet vast dan? bij ons houden ze ze vast of loopt er helemaal niemand mee...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-08 16:27

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-08 16:27

ja 1 houd het paard vast, en ik het kind.
in mijn geval dan he, is bij elk kind weer verschillend.

**Geplaatst**: 21-03-08 16:32

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 21-03-08 16:32

ok zo... dan moet je dus vertrouwen hebben in diegene die t paard vast houd Knipoog

**Geplaatst**: 23-03-08 18:44

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 23-03-08 18:44

Ik loop altijd naast 1 vast meisje, maar ik zou niet zo snel verwachten dat zei er af valt, maar als ze wat druk is ofzo, komt er altijd iemand extra bijlopen

**Geplaatst**: 26-03-08 17:37

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 26-03-08 17:37

Ik ben ook begeleidster. Als we gaan draven en de ruiter zit niet zo stevig ( sommige ruiters kunnen gewoon goed blijven zitten zonder iemand ernaast) komt er een extra iemand en die zorgt ervoor dat hij/zij er niet afglijdt. En naast de ruiters die heel erg hobbelen lopen er mensen mee aan beide kanten.

**Geplaatst**: 30-03-08 11:02

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 30-03-08 11:02

bij ons loopt er soms een extra persoon bij,
ook hebben we bij sommige ruiters iemand die achter diegene zit en die vasthoud.

ikzelf heb ook een keer naast een paard gelopen waarvan de ruiter eraf viel, dit kwam door een epeleptie aanval, en was dus moeilijk te voorkomen, ik voelde me wel naar op dat moment, maar soms kan je er gewoon niks aan doen.

**Geplaatst**: 31-03-08 15:03

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 31-03-08 15:03

Bij ons word veel rekening gehouden met elkaar.
Ik denk dat het een kwestie is van de paarden kennen, de ruiters kennen en de helpers kennen En ze ook kunnen vertouwen. Je moet de goede combinaties kennen en nog belangrijker de minder goede.
Geen onstabiele ruiters op schrikachtige paarden enz.
Als je weet welke risico's er kunnen zijn kan je ook snel inspringen als er iets fout gaat.

**Geplaatst**: 31-03-08 15:06

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 31-03-08 15:06

Ik denk als je zo vaker bang bent dat er een kind valt, moet je eens voor jezelf nagaan waarom je bang bent.
Valt het kind vaker? (misschien stabieler paard proberen?)
Word het paard zenuwachtig als jij dat ook word?
Is er geen goede begeleiding?
Weet je niet wat je moet doen als er iemand (dreigt) te vallen?
Als je weet waar de angst vandaan komt kan je er ook op inspelen.

Bij ons valt er ook wel eens iemand af, maar bang ben ik er niet voor.

**Geplaatst**: 01-06-08 09:17

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 01-06-08 09:17

Als jij zenuwachtig bent zal dat paard het voelen en zelf ook zenuwachtig voelen.
Probeer je zenuwen te verbergen en straal zelfvertrouwen uit.

Veel suc6 Knipoog

Groetjes Anna Bloos

**Geplaatst**: 01-06-08 10:06

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 01-06-08 10:06

hoii,

ik ben begeleidster geweest op verschillende plekken tijdens mijn stage. ik merk dat jij je heel verantwoordelijk voelt, maar dat je lijkt te twijfelen aan je eigen kunnen op een riscovol moment. misschien is het goed om een dag met alle begeleiders deze dingen te bespreken en evt. dat je daarna oefent. het is goed dat je het open houdt en zeker dat je weet waar die angst vandaan komt (wat stein verder zegt).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-08 11:01

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-08 11:01

ik ben ermee gestopt, omdat ik merkte dat ik mn angst nog niet opzij kan zetten.
hopelijk kan ik het tzt weer oppakken, maar dan met een pony die ik ken en vertrouw, dat is voor mij een must.
ik vind het beter om nu even te accepteren dat het me niet lukt, dan om koste wat kost toch door te willen gaan.

**Geplaatst**: 01-06-08 17:44

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 01-06-08 17:44

veel succes verder! neem je tijd zou ik zo zeggen!

**Geplaatst**: 02-06-08 10:00

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 02-06-08 10:00

Anna023 schreef:
Als jij zenuwachtig bent zal dat paard het voelen en zelf ook zenuwachtig voelen.
Probeer je zenuwen te verbergen en straal zelfvertrouwen uit.

Dit is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik zou zeggen, leer omgaan met je angsten. Door het te bespreken met de begeleiders en door te oefenen moet het op een bepaald moment voor jezelf wel veilig worden!

Als je die angst blijft houden en daarom voor jezelf de beslissing maakt om er mee te stoppen, vind ik dat een goede beslissing! succes verder en ik hoop dat je over je angst heen komt, het is namelijk wel super leuk om te doen!

**Geplaatst**: 02-06-08 10:40

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 02-06-08 10:40

Ik heb het wel eens meegemaakt dat er iemand viel middenin het bos. Was een autistisch meisje en ze had ontzettende problemen met haar evenwicht, ze was ook ontzettend dik en dus zwaar. Ze gleed constant van links naar rechts en ik moest haar dan weer rechtrekken of rechtzetten (met mijn gewicht van 55kg dus dat was echt zwaar). Het jammerlijke was dat de begeleiding dit ook zag maar niets deed, waardoor ik dus op zowel het paard als het meisje moest letten. Paard wou steeds eten en meisje gleed steeds. Ontzettend leuk Scheve mond

Wij deden altijd voltigesingels en een dik dekje op de paarden en singelden goed aan. Maar zij hing op een gegeven moment zo naar de zijkant dat ze met haar gewicht haar voltigesingel meetrok en boem, middenin het bos op de grond lag. Ze had gelukkig een cap op en het ging heel langzaam, ze was ook niet geschrokken ofzo. Toen kreeg ik van een begeleider de schuld dat ik niet goed had aangesingeld, heb haar even gedemonstreerd dat de singel (die aan de zijkant hing) met geen mogelijkheid meer terug op de plaats kon worden gebracht. Dus die zat wel degelijk goed vast. Man wat was ik chagrijnig de rest van de dag door die begeleider Nagelbijten / Gniffelen

Voor de rest moest het meisje teruglopen omdat niemand haar weer op het paard kreeg ivm haar gewicht en het trapje ontbrak Bloos

**Geplaatst**: 02-06-08 10:50

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 02-06-08 10:50

Ik heb in drie jaar tijd één keer een ruiter gehad die van zijn paard viel. Ik nooit bang dat een ruiter valt, het kan iedereen overkomen. Dat is het risico. Natuurlijk probeer je als begeleider het risico zo klein mogelijk te houden. Ik loop ook wel eens met een nieuw onervaren paard en dan moet je extra goed opletten. De ruiter die bij mij van zijn paard viel, viel van het aller braafste paard af (zul je altijd zien! Knipoog

). De ruiter rijdt redelijk zelfstandig en kan ook redelijk zitten. De pony waar ze op reed, deed één stap opzij en dat had ze niet zien aankomen. Terwijl je normaal gesproken redelijk rijdt. Ik zag de ruiter vallen, maar kon er niets meer aan doen. Gelukkig liep het goed af. Als je continue bang bent, dat een ruiter valt, dan straal je dat uit. Het paard voelt dat. Ik loop naast een paard, en houdt zowel paard als ruiter goed in de gaten. Aan het orenspel van het paard kun je vaak al vanalles opmaken.

Soms vindt ik dat er bij het aangepast paardrijden soms erg betuttelend wordt gedaan over vallen e.d. Bij alles wat je als begeleider doet, moet veilig en verantwoord zijn. Maar dat kan gewoon niet altijd. Ik loop wekelijks naast een ruiter die op een paard van 1.75m rijdt. Als dat paard schrikt, zorg ik in eerste instantie dat ik aan de kant ga. Ik wil het paard namelijk niet over mij heen hebben. Ik ben in zo'n geval niet bang dat een ruiter valt, maar dat ik omver gelopen wordt.

Ik denk dat je gewoon goed moet kijken naar de match paard-ruiter. En als begeleider houdt je beiden goed in de gaten. Meer kun je niet doen. Mocht de ruiter vallen, dan is dat vervelend, maar vaak niet te voorkomen.

**Geplaatst**: 07-06-08 13:05

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst: 07-06-08 13:05

Bij ons schrok een poosje terug ouwe Willem.
Er kwam een hond vanachter, over een heuveltje, echt vanuit het niets.
Dus hij deed iets van 5 galopsprongen, echt even dat optrekken. Alleen de gehandicapte bleef prima zitten.
Op dat moment schrok ik best wel, maarja, de gehandicapte hadde beugel goed vast, en was ook niet geschrokken.

Maar het is zo knap, ze blijven zo goed zitten!
Zelfs een vrouw die altijd in dameszit moest had nergenst problemen mee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-08 13:24

Re: begeleiders: zijn jullie ook wel eens bang dat een kind valt

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-08 13:24

bij mij ging het dus over een kindje dat niet kan lopen en weinig tot niks begrijpt, en best zwaar is inmiddels.
bij angst trekt hij zijn benen op en verkrampt, gaat naar voren zitten en maakt zich klein.
hij houd de beugel heel stevig vast.

als het paard een onverwachte beweging maakt zit hij scheef en glijd eraf als je het niet snel corrigeerd.
ik ben dus bang, omdat ik naast een paard loop, wat ineens naar me toe zou kunnen springen,
icm de ruiter die vastgehouden moet worden.
en ik ben bang voor wat er gebeurd als hij dor schrikken van het paard, de andere kant opglijd, dus niet mijn kant op..
ik hoop ook echt dat ik over die angst heen kom, zeker weten!
heeft even tijd nodig, dan komt dat vertrouwen wel weer.
stap voor stap.
ik wil mezelf daarbij niet overvragen.