MarliesV schreef:Stapje terug, dus uit de groepsles en eerst weer vertrouwen krijgen.
Met een gebroken elleboog na 3 weken weer op een paard stappen lijkt mij sowieso niet raadzaam, was de arts het daar wel mee eens?
Heb je verder hulp voor je PTSS? En kan je van daar uit misschien oefeningen meekrijgen qua ademhaling en denken om de angst beter af te vloeien?
Sabri schreef:Vervelende val geweest. Maar ik vind het wat 'overdreven' om alles te relateren en erger te maken omdat je PTSS hebt. Neem van mij aan, paardrijden is een risicovolle sport, dat is nou eenmaal zo. Er gebeuren relatief meer en ergere ongelukken dan zeg maar tenniss oid. Part of the game! Zeker beginners vallen sneller. En dit geldt voor iedereen, zeker als je wat breekt is dat traumatisch hoor, of je nu een PTSS hebt of niet.
Je kunt leren omgaan met je angst of een andere hobby zoeken!
Sabri schreef:Vervelende val geweest. Maar ik vind het wat 'overdreven' om alles te relateren en erger te maken omdat je PTSS hebt. Neem van mij aan, paardrijden is een risicovolle sport, dat is nou eenmaal zo. Er gebeuren relatief meer en ergere ongelukken dan zeg maar tenniss oid. Part of the game! Zeker beginners vallen sneller. En dit geldt voor iedereen, zeker als je wat breekt is dat traumatisch hoor, of je nu een PTSS hebt of niet.
Je kunt leren omgaan met je angst of een andere hobby zoeken!
Sabri schreef:Vervelende val geweest. Maar ik vind het wat 'overdreven' om alles te relateren en erger te maken omdat je PTSS hebt. Neem van mij aan, paardrijden is een risicovolle sport, dat is nou eenmaal zo. Er gebeuren relatief meer en ergere ongelukken dan zeg maar tenniss oid. Part of the game! Zeker beginners vallen sneller. En dit geldt voor iedereen, zeker als je wat breekt is dat traumatisch hoor, of je nu een PTSS hebt of niet.
Je kunt leren omgaan met je angst of een andere hobby zoeken!
superpony schreef:Wat jammer dat je toen bent gevallen.
Hoe vind je het verder waar je rijdt? Voel je je daar op je plek? Heb je een fijne instructrice? Als je je daar op je plek voelt, zou ik in overleg gaan en weer opbouwen.
Zelf heb ik met mensen met angst gewerkt en dan is het werken met het paard vaak ook ene goed hulpmiddel om weer vertrouwen te krijgen. Vanaf de grond zien hoe paarden reageren, bespreken waarom ze zo reageren en ook kijken als anderen rijden wat er gebeurt.
Ontspannen komt vaak inderdaad door je ademhaling en is wel ene belangrijk punt. Als je niet goed adem haalt en verstijfd, val je eerder en vaak ook harder.
Als je ontspannen bent, kan je beter en soepeler mee in de bewegingen van het paard.
Dat zijn dingen die je iemand vanaf de grond kan uitleggen en laten zien, maar ook in het zadel kan laten voelen.
katharos1999 schreef:superpony schreef:Wat jammer dat je toen bent gevallen.
Hoe vind je het verder waar je rijdt? Voel je je daar op je plek? Heb je een fijne instructrice? Als je je daar op je plek voelt, zou ik in overleg gaan en weer opbouwen.
Zelf heb ik met mensen met angst gewerkt en dan is het werken met het paard vaak ook ene goed hulpmiddel om weer vertrouwen te krijgen. Vanaf de grond zien hoe paarden reageren, bespreken waarom ze zo reageren en ook kijken als anderen rijden wat er gebeurt.
Ontspannen komt vaak inderdaad door je ademhaling en is wel ene belangrijk punt. Als je niet goed adem haalt en verstijfd, val je eerder en vaak ook harder.
Als je ontspannen bent, kan je beter en soepeler mee in de bewegingen van het paard.
Dat zijn dingen die je iemand vanaf de grond kan uitleggen en laten zien, maar ook in het zadel kan laten voelen.
ik ben wel op mijn plek waar ik rijd! ze helpen me erg goed en hebben ook begrip voor de situatie. maar hun ervaring met ptss is ook beperkt waardoor ik zelf ook aangeef wat wel en niet werkend is. ik heb nu afgesproken dat ik af mag stappen als het mij teveel word, verder pakte de instructrice het paard ook bij de hand het eerste stukje, mijn vriend is psycholoog en ook hij heeft tips gegeven zodat de intructrice beter kan handelen naar wat voor mij op dat moment fijn voelt.
Sabri schreef:Vervelende val geweest. Maar ik vind het wat 'overdreven' om alles te relateren en erger te maken omdat je PTSS hebt. Neem van mij aan, paardrijden is een risicovolle sport, dat is nou eenmaal zo. Er gebeuren relatief meer en ergere ongelukken dan zeg maar tenniss oid. Part of the game! Zeker beginners vallen sneller. En dit geldt voor iedereen, zeker als je wat breekt is dat traumatisch hoor, of je nu een PTSS hebt of niet.
Je kunt leren omgaan met je angst of een andere hobby zoeken!
Susanne_1995 schreef:Ik heb ook ptss en ik merk ook dat het mijn angsten op andere vlakken versterkt. Voordat ik ptss opliep was ik eigenlijk totaal niet bang, nu hoeft er maar iets kleins te gebeuren en mijn hart zit in mijn keel. Bij ptss ben je vaak hyperalert wat er ook niet bij meehelpt, dus overdreven is het zeker niet.
Katharos, je bent niet de enigeik word ook heel snel bang met rijden en ik kom er moeilijk weer overheen. Wat voor mij heel erg heeft geholpen is het bespreken met de instructrice en regelmatig privéles. Privéles zonder zadel is ook een goede, al is dat ook extra spannend. Daarbij voel je de beweging van het paard en ik vind zelf dat je dingen veel eerder voelt aankomen. Dat kan ook aan de longe en in stap
ik ben ook geen held en ben begonnen met stappen zonder zadel, inmiddels durf ik kleine stukjes draf ook. Het zorgt ervoor dat je steviger leert zitten en dat geeft ook vertrouwen.
Probeer de schaamte los te laten, het is niet raar wat je ervaart! Ik denk dat iedereen die rijdt periodes met angst en onzekerheid heeft gehad.
katharos1999 schreef:superpony schreef:Wat jammer dat je toen bent gevallen.
Hoe vind je het verder waar je rijdt? Voel je je daar op je plek? Heb je een fijne instructrice? Als je je daar op je plek voelt, zou ik in overleg gaan en weer opbouwen.
Zelf heb ik met mensen met angst gewerkt en dan is het werken met het paard vaak ook ene goed hulpmiddel om weer vertrouwen te krijgen. Vanaf de grond zien hoe paarden reageren, bespreken waarom ze zo reageren en ook kijken als anderen rijden wat er gebeurt.
Ontspannen komt vaak inderdaad door je ademhaling en is wel ene belangrijk punt. Als je niet goed adem haalt en verstijfd, val je eerder en vaak ook harder.
Als je ontspannen bent, kan je beter en soepeler mee in de bewegingen van het paard.
Dat zijn dingen die je iemand vanaf de grond kan uitleggen en laten zien, maar ook in het zadel kan laten voelen.
ik ben wel op mijn plek waar ik rijd! ze helpen me erg goed en hebben ook begrip voor de situatie. maar hun ervaring met ptss is ook beperkt waardoor ik zelf ook aangeef wat wel en niet werkend is. ik heb nu afgesproken dat ik af mag stappen als het mij teveel word, verder pakte de instructrice het paard ook bij de hand het eerste stukje, mijn vriend is psycholoog en ook hij heeft tips gegeven zodat de intructrice beter kan handelen naar wat voor mij op dat moment fijn voelt.
katharos1999 schreef:ik ben wel op mijn plek waar ik rijd! ze helpen me erg goed en hebben ook begrip voor de situatie. maar hun ervaring met ptss is ook beperkt waardoor ik zelf ook aangeef wat wel en niet werkend is. ik heb nu afgesproken dat ik af mag stappen als het mij teveel word, verder pakte de instructrice het paard ook bij de hand het eerste stukje, mijn vriend is psycholoog en ook hij heeft tips gegeven zodat de intructrice beter kan handelen naar wat voor mij op dat moment fijn voelt.
Citaat:Toch heb ik twijfel of je daar wel op de juiste plek bent. Zou coaching met paarden voor mensen met trauma niet beter bij je passen? Dit bedoel ik met bewust leren omgaan met je angst/de ptss.
Susanne_1995 schreef:@Sabri mensen met ptss en angst kunnen gewoon op een normale manege op hun plek zijn hoor. Ze zegt dat ze op haar plaats is daar, je kent haar niet, je kent de manege niet, hoe kun jij daar dan aan twijfelen?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 bezoekers