Geplaatst Bij mij is er nu bijna 2 jaar geleden fibromyalgie (weke delen reuma) geconstateerd. Deze pijn zit in mijn hele lichaam. Na van alles te hebben geprobeerd werd ik alleen maar zieker en slechter ipv beter.
We gaan even twee jaar terug in de tijd. Ik was zo slecht te pas dat ik moest stoppen met mijn studie. Dit was een enorme klap voor mij, aangezien ik het erg leuk vond. Op dat moment zat ik in een rolstoel van de pijn.
Maar zo eigenwijs ik was, gooide ik dat ding na 2 weken aan de kant en wilde zelf weer lopen, ondanks alle pijn.
Na het stoppen zat ik thuis. Het verwerkingsproces begon. Vechten, boos zijn, de wereld niet eerlijk vinden noem het maar op.
Dit heeft nog een aardig tijdje geduurd ( ik gok bijna half jaar), ik kreeg wel ondertussen 2x per week therapie (mensendieck). Op een ochtend werd ik wakker met het idee dit moet anders. Mijn leven kan er niet zo in de toekomst meer uitzien.
Ik spoorde mezelf aan om te gaan wandelen met onze hond. Langs de rivier, in het bos noem het maar op. Dit deed ik dan ook trouw elke of bijna elke dag, steeds een stukje verder. Ik knapte al wat op en kon lichamelijk al wat meer aan.
Na vele veranderingen (zowel prive als werk als sociaal noem het maar op) ben ik in september 2011 begonnen met paardrijden. Dit was mijn oude hobby en wilde dit altijd al weer oppakken. Ik dacht letterlijk: ik probeer het gewoon.
De eerste lessen was ik erg stijf en kreeg veel pijn, maar ik had veel plezier. En dat is erg belangrijk. Iets doen wat je leuk vind, helpt al een heel stuk!
Ik lesde 1x per week op een manege, maar soms wanneer ik zoveel zin had in paardrijden nam ik een extra lesje. Ik merkte de dagen na het rijden verbetering in mijn lichaam. Ik werd steeds soepeler, kreeg meer energie en had minder pijn.
Nu rij ik standaard 2x per week en ik kan ondertussen al weer veel meer. Ik heb mijn studie weer opgepakt, kan weer leuke dingen doen en vooral ik kan weer paardrijden!
Voor mij is paardrijden niet alleen mijn hobby, maar ook mijn therapie. En het werkt bij mij!
Hoe rij ik paard? Rustig
Galop doe ik niet zovaak, alleen op dagen wanneer ik eraan toe ben, dus niet gespannen zit. Ik had in het begin zon spanning in mijn lichaam dat het paard er last van had. Nu leer ik weer te ontspannen (en dat voor een fibropatient) en ze begint steeds beter te lopen. Ik wissel draf en stap veel af, want na een paar rondjes moet ik even op adem komen haha. Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben?
Nu heb ik nog 1 droom. Dit is niet genezing van mijn ziekte, maar een eigen D/E pony. Zo kan ik rijden wanneer ik wil en kan dus zo mijn pijn verminderen.
