Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-06-11 12:41

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 07-06-11 12:41

Hahaha, ik heb nu een vast clubje waar ook Jamiroquai inzit en ook met andere mensen erbij gaat het steeds beter. Met paardrijden heb ik er dus nog weinig last van

Nu nog van al die andere dingen afkomen waar ik wel last van heb

**Geplaatst**: 07-06-11 12:53

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 07-06-11 12:53

hahaha ik leef ook van de gebreken

, jammer genoeg zal ik er niet helemaal vanaf komen. Kan natuurlijk altijd beter in mn vel gaan zitten, maar de chronische vermoeidheid gaat helaas niet meer weg. Heb er nu al bijna een jaar acupunctuur opzitten en het helpt niets, ik werd niet toegelaten tot een revalidatie traject omdat ik nog te veel andere psychische problemen had, aantal jaar terug konden psychologen me niet verder helpen en nu bij een psychiater met medicijnen en in combinatie met mn vriend gaat het nu voor mijn doen goed. Ik ben helemaal afgekeurd wegens de vermoeidheid

, dus sinds ik niet meer hoef te werken voel ik me ook een stukje beter.

dus een limburg clubje hier, ik zal jullie profielen eens lezen en zal jullie volgen hier!

**Geplaatst**: 07-06-11 13:24

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 07-06-11 13:24

Heb er niet zoveel in staan.. Moet er nog steeds van komen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-11 13:52

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-11 13:52

Hoi Frie en Michelle, leuk dat je wat aan het topic hebt, Frie.

Ik heb je profiel wel al gelezen, hier is het niet zo druk op het topic. :9k

Maar af en toe melden zich toch wel mensen en die zijn allemaal positief.

Ik ben zelf ook afgekeurd om dezelfde reden, en ik heb ook zo'n goed thuisfront!

En bij de Brunsummerhei zit je natuurlijk prima, daar kun je rijden , man!

Leuk voor ons, Michelle om de rengalop te oefenen op die zandduinen..... _O-

**Geplaatst**: 07-06-11 16:07

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 07-06-11 16:07

het goede thuisfront is echt een hele grote hulp voor mij.

de rengalop kun je inderdaad goed oefenen. als we gaan rijden en komen op de zandvlakte gaan de tinkies er al vandoor en dan kom ik met Frietje, die doet dat op haar gemak. haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-11 16:35

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-11 16:35

Dat zou ik dus al niet durven, ik loop me de dag vantevoren al druk te maken..

**Geplaatst**: 07-06-11 16:52

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 07-06-11 16:52

dat had ik ook de eerste paar keer, vind Frie dr tempo en temperament perfect voor mij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-11 21:29

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-11 21:29

Ik heb mijn Bowie nog niet zo heel lang- sinds september, dus we zitten nog in de groeifase.
Ik probeer veel met hem te 'tutten', poetsen en wandelen en zo. Proberen een goeie band op te bouwen. Met mensen is dat voor mij heel moeilijk, met dieren ook, maar die hebben tenminste de tijd!
En ze gaan geen rare dingen over je zeggen of denken....

**Geplaatst**: 08-06-11 07:37

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 08-06-11 07:37

ja dat is ook zo, mensen hebben hun oordeel altijd meteen klaar. Zo vond mijn ex dat mijn vermoeidheid tussen mn oren zat en dat ik me aanstelde. Ben ook al meerdere vriendinnen verloren door onbegrip.
Een dier vind het niet erg dat je niet helemaal "normaal" kunt functioneren, als jij respect voor ze hebt en ze goed verzorgd dan zal het dier van je houden.

Wat is Bowie voor n ras?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-11 18:50

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-11 18:50

Nou ja, ras.....

Het is een wilde mustang! }:)

Geboren in Frankrijk in een kudde en op de een of andere manier in Nederland gekomen. Ik heb hem in de Achteroek gekocht.

Het is inderdaad heel moeilijk om vrienden te hebben en te houden, de meeste haken wel af. Soms maak ik een opmerking de totaal verkeerd aankomt, of ik doe 'vreemd'. (Ik kan niet meer dan 1 mens tegelijk verstaan. Ik schakel dan over in een soort 'bespaarstand', maar voor anderen ben je dan superafwezig.

Lastig in een kroeg, daar kom ik ook bijna niet meer.

**Geplaatst**: 10-06-11 19:02

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 10-06-11 19:02

oeh gaaf een wilde mustang!!!
ken het probleem ook, ik raak dan ook echt heel snel geïrriteerd en kom ook idd niet meer in een kroeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-11 21:49

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-11 21:49

H aha, en als je erop zit merk je pas hoe wild hij is.....

Vraag maar aan Michellkuh!
Hij voelt me echt supergoed aan, ik heb dit nog nooit eerder gehad met een paard. (Bo is al mijn derde.....)

Buiten op een terrasje zitten kan ik wel in de zomer. En morgen ga ik met mijn man naar Pinkpop! $*\o/*$ Maar dan sta ik wel op de spaarstand en weet ik dat ik op de zondag niks kan.

Dat heb ik er dan wel voor over.

**Geplaatst**: 11-06-11 07:36

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 11-06-11 07:36

haha, fijn dat ie zo goed aanvoelt.

Vandaag veel plezier op pinkpop! Ach zolang je het er voor over hebt dan is het toch goed!!!

**Geplaatst**: 11-06-11 17:48

Geplaatst: 11-06-11 17:48

Na 6 jaar opgenomen te zijn geweest, heb ik nou mijn eigen huisje op hetzelfde terrein als de kliniek. Hier verzorg ik een Tinker. Het is geweldig dat een paard zo'n invloed kan hebben. Aan het begin van mijn opname was ik het verzorgen echt zat. Het rijden ging niet meer, vanwege al de kalmerende middelen. Na anderhalve maand in de separeer wilde ik niks meer met paarden te maken hebben. Ik werd overgeplaatst naar een kliniek waar constant paarden langs reden en dat deed me echt pijn. Ik ben me er vanaf gaan zetten. Paarden waren dom. Niks uit mijn verleden met paarden was nog leuk.
Nu, vijf jaar later, ben ik de paarden weer aan het oppakken. 4 Ochtenden per week ben ik aan het werk. Ik vind het heerlijk.

**Geplaatst**: 11-06-11 18:29

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 11-06-11 18:29

wat leuk dat je de paarden weer aan t oppakken bent!!! ik heb t ook na 3 jaar weer opgepakt en nu help ik een hele goed vriendin van mij bij het dekken, met de veulens, keuringen, paarden inrijden en huur ik een tinker van haar. Ze heeft een dekhengst en 2 fokmerries (allemaal tinkers). Een pauze kan altijd helpen, dan kun je weer met een schone lei beginnen en krijg je er ook weer een goed gevoel bij. Ga zo door zou ik zeggen!!!

**Geplaatst**: 23-06-11 16:54

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 23-06-11 16:54

Ik ken het probleem, ik heb sinds mn 22e een auto immuunziekte en heb daar vreselijk van in de put gezeten. ik kon een periode niks zelfstandig en de dokters verwachtte dat het blijvend zou zijn.

Mijn man heeft de beslissing genomen om ondanks mijn handicap mijn droom uit te laten komen en een ouder paardje voor mij gekocht. Door de positieve invloed van mijn fjordtie ben ik een stuk verbeterd, zonder haar zou ik niet weten waar ik nu was geweest.

Ik loop zelfs weer flinke stukken meer als voordat ik haar had, beter word ik waarschijnlijk nooit maar beter voelen doe ik me wel. Mijn fjord heeft zelf ook even herstel nodig gehad toen ik haar net had en kan ook niet alles zoals de meeste paarden. Ze heeft een beetje moeite met haar galop maar samen lukt het ons wel om 2 rondjes te galloperen en das voor beide genoeg.
We werken er aan om dit te verbeteren maar de meeste mensen begrijpen niet dat het door mijn spierzwakte niet zo snel gaat. Ik heb periodes dat ik dagen niet kan rijden maar ook zo weer een paar weken achter elkaar wel... soms stappen we alleen maar een beetje en dan pruttelt ze nog steets trots, maakt haar niks uit.

Mensen staan soms versteld van de band tussen ons 2tjes, ik heb de droom van dressuur opgegeven en rij puur recreatief...soms nog wel eens serieus maar meestal voor de lol. Lessen neem ik nog wel maar als ik 3 kwartier vollop gelest heb barst ik daarna van de pijn.

we passen ons op elkaar aan en dat maakt de band ook zo sterk, we gaan ook welleens met de hondjes wandelen en nemen haar dan in de trailer mee. wandelt ze lekker mee aan haar halstertouwtje....vind ze prachtig want ze wil nooit terug in de trailer als we dat doen.

Zwemmen durfde ze vroeger ook niet maar sinds kort (17 jaar)zwemt ze dapper met ons en onze 2 hondjes mee. Ze hoort er ook helemaal bij, het is meer mijn maatje als een paard waar ik op presteren wil. We willen wel vooruit maar dat is anders als bij de meeste om ons heen, ze blijft ook tot aan haar dood bij me. ook als ze straks niet meer bereden kan worden.

Ik koop er dan een 2e paardje bij die op dezelfde manier oud kan worden als mijn fjordje, maar voorlopig gaat het nog supergoed met ons beiden en ik hoop ook dat het op deze manier nog lang blijft duren.

Uit eigen ervaring weet ik hoeveel een paard voor je kan betekenen, ik denk ook dat de uitspraak op ieder potje past een dekseltje zeker voor paarden opgaat.

**Geplaatst**: 23-06-11 17:39

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 23-06-11 17:39

mooi verhaal!!

super dat jij ook geholpen wordt door je paard. ik zou het ook niet meer anders willen.
denk dat ze me ook hebben geholpen te accepteren dat ik niet meer beter zal worden.

**Geplaatst**: 23-06-11 17:58

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 23-06-11 17:58

Mooi verhaal Ollytje! Mooi dat je paard je zo helpt.

**Geplaatst**: 23-06-11 22:16

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 23-06-11 22:16

thanx, wellus lekker om te lezen dat er meer mensen zijn met een ziekte of handicap die zoveel plezier uit hun paardje halen. fijn topic! Ik heb mijn paardje nu een jaar en heb 2/3 weken geleden eindelijk vanaf stal het huis van mijn ouders gehaald, supertrots was ik... en heb ook ff een potje gejankt toen ik mijn moeder zag... gewoon omdat ik het na een jaar oefenen eindelijk gehaald heb... Voor een ander heel normaal, maar voor ons een mijlpaal. Ik zou het ook iedereen aanraden een eigen paardje, kreeg olly ook pas op mijn 31e maar hoe zwaar het soms ook is zou niet meer zonder willen... gelukkig heb ik wel een partner die me helpt met opzadelen en poetsen als ik in mn rolstoel zit , dat is voor mij wel erg belangrijk want alleen zou ik het niet elke dag kunnen.

**Geplaatst**: 26-06-11 20:34

Geplaatst: 26-06-11 20:34

Dieren kunnen zo vaak mensen weer opvrolijken, staande houden in moeilijke
tijden.
Wat ik ook altijd bijzonder vindt is hoe mensen weer opvrolijken die rijden bij bijv.
een manege voor mensen met beperkingen. Echt bijzonder.

In ieder geval sterkte voor iedereen die vanwege een of andere (nare) reden
heeft gereageerd in dit topic. :(:)

Kom op, laat je niet uit het veld slaan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-11 21:36

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-11 21:36

Olly, wat een toffe partner heb jij!!!!

(Mijn man helpt ook veel hoor, maar is een schijtluis met paarden

)

Ik had de afgelopen week ook een serieuze dip, een echte. Moest gelukkig net naar de SPV (Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige.) Die was wel verbaasd, zo depressief had hij me nog niet gezien. Het viel hem vooral op dat ik totaal geen gezichtsmimiek had. $:\$ Waarop ik heel droog zei dat ik Botox had gehad.

Dacht hij even dat het echt waar was....... Ik heb toch wel even dubbel gelegen hoor, hoe slecht ik me ook voelde! $:\$

Gaat nu alweer beter hoor, wat is een

toch lekker op zo'n moment. Ik knap er dan echt van op

**Geplaatst**: 27-06-11 08:32

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 27-06-11 08:32

gelukkig alweer een beetje opgeknapt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-11 10:22

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-11 10:22

Ja hoor, meestal trekt dat binnen een weekje wel weer aardig bij.
Maar de laatste weken van school van de kinderen zijn ook altijd erg druk en niet in het gewone ritme. Dat kost veel energie en dan is een behulpzame man wel handig!

Als ik me echt slecht voel, en niet zelf voor de kinderen kan zorgen, werkt hij een dagje thuis, dan kan ik een beetje rustig aan doen.

Toch grappig wat een middagje paard kan doen!

**Geplaatst**: 27-06-11 17:07

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 27-06-11 17:07

mijn vriend die doet ook alles voor me, 1 augustus gaan we samenwonen in ons eerste eigen huis. Nu vaak aan t klussen en dan wil ik nog wel eens te veel ondernemen. dan ben ik echt bijna een weekje afgeschreven. Dan zorgt mijn lieverd er wel voor dat ik rustig doe. Jammer genoeg kan hij niet thuis werken, hij is vrachtwagenchauffeur dus lange dagen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-11 21:09

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-11 21:09

oe ja, dat is balen, zo lang weg. Dat weekje afgschreven komt me bekend voor.... Gelukkig ben ik niet de enige die daar last van heeft.

Super: samen in je eigen huis!!!! Dat zal niet altijd makkelijk zijn, maar je krijgt er ook heel veel voor terug!