mamamika schreef:Hoi
Ik denk laat ik ook maar is even reageren.
Ik geef zelf ook les aan 2 kinderen met autisme en pddnos.
Wat ik heel duidelijk merk bij die kinderen is dat structuur en duidelijkheid heel belangrijk is.
Wij hebben een vaste routine hoe we beginnen, hier voelt het kind zich erg prettig bij.
En samen overleggen we dan wat hij wil doen of het dus een spelletjes middag wordt?
Nu ben ik bezig met hem de bakletters te leren waar die zitten.
Dit vind hij erg lastig.
We hebben nu het woordenspelletje bedacht ik noem het woordje bal en dan moet hij naar die letter toe draven of stappen.Dit werkt erg goed.
Mocht je verder nog ideeen willen hebben dan hoor ik dat graag.
Groetjes Natasja
Enkele kinderen krijgen door mijn instructrice ook zo les. Ze zijn net 5 jaar... Het werkt goed, en zo leren ze spelenderwijs ook de draf onder controle te hebben. Al, mogen ze niet te lang draven, en helemaal niet galopperen. Ze krijgen ook korte lessen etc.
Maargoed voor topicstarter:
Kinderen met autisme hebben niet altijd de behoefte aan veel afwisseling. Wat je wel kunt doen is met het kind een 'programma' opstellen. Bijvoorbeeld: eerst gaan rustig stappen, vervolgens gaan we even lekker draven, en als laatste gaan we een spelletje doen. Je moet dan wel zorgen dat het programma wel altijd erin terug komt. Maar je kunt wel zorgen dat in elk programma onderdeel elke week afwisseling zit.
Dat spelletje kan dan elke dag anders zijn. Maar voor het kind is het genoeg. Want er zit al flink wat regelmaat in. Bij elke instructie dat je geeft, moet een kind puzzelen. Alles wat je zegt moet het kind in elkaar puzzelen, omdat het kind niet zo snel verbanden kan leggen als een 'normaal ontwikkeld' mens. Daarom kun je dat makkelijker maken door 5 W woorden te gebruiken: Wie, Wat, Wanneer, Waar, Waarom. Beantwoord die vragen. En het kind heeft het al een stuk makkelijker
.
Welke spelletjes je kunt doen, weet ik eigenlijk totaal niet. Misschien iets zoals dat woordspelletje. Het is eenvoudig en leuk. Iets met gooien kan ook leuk zijn. Het probleem is alleen, dat kinderen met pdd-nos houterig bewegen (zoals eerder genoemd) Als het dan niet direct lukt, kan het soms zijn dat een kind teleurgesteld raakt.